Oh, wat is de week weer voorbij gevlogen! Deze week had ik een groei-echo plus controle bij de gynaecoloog en heb ik mijn vragen over het coronavirus kunnen stellen. Verder groeit de behoefte aan middagdutjes én heb ik mijn verwachtingen voor mijn verlof naar beneden toe bijgesteld… Vandaag ben ik 31 weken zwanger, dus tijd voor een nieuwe zwangerschapsupdate! Lees je mee?
Controle
Zoals ik vorige week vertelde, stond er deze week een controle bij de gynaecoloog op het programma. Voorafgaand aan de controle had ik eerst nog een groei-echo, waar ik helaas alleen naartoe moest. Erik was niet welkom vanwege de maatregelen rondom het coronavirus. Heel begrijpelijk natuurlijk en ik ben maar wat blij dat het tot nu toe allemaal vrij zorgeloos verloopt, dus ik ging er opgewekt naartoe. Eenmaal in het ziekenhuis merk je wel dat de wereld in een paar weken tijd enorm veranderd is. Waar het normaal gesproken krioelt van de mensen, kon je er nu een bom afschieten, zo rustig. En natuurlijk waren er aanvullende maatregelen zoals het houden van afstand, niet zomaar op een bankje neerploffen maar rekening houden met waar je gaat zitten. De echo was ook korter dan normaal: alleen het hoognodige werd gecheckt. Gelukkig zag alles er goed uit en ligt ons kindje qua groei mooi op het gemiddelde. Ik kreeg nog wel twee afdrukken mee dus die kunnen weer in het negenmaandendagboek. Daarna was het tijd voor de controle en heb ik mijn vragen kunnen stellen over de invloed van het coronavirus op de komende periode…
Bloedarmoede
Ik moet toegeven dat ik me best wel zorgen maakte. Want hoe gaat dit allemaal verlopen en welke invloed heeft dat op de laatste maanden van mijn zwangerschap? Hoe zit het met de geplande keizersnede en is er überhaupt wel plek op de kraamafdeling? De arts gaf aan dat hij verwacht dat de piek rond eind mei, als ik ‘aan de beurt’ ben, wel geweest is. Maar hij kan natuurlijk niets met zekerheid zeggen, want niemand weet het… In principe moeten we wel rekening houden met de maatregelen die gelden tot 1 juni en dat houdt in dat ik alleen de noodzakelijke controles krijg. Zou ik normaal gesproken in week 33 weer terug mogen komen, is de volgende controle nu gepland rond 35 weken. Ik ben nu 31 weken zwanger dus de bevalling is enerzijds nog een ver-van-mijn-bed-show, maar ik ben afhankelijk van het ziekenhuis omdat ik een geplande keizersnede krijg. Dat gaat ten alle tijden door en ook is er in principe geen reden dat dit geen gentle sectio is, alleen zullen er minder ‘poppetjes’ op de OK aanwezig zijn. Tenminste, zoals het nu staat, want ze kunnen niet verder vooruit kijken dan hoogstens een week. Al met al laat ik het maar gewoon op me af komen. Ik kan er toch niets aan veranderen en me druk maken gaat zeker niet helpen. De vragen die ik stelde, zijn zo goed mogelijk beantwoord en hebben daarmee wel wat zorgen weggehaald. Binnenkort schrijf ik nog uitgebreider over het toeleven naar de geplande keizersnede. Mijn bloeddruk was goed, de dagcurve was perfect, ik bleek alleen wel bloedarmoede te hebben. Daarvoor heb ik nu ijzertabletten gekregen en dit verklaart waarschijnlijk ook waarom ik zo ontzettend moe en futloos was de afgelopen tijd.
Middagdutjes
En dan ben je 31 weken zwanger en moet je concluderen dat die vijfde versnelling toch een beetje teveel van het goede begint te worden. Daarom greep ik afgelopen week mijn kans en voerde ik de middagdutjes weer in. Oké, het plan was om dit vaker te doen, maar volgens mezelf was ik te druk en deed ik er dus maar één… We zitten nu in zo’n drukke en gekke periode: we zijn volop aan het verbouwen, de kinderen gaan niet naar de opvang en dus is het best chaotisch terwijl er wel van alles moet gebeuren. Zondag hield ik een poets-, was- en opruimdag zodat het deze week wat soepeler zou verlopen. Dat was best efficiënt, want ik kon gedurende de week eindelijk weer eens wat blogs uitwerken en foto’s maken voor de komende tijd. Ook begon ik met deel 2 van de babywasjes en maakte ik een begin met het opruimen van allerlei kasten boven. Ik heb de enveloppen voor de geboortekaartjes besteld en boog me over de planning tot aan mijn verlof. Die heb ik naar beneden toe bijgesteld, want ik mis mijn twee kindloze werkdagen behoorlijk en ga mezelf nu geen extra druk opleggen. Al met al heb ik mijn verwachtingen naar beneden toe bijgesteld. Ik ga er maar vanuit dat de kinderen voorlopig niet naar de opvang mogen, want ik kan me niet voorstellen dat alles na 6 april weer open is. Dus bereid ik me psychisch voor op een verlof mét kinderen en geen rustige bijkomdagjes zoals ik stiekem wel had gehoopt. Het is niet anders: we zijn blij als we in juni allemaal gezond en wel thuis zijn, als gezinnetje van vijf. Dat is het enige dat telt!
Maak jij je zorgen om het coronavirus? En voor mijn medezwangeren: hoe ervaar jij de controles nu? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Geef een reactie