Huisdieren | Wel of geen hond nemen?

Wel of geen hond nemen? Van “er komt hier geen hond in huis!” naar… Tja, de foto zegt al genoeg. We hebben een puppy! Vandaag vertel ik waarom we tóch besloten een hondje te nemen en hoe de eerste maanden met Jackie zijn verlopen. Lees je mee?

Kattenmens

Hoewel ik in mijn jeugd ben opgegroeid met een hond als huisdier, ben ik een kattenmens pur sang. Onze kat Kitty, die al bij mijn ouders woonde voordat ik geboren werd en zelfs mee verhuisde naar Curaçao, was echt mijn lieveling en werd maar liefst 20 jaar. Ik heb mijn ogen uit mijn kop gejankt toen hij werd ingeslapen. Natuurlijk was ik ook gehecht aan de honden die we hebben gehad, maar toch koos ik altijd voor een kat boven een hond. Toen Erik en ik gingen samenwonen, kon ik dan ook niet wachten om een katje in huis te nemen. Maar ja, we hadden net de hele woning verbouwd en alles netjes… Zouden we dat dan wel doen? Ook gaf Erik aan dat hij juist helemaal geen kattenliefhebber is en veel meer voelde voor een hondje. Uiteindelijk kregen we 3 boerderijkittens die in de stal, tussen het stro, woonden. Helaas: katten en aan een weg wonen waar auto’s en landbouwvoertuigen voorbij razen, bleek niet zo’n goede combinatie. Binnen een half jaar waren 2 van de 3 kittens doodgereden en een jaar later verdween ook mijn knuffel Lola. Ik was even genezen van het hebben van dieren en aangezien er vervolgens kindjes op komst waren, was het onderwerp ‘huisdieren’ niet meer zo belangrijk.

LEES OOK: WAAR BLIJFT DE KAT OP VAKANTIE?

Een nestje puppy’s

Vlak na de jaarwisseling dronken we koffie bij mijn ouders en vertelden ze dat hun hond binnenkort gedekt zou worden. Ze wilden graag een nestje puppy’s van haar en als dit bij de eerste poging zou lukken, dan zouden er rond mei of juni pups verwacht worden. Heel leuk natuurlijk en ze gaven ook aan dat als we een hondje wilden, dat we dan eerste keuze zouden hebben uit het nest. In eerste instantie was ik op mijn hoede. Ik realiseerde me gelijk dat het allemaal ontzettend schattig is, zo’n pup. En dat ik, mezelf kennende, níét zou kunnen weigeren bij de aanblik van die schattige koppies. Daarom besloten we er een tijdje rustig over na te denken: zouden we wel of geen hond nemen? De pups moesten immers nog geboren worden, dus we hadden nog wat bedenktijd.

Wel of geen hond nemen?

Die bedenktijd hebben we wel nodig gehad om de voors en tegens af te wegen. Onze mening switchte ook steeds waardoor het een tijdje duurde voordat we de knoop durfden door te hakken: wel of geen hond nemen? De redenen waarom we twijfelden, waren vooral van praktische aard. Stel dat je een weekendje weg gaat of op vakantie en je kunt de hond niet meenemen? En hoe doen we dat met dagjes weg? Wij maken natuurlijk zelf de keuze om aan een hond te beginnen en dan wil je mensen er niet mee opzadelen. Gelukkig bleken die zorgen nergens voor nodig, want we hebben genoeg mensen om ons heen die hun hulp hebben aangeboden in zo’n geval. En mochten we op vakantie gaan, dan mag Jackie altijd crashen bij mijn ouders. Gezellig logeren bij haar moeder en grote zus ;)

