Wedstrijd: wie had de ergste bevalling?

Je baby heeft amper de grootte van een kikkererwt als je je bedenkt dat het wezentje er straks ook uit moet. Met de bekendmaking van het blijde nieuws weet je één ding zeker: be prepared voor alle bevallingsverhalen want met je dikke buik word jij straks ongevraagd deelnemer van de wedstrijd ‘wie had de ergste bevalling’!

De buurvrouw van de achternicht van die ene collega…

Zondagmiddag, je hebt die leuke gestreepte jurk uit de kast getrokken en staat voor de spiegel. Trots kijk je naar je bolle buik. Shit, is het al zo laat? Snel loop je naar beneden, waar je vriend al staat te wachten. ‘We gaan!‘, roep je en jullie stappen in de auto. Op naar de verjaardag van tante Gerrie! Daar aangekomen krijg je al snel complimenten: ‘wat zie je er stralend uit!‘, ‘je begint al een mooi buikje te krijgen hoor!‘ en natuurlijk de alom bekende ‘zo, teveel gegeten dame?‘… Je oom heeft duidelijk zijn lolbroek aan vandaag. Wanneer je plaatsneemt wordt er om en om aan je gevraagd hoe je je voelt, of jullie de babykamer al af hebben en *tromgeroffel* waar je gaat bevallen. Als je vertelt dat je graag in het ziekenhuis wilt bevallen, brandt de menigte los… Het ene gruwelijke verhaal na het andere gruwelijke verhaal  rolt over tafel. Bijvoorbeeld die over de bevalling ‘van de buurvrouw van de achternicht van die ene collega’…

Bevallingsverhalen aanhoren als je zwanger bent

Ontkennen heeft geen zin, als je zwanger bent komt je vuurdoop vanzelf. Bevallingsverhalen zijn zo oud als de weg naar Rome en wij vrouwen hebben het er gewoon graag over. Toch vond ik het alles behalve prettig om aan te horen hoe de neef van die ene vriendin flauwviel omdat het een nogal bloederig tafereel werd. Dat er bloed aan de muren zat en meer van dit soort details gaven me gek genoeg niet zo’n gerust gevoel. Want natuurlijk gaat bevallen pijn doen en aangezien ik dat kunstje nog nooit gedaan had, zat ik niet te wachten op negatieve verhalen over ‘het grote onbekende‘. Noem het naïef, maar je weet niet wat je gaat overkomen en om dan te horen dat er zoiets bestaat als een totaalruptuur… Pffff ik kreeg er de zenuwen van… Angst! Ineens leken parachutespringen en vogelspinnen vasthouden helemaal geen slecht idee meer!

Wedstrijd: wie had de ergste bevalling

In een groter gezelschap maakte ik mee dat mensen echt tegen elkaar gingen ‘opbieden‘. