Omdat ik geen hormonale anticonceptie meer wil gebruiken, een vierde zwangerschap wordt afgeraden én onze kinderwens vervuld is, liet ik mij steriliseren. In deze blog deel ik mijn sterilisatie ervaring. Lees je mee?

De keuze om me te laten steriliseren

In juni schreef ik een hele persoonlijke blog over mijn anticonceptie keuze bij een voltooide kinderwens. Je kunt ‘m helemaal teruglezen door op het linkje te klikken, maar lang verhaal kort: door de mentale klachten tijdens mijn tweede zwangerschap is het me afgeraden om hormonale anticonceptie te gebruiken. Hierdoor zouden de neerslachtige en depressieve klachten terug kunnen komen. Daarnaast heb ik drie kinderen op de wereld mogen zetten met behulp van een keizersnede. Dat betekent dus drie keer een grote buikoperatie met als gevolg een heleboel littekenweefsel, verklevingen en een baarmoeder die niet meer in staat is om nog een zwangerschap te voldragen zonder enorme risico’s te nemen. Gelukkig voelen wij ons met onze drie meiden helemaal compleet en is onze kinderwens voltooid! Maar omdat we beiden nog een tijdje vruchtbaar zijn, is het voorkomen van een zwangerschap dus erg belangrijk en verkende ik mijn opties. Al tijdens de derde zwangerschap maakte ik de keuze om me te laten steriliseren. Het was de bedoeling dat dit tijdens de derde (geplande) keizersnede zou gebeuren, maar helaas is de arts het vergeten en werd ik op de wachtlijst gezet voor een sterilisatie operatie. Door de landelijke omstandigheden moest ik wat langer geduld hebben, maar eind juli was het dan zover! In deze blog vertel ik meer over mijn sterilisatie ervaring en beantwoord ik de vragen die ik via Instagram binnenkreeg.

De keuze om me te laten steriliseren - Mama's Meisje blog

Sterilisatie vrouw ervaring

Een week voor de operatie kreeg ik een telefoontje dat ik was ingepland. Ik stond als eerste op de planning voor die dag en kreeg instructies over het nuchter blijven, tot welk tijdstip ik nog mocht eten en drinken en er werd een gesprek ingepland met de anesthesist. Enkele dagen voor de operatie ging ik daarvoor naar het ziekenhuis en werden er vragen gesteld over mijn algehele conditie, eventuele allergieën en kreeg ik informatie over de narcose. Ik heb toen aangegeven dat ik heel bang was voor misselijkheidsklachten. Dat was namelijk ook echt het enige waar ik me zenuwachtig om maakte in de dagen vóór de operatie: dat ik uit de narcose zou komen en zou moeten spugen. Daar heb ik een enorme bloedhekel aan, maar de anesthesist zei dat hij er een notitie van had gemaakt en dat ze mij dan iets konden geven om dat te voorkomen. Een prettige gedachte, al was het natuurlijk geen 100% garantie. Uit nieuwsgierigheid googelde ik nog naar ‘sterilisatie vrouw ervaring’ maar buiten enkele forums om, kon ik weinig uitgebreide ervaringsverhalen vinden. Ik besloot dus om mijn ervaring te delen, omdat een sterilisatie bij een vrouw geen populaire keuze blijkt. Ik telde de dagen af en zette mijn wekker extra vroeg, zodat ik nog een flink glas appelsap kon drinken binnen de toegestane tijd. Had ik tenminste geen flauwtes door een lage bloedsuikerspiegel, haha!

Onder narcose

Op woensdag 21 juli was het zover: ik mocht me om 07.00 uur melden aan de balie van het ziekenhuis in Enschede. Erik bracht me weg maar mocht niet mee naar binnen, dus ik ging alleen op pad. Nadat ik me had gemeld, mocht ik doorlopen naar boven, naar het operatiecentrum en nam daar plaats in de wachtkamer. Eén voor één werden de aanwezigen naar binnen geroepen, dus ik was al snel aan de beurt. Er volgde een opnamegesprek waarin nogmaals alles werd gecheckt (mijn gegevens, allergieën, de bereikbare personen, enzovoorts) en daarna mocht ik een operatiehemd aantrekken. Vervolgens werd er een infuus geprikt en snel daarna werd ik al naar de OK gereden in het ziekenhuisbed. Bij de verpleegkundige had ik nogmaals aangegeven met name spanning te voelen rondom de eventuele misselijkheid, waarna zij dit nog doorgaf aan de anesthesist en assistent die mij op kwamen halen. Er werd me op het hart gedrukt dat ze een narcose zouden gebruiken die weinig misselijkheidsklachten tot gevolg had. Weer een geruststelling! Nou, eenmaal op de operatietafel moest ik naam en geboortedatum noemen, in eigen woorden zeggen welke operatie er zou worden uitgevoerd en daarna kreeg ik de eerste middeltjes al toegediend via het infuus. De gynaecoloog vroeg nog wel of ze eventueel clips mochten plaatsen als het verwijderen van de eileiders niet zou lukken. Ik heb toen aangegeven dit niet te willen, dus mocht het niet lukken dan zou de hele sterilisatie niet plaatsvinden. En toen viel ik in slaap…