Dierenvriendjes

Ik moet bekennen dat ik ook wel een beetje bang was voor de haaruitval in huis. Maar dat weerlegde ik weer, want ik heb een peuter en een dreumes in huis die ook niet bepaald meewerken om de boel schoon en opgeruimd te houden. Die dagelijkse stofzuigronde had ik zonder hond ook al… Neemt niet weg dat ik m’n kindjes al los zag gaan op rondslingerende hondenbrokken, maar alles is een fase. Verder zocht ik informatie op over hoe we de pup konden begeleiden en de zindelijkheidstraining het beste konden aanpakken. Daar heb ik veel baat bij gehad, want uiteindelijk was ze supersnel zindelijk. De reden waarom we wél voor een hondje hebben gekozen, is met name de gezelligheid. Hoe leuk is het om een hond in huis te hebben, een vriendje, speelmaatje en wat al niet meer. Mijn kinderen zijn echte dierenvriendjes en vooral Suus is al zo ontzettend blij als ze de hond van mijn ouders weer ziet, dat we haar er een heel groot plezier mee zouden doen. En dat deden we inderdaad ;)

10 gezonde pups!

Op 4 mei was het dan zover: Donna beviel van 10 gezonde pups! Natuurlijk gunden wij de newly mom een rustige kraamweek en kwamen wij zo’n 2 weken later even kijken met de kinderen. Suus was door het dolle heen en wilde nooit meer naar huis. Ze was echt verkocht bij de aanblik van al die kleine ‘babyhondjes’ en vond ze “echt heel erg lief, mama!“. Tot dan toe hadden we nog niet aangegeven dat we wel een hondje wilden, maar die reactie van Suus was natuurlijk alleszeggend. Alle twijfel over ‘wel of geen hond nemen’ was weg. Begin juli reed ik naar mijn ouders om ons hondje Jackie op te halen. Inmiddels is het ook ‘Jackson’ voor insiders ;) Van al die pups is er één hondje bij mijn ouders gebleven en ook de overige 8 hondjes hebben een warm nestje gevonden. Er is zelfs een appgroep waar regelmatig foto’s en filmpjes in worden gedeeld. Erg grappig om te zien hoe sommige hondjes meer op de papa lijken en sommigen meer op de mama.

Puppy-update

Wees niet bang: er komt geen maandelijkse puppy-update, maar ik wil wel even kort vertellen hoe het nu gaat. Zo zag ik zelf erg op tegen het zindelijk maken en de benchtraining. Beide verliepen gelukkig heel voorspoedig: Jackie is super leergierig en pakte alles snel op. Ze heeft twee nachten gepiept en daarna was het klaar. We laten nog altijd het licht in de keuken, onder het aanrecht, aan als ze in de bench slaapt. Dit geeft haar een veilig gevoel en ze sliep al gauw helemaal door. Ja, het is net of je een newborn in huis hebt hoor! Toen ze zo’n 6 weken bij ons was, kon ze ’s nachts haar plasje ophouden als we haar tegen 23.00 uur uitlieten en tegen 06.00 uur weer. Dat vonden we echt heel knap! In het begin liet ik haar soms wel 12 keer per dag uit, zodra ze ook maar een teken gaf dat ze misschien moest plassen. Nu is dat nog de helft: ongeveer 6 keer per dag. Dat ligt er ook aan of ze in de tuin speelt bij droog weer. We proberen dit af te wisselen, want Jackie is natuurlijk nog heel jong en enthousiast. In combinatie met spelende kindjes op de grond was dat in het begin drama. Maar nu weet ze zelf ook beter wat ‘mag’ en kan Suus ‘nee’ zeggen als Jackie tegen haar opspringt. Niene wordt nog regelmatig bestormt, maar vaak is ze na een kwartiertje war rustiger en dwarrelt dan gezellig tussen de spelende kids of ploft op haar kleedje. Het socialisatieproces is volop in gang, maar Jackie doet het heel goed en is echt een hele verrijking van ons gezin. En ’s avonds? Dan kruipt ze lekker op schoot, al knuffelend op de bank. Ik ben benieuwd hoe dat gaat als ze nog groter wordt, maar ik ben bang dat we haar dit niet meer af kunnen leren ;)

Heb jij een huisdier? Hoe gaat dat in combinatie met je kindje(s)? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!