Is er alweer een week voorbij? We schakelden de afgelopen dagen door naar de zesde versnelling en daardoor maakten we flinke meters qua verbouwing. Ook kreeg ik een telefonische intake van de kraamverpleegkundige en hoorde ik wat mij precies te wachten staat voor de keizersnede. Vandaag ben ik 32 weken zwanger, had ik heel wat besefmomentjes en dus staat er weer een nieuwe zwangerschapsupdate voor je klaar!
Verbouwingsupdate
Tijd voor een verbouwingsupdate! Deze week hebben we heel wat uren in de nieuwe slaapkamers gestoken. Zo veel, dat het regelmatig nachtwerk is geworden… Maar het resultaat is dan ook direct zichtbaar want door even flink meters te maken, zijn we nu een heel eind opgeschoten. Voorstrijken, kitten, kozijnen en plinten schuren en verven, nog meer voorstrijken en behangen: check! Het behangen is bijna klaar, vervolgens kunnen we beginnen met sauzen en zo hopen we binnenkort de vloeren te kunnen leggen. Ik ben nu 32 weken zwanger en we streven ernaar om alles vóór 34 weken af te hebben, wanneer mijn verlof begint. Eerlijk gezegd denk ik dat dit wel moet lukken, maar ik zal de laatste zijn die beweert dat dit vlekkeloos gaat. Ik had er afgelopen week een paar keer flink de balen van: de combinatie van verbouwen, de kindjes die non-stop thuis zijn en het constant schakelen tussen moederen, huishouden, proberen te werken én het klussen… Het hakt er, samen met de korte nachtjes van afgelopen tijd, behoorlijk in. Wallen tot mijn ballen en met af en toe een baalmoment, maar we moeten door! Het moet gewoon af en dus zet ik de schouders er weer onder: nog even doorbijten ;)
Gesprek met kraamverpleegkundige
Eigenlijk zou het vorige week al plaatsvinden, maar vanwege de vele vragen van patiënten was het telefonische gesprek met de kraamverpleegkundige verplaatst naar deze week. Ik werd dus gebeld voor een soort ‘intake’ en informatie over het verloop van een geplande keizersnede. Van dat telefoontje verwachtte ik niet zoveel, maar het was heel duidelijk en ik weet nu stap voor stap wat er gaat gebeuren. Wanneer ik te horen krijg op welk tijdstip ik verwacht word, wat ik mee mag nemen, waar ik me moet melden en wat er vervolgens gebeurt. De kraamverpleegkundige legde dit allemaal heel helder uit en lichtte nog wat dingen toe die verandert zijn door de bijzondere omstandigheden omtrent het coronavirus. Zo mag Erik tot nu toe aanwezig zijn bij de keizersnede tenzij hij klachten heeft en mag hij ook in het ziekenhuis verblijven zolang ik er lig. We mogen géén visite ontvangen en mocht het naderhand goed gaan en ik er voldoende vertrouwen in hebben, dan hoef ik niet per se 2 nachten te blijven dus zou ik ook na 1 nacht naar huis mogen indien dit geoorloofd en veilig is. Ook vertelde ze nog dat het mondkapjesbeleid op de O.K. wat is aangepast: o.a. Erik, de verpleegkundige die ons begeleidt en de kinderarts dragen geen mondkapje om deze uit te sparen. Al met al vond ik het een fijn gesprek en deed het me beseffen hoe snel het allemaal is gegaan…
Voorzichtig aftellen…
Die besefmomentjes, die had ik afgelopen week heel veel. Suus die dagelijks vraagt of de baby nog in mijn buik zit en wanneer haar zusje komt. Niene die mijn shirt omhoog tilt en lachend over mijn buik aait. Het rotan wiegje dat we mogen lenen, die we sinds deze week in huis hebben. De zelfgehaakte hangers die haar lieve tante cadeau deed voor aan de boxmobiel. De vele schopjes en golvende bewegingen van mijn buik. De surrealistische wereld waar we nu in leven en de onzekerheid die dat met zich meebrengt. Ik ben nu 32 weken zwanger en enerzijds lijkt de eindstreep zó ver weg: we hebben immers nog enorm veel te doen! Anderzijds kan ik al voorzichtig aftellen… en probeer ik, ondanks de drukte, écht mijn momentjes te pakken en bewust te genieten van die laatste maandjes. Ga ik lekker in een warm bad liggen, film ik de schopjes van het meisje in mijn buik voor de 300e keer en kijk ik nog een keer naar die prachtige foto’s van de zwangerschapsshoot. Die deze week trouwens verre van de werkelijkheid weergaven, want eerlijk is eerlijk: ik kom amper de deur uit, dus ik ben als vanouds aanvoerder van team campingsmoking. Heerlijk! Op naar volgende week en hopelijk een heleboel vinkjes op onze to do list!
Hoe zit het met jouw make-up en kledingroutine? Ben je lid van team campingsmoking of doe je iets meer moeite ondanks de omstandigheden? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Geef een reactie