Na de operatie

Het was rond 08.10 uur toen ik onder narcose ging en rond 09.50 uur werd ik weer wakker op de uitslaapzaal (zelfde ruimte als waar ik vóór de operatie was). Ik voelde me totaal niet misselijk en werd na de operatie ook meteen goed wakker, dus geen dichtvallende ogen of knikkebollend hoofd. Ik kreeg meteen een ijsje aangeboden, lekker fris en mocht er daarna nog één. Ik werd nog een tijdje gemonitord aan een hartslagmeter, daar bleken verder geen bijzonderheden uit dus werd die afgekoppeld en vervolgens werd ik naar een dagopnameafdeling gebracht. Eenmaal daar werd me lunch aangeboden (of eigenlijk een verlaat ontbijtje) en overlegde ik met de verpleegkundige. Doordat ik me zo goed voelde, mocht ik Erik meteen bellen en kwam hij mijn kant al op. Tot nu toe was mijn sterilisatie ervaring al veel positiever dan ik van tevoren had ingeschat. Natuurlijk had ik ook al even onder mijn operatiehemd gespiekt: ik had drie hechtpleisters op mijn buik. Eén vlak onder mijn navel, één aan de linkerkant en één op mijn onderbuik. Na de lunch kleedde ik me aan en liep de verpleegkundige even mee naar het toilet, omdat ik wiebelig op mijn benen was. Daarna kwam Erik al om mij op te halen, werd het infuus verwijderd en kreeg ik een advies mee voor pijnstilling. In de rolstoel reden we naar de auto, op naar huis.

Sterilisatie ervaring vrouw - Mama's Meisje blog

Herstel na sterilisatie vrouw

In de patiëntenfolder die ik voor de operatie toegestuurd kreeg, stond dat het herstel na sterilisatie van een vrouw maximaal een week kan duren. Voor de eerste dagen heb ik daarom extra hulp geregeld: mijn zusje logeerde een paar dagen bij ons zodat ik niet met de kinderen hoefde te sjouwen. Toen ik na de operatie thuis kwam, voelde ik me heel wat, maar in de loop van de middag kreeg ik meer pijn en dat was zo’n twee dagen even lastig. Gelukkig hielp de paracetamol wel goed en na twee dagen ging het al stukken beter. Waar ik het meest last van heb gehad, is de narcose. Na de eerste nacht wilde ik ’s morgens nadat ik naar het toilet was geweest een slokje water drinken in de badkamer. Ik merkte dat ik duizelig werd en haalde nog net op tijd ons bed voordat ik flauwviel. Ook dacht ik dat het een goed idee was om vier dagen later mee te gaan met boodschappen doen. Dat was echt teveel van het goede en het koude zweet brak me uit in de supermarkt. Gelukkig ging ik niet tegen de vlakte, maar ‘rustig aan doen’ is een advies dat ik iets beter ter harte had moeten nemen. Het duurde bijna twee weken voordat ik hier geen last meer van heb gehad. Om mijn sterilisatie ervaring zo duidelijk en informatief mogelijk te delen, besloot ik een vraagsticker in mijn stories op Instagram te posten. Hieruit kwamen onderstaande vragen die ik stuk voor stuk beantwoord:

Hoe zit het met het herstel na de ingreep? Heb je lang klachten gehad?

Qua herstel denk ik dat iedere sterilisatie ervaring anders is. Sommige vrouwen voelen zich na een dag alweer alsof er nooit iets gebeurd is, ik voelde de wondjes nog ongeveer een week. De eerste twee dagen heb ik paracetamol gebruikt, daarna niet meer. De klachten die iets langer duurden, waren in mijn geval met name de duizeligheid en het wiebelig op de benen staan van de narcose. Maar dit had dus net zo goed veroorzaakt kunnen worden door, ik noem maar wat, een knieoperatie. Ik heb verder géén buikkrampen of iets dergelijks gehad, alleen oppervlakkige wondpijn en in de eerste week iets sneller een beurs gevoel als ik teveel deed (zoals tillen of stofzuigen).

