Vanochtend stuitte ik op een berichtje via Fabulous Mama’s Facebookpagina. Daarin stond een screenshot van een gesprek tussen een zwangere vrouw en een geboortefotograaf. Toen ik het las, was ik op zijn zachtst gezegd not amused.

Wat er namelijk in de screenshot te lezen valt, is het volgende:

Foto bericht

Een keizersnede is geen echte bevalling

De zwangere vrouw, die een keizersnede moet ondergaan, stuit op een werkelijk ongelooflijke reactie van de geboortefotograaf. Die zegt namelijk dat ‘een keizersnede geen bevalling is, schat. Je ondergaat een operatie om de baby uit je buik te laten halen. Dat is geen bevalling, hoe je het ook went of keert‘… Mijn kookpunt was bij het lezen van dit stukje al láng bereikt, maar ze maakt het nog gekker…

Als je besluit om het moederschap van het begin af aan een kans te geven en écht gaat bevallen, dan kun je me bellen om een afspraak te maken‘. Goed, ik zou zeker een afspraak maken. En niet voor een kopje thee. Maar laat ik het netjes houden op mijn blog. De geboortefotograaf is echt begaan met deze zwangere vrouw, want als kersje op de taart, geeft ze nog even de volgende lelijke trap na.

Nog een trap na

Het moederschap is een zware taak, als ik jou was had ik er wel twee keer over na gedacht, als je al zo vroeg de kantjes eraf loopt’… Deze post is viral gegaan vandaag, omdat de screenshot op de Facebook groep Breastfeeding Mama Talk is geplaatst. Veel vrouwen reageren woedend en geven aan zelf een keizersnede te hebben gehad. Ik ben ook bevallen met een keizersnede. Maar volgens sommige mensen telt een keizersnede blijkbaar niet als echte bevalling…

Ook al heb ik geen vergelijkingsmateriaal met een “échte” bevalling, ik had ‘m voor- en achteraf echt liever zelf ervaren. Maar je hebt niet alles in de hand. Toen ik maandag startte met inleiding, had ik namelijk niet echt in het hoofd om pas op donderdag een baby in mijn armen te hebben. En toen ik dinsdagochtend weeën kreeg, waren dat volgens mij ook “échte” weeën. Ze deden in ieder geval donders veel pijn. Woensdag heb ik ze ook gehad, in een storm van drie uur welteverstaan. Adempauze van 20 seconden en daarna weer 4,5 minuut feest. Maar waar zeur ik over? Beetje zwangerschapsvergiftiging erbij, een baby die zich inmiddels niet meer zo lekker voelt in mama’s buik en een niet vorderende ontsluiting verder, besloot de gynaecoloog tot een keizersnede.

Ook ik liep de kantjes er vanaf

Lekker makkelijk! Hoppa, prik in je rug en snijden maar! Piece of cake, ik vond het heerlijk. Net zo heerlijk als dat ik op dag 2 weer onder de douche mocht. Dat de weg van ziekenhuisbed naar badkamer voor mijn gevoel net zo ver was als van Lutjebroek naar Parijs, kleinigheidje toch? Dat ik na 1,5 week met compressen aan de gang kon omdat de etter uit mijn wond stroomde zijn we al láng weer vergeten. De kantjes ervan af lopen, ik wilde dat ik het kon, maar met hechtingen aan binnen- en buitenkant ging het helaas wat lastig, mevrouw de geboortefotograaf.

059

Het resultaat van mijn échte bevalling ligt blakend van gezondheid in haar bedje te slapen. En mocht er ooit een broertje of zusje komen, dan mag ik zelfs kiezen! Wat een luxe: maar ik weet inmiddels zeker dat zoiets als een geboorte zich niet laat plannen. Wat ik in dit geval ook zéér zeker weet, is dat ik never nooit een afspraak zou maken met deze mevrouw de geboortefotograaf.

Liefs Karin

 

 

 

 

bron: afbeelding

Sommige mensen denken dat het om een hoax gaat. Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar als het bericht echt waar is, is dat heel bizar!