Wordt een sterilisatie vergoed door de zorgverzekeraar? En wat zijn de kosten als je het tijdens de keizersnede laat doen?

Of een sterilisatie wordt vergoed door de zorgverzekeraar is heel verschillend. Dat hangt onder andere af van je polis en of je aanvullend verzekerd bent. Ik heb een hoge aanvullende verzekering, waardoor ik een bedrag van €1200 vergoed kreeg. De ingreep in het MST Enschede kost dit jaar (2021) €1650. De kosten voor een sterilisatie die wordt uitgevoerd tijdens een keizersnede liggen in dit ziekenhuis op €500. Omdat het de bedoeling was dat mijn arts de ingreep zou uitvoeren tíjdens de keizersnede, maar dit zelf vergeten is, is er een coulanceregeling getroffen. Ik heb dus geen eigen bijdrage hoeven betalen voor deze ingreep.

Wordt je niet meer ongesteld na een sterilisatie? En hoe gaat het met je hormoonhuishouding?

Na een sterilisatie wordt je gewoon ongesteld. Mijn arts vertelde dat de hormoonhuishouding gewoon hetzelfde blijft: je krijgt een eisprong en als het eitje niet bevrucht raakt, volgt een menstruatie. Het enige verschil is dat er géén bevruchting kan optreden doordat de eileiders zijn afgesloten of verwijderd. Een eicel kan dus niet in contact komen met een zaadcel en niet naar de baarmoeder bewegen, waardoor er geen zwangerschap kan ontstaan. Natuurlijk geeft geen enkele vorm van anticonceptie een 100% garantie: ook na een sterilisatie bij een vrouw blijft het risico aanwezig. Clips kunnen losraken, een eileider kan zichzelf herstellen maar bij het verwijderen van de eileider schijnt dit risico het laagst te zijn. Laat je dus goed en volledig informeren indien je een sterilisatie overweegt, zodat je de voors en tegens kunt afwegen tegen een andere vorm van anticonceptie zodat je tot een keuze komt die het beste bij JOU past!

ongesteld na sterilisatie overgang menstruatie - Mama's Meisje blog

Heb jij een ringetje/klemmetjes gekregen? Welke sterilisatie methode is gebruikt?

Er is bij mij een laparoscopische sterilisatie uitgevoerd: door middel van enkele sneetjes in mijn buik is een ‘kijkoperatie’ verricht en zijn mijn eileiders verwijderd. Ik had ook kunnen kiezen voor clips, maar dit heb ik bewust niet gedaan. Ik wilde namelijk geen risico lopen dat de clips zouden verschuiven of losraken en werd ook niet zo enthousiast bij de gedachte aan een lichaamsvreemd materiaal in mijn buik. Een tijdje geleden las ik over de Essure methode en hoeveel ellende dat bij sommige vrouwen veroorzaakt heeft. Nee, ik wist echt 1000% zeker dat ik dit wilde dus haal ze er dan maar helemaal uit :)

Merk je verschil bij menstruatie vóór en na de sterilisatie?

Hoewel ik nog maar twee menstruaties heb gehad sinds de operatie ten tijde van het schrijven van deze blog, merk ik geen verschil tijdens de menstruatie. Mocht dit nog komen, dan zal ik dit artikel updaten.

Hoe lang heb je nagedacht over deze beslissing?

Na de geboorte van Niene (onze tweede dochter) gaf de gynaecoloog al aan dat na twee keizersnedes een eventuele derde kindje in mijn geval sowieso met een keizersnede zou moeten komen. Ze gaf toen al aan dat, mochten we een derde kindje wensen, ik er dan over na kon denken of ik mij wilde laten steriliseren. Mede omdat ik toen al veel verklevingen en littekenweefsel had. Toen ik dus zwanger was van Linn, gooide ik een balletje op bij de gynaecoloog. Ik heb niet lang hoeven nadenken over deze beslissing. Onze wens voor drie kinderen is vervuld, wat prachtig is en waar ik enorm dankbaar voor ben. Een vierde zwangerschap is sowieso uitgesloten: na de derde keizersnede gaf de gynaecoloog mij een soort ‘status update’ en kreeg ik te horen dat het lichamelijk hoogst onverstandig zou zijn. Maar boven dit alles ben ik een gevoelsmens en weet ik heel goed wanneer ik de knoop doorhak voor zo’n belangrijke beslissing: pas als ik iets zeker weet. Voor mij voelde dit goed en als het juiste moment.

Vind je het niet spannend dat het zo definitief is? Hoe ga je daar mee om?

Nee, helemaal niet. Ik baalde er zelfs van dat de operatie door de landelijke omstandigheden zo lang op zich liet wachten. Natuurlijk blijven baby’s altijd leuk, maar ik benoem dat als een gevoel van heimwee naar wat was, niet naar een verlangen voor iets nieuws. Met andere woorden: ik huil regelmatig in een hoekje omdat mijn kinderen veel te snel groot worden, wie niet? Dat is voor mij iets anders dan een wens hebben voor een vierde kindje. Als het te spannend voor je is omdat het té definitief voelt, dan is het misschien niet de juiste keuze voor jou? Voor mij voelde het namelijk als een opluchting: ik hoef nergens meer over na te denken en sluit het kinderwensboek met een glimlach. Een afsluiting van een prachtige periode, maar het is helemaal goed zo!

Ben je veranderd? Ze zeggen dat je in de overgang raakt na een sterilisatie. Merk je dat?

Voor zover ik weet, raak je niet in de overgang na een sterilisatie omdat de hormoonhuishouding niet wordt beïnvloed door de ingreep. Mijn sterilisatie ervaring is heel positief: ik voel me precies hetzelfde als voor die tijd en merk, buiten het herstel van de ingreep om, geen verschillen.

Hoe wist je zo zeker dat je geen kinderen meer wilde?

In de blog over ons complete gezin ben ik daar dieper op ingegaan.

Wat viel je mee en wat viel je tegen?

Wat mij meeviel, was de mate van pijn. Ik las in de patiëntenfolder dat je bij het ontwaken uit de narcose heel veel pijn in de buik en de schouders (door het gas waarmee ze je buik ‘opblazen’ zodat er meer ruimte ontstaat tijdens de ingreep) kunt ervaren. Ik heb echter geen pijn ervaren toen ik wakker werd en naderhand alleen in de wondjes. Maar na drie keizersnedes was dat echt peanuts vergeleken bij de wondpijn van toen. Wat me tegenviel was de nasleep van de narcose. Ik ben zo’n twee weken behoorlijk duizelig en wiebelig geweest, een keer flauw gevallen en een aantal keer tegen het randje van flauwvallen gezeten. Gelukkig heb ik er na twee weken geen last meer van gehad.

herstel na sterilisatie vrouw - Mama's Meisje blog

Waarom jij en niet hij?

Door drie keizersnedes en de daardoor ontstane verklevingen plus littekenweefsel is een vierde zwangerschap enorm risicovol. Gelukkig hebben we geen kinderwens meer en zijn wij helemaal tevreden zo. We hebben de optie bij hem ook besproken, maar ík ben degene die te hoge risico’s loopt als het onverhoopt toch ‘mis’ zou gaan. En dat wil ik absoluut niet, dus is sterilisatie bij mij de keuze waar ik rust van krijg. Daarnaast weet je nooit hoe het leven loopt. In mijn geval is kinderen krijgen hoe dan ook geen optie meer, bij Erik wel ;)

Nu alles achter de rug is, zou je weer dezelfde keuze maken?

Yes! Zeker weten, ik ben blij met mijn keuze en zou het dus weer overnieuw doen.

Klopt het dat je gewicht stijgt na een sterilisatie?

Deze vind ik lastig te beantwoorden, want ik kan natuurlijk alleen maar van mijn eigen ervaring uitgaan. Mijn ‘project leefstijl’ – hoe ik de zwangerschapskilo’s verlies – deel ik regelmatig via Instagram en ik heb niet het idee dat mijn sterilisatie ervaring daar invloed op heeft (gehad).

Raad je, na jouw sterilisatie ervaring, deze vorm van anticonceptie aan aan anderen?

Ik zou nooit zomaar een medische behandeling aanraden aan een ander. Het is een definitieve vorm van anticonceptie, dus je moet erg zeker zijn van je zaak. Maar als het gaat om mijn sterilisatie ervaring op het fysieke vlak, dus pijn en ongemak, zou ik het wel ‘aanraden’: het viel me namelijk enorm mee dus dat is positief en dat deel ik dan ook graag om anderen te helpen in hun keuze. Maar het is zo persoonlijk, dus wederom: ik raad niets aan, alleen dat je je eigen gevoel moet volgen, je goed moet laten informeren door je gynaecoloog en je eigen keuze goed moet overwegen alvorens deze stap te zetten. [Update juni 2023: ik sta nog steeds achter mijn keuze! Mijn sterilisatie ervaring is erg positief, ben nog steeds heel blij dat ik hiervoor heb gekozen en het bevalt ook erg goed!]

Zo, een heleboel uitleg en antwoorden op vragen over mijn sterilisatie ervaring. Ik ben wel benieuwd of er meer vrouwen zijn die gesteriliseerd zijn of dit overwegen! Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!

september 9 2019 2 00 pm findlay residence 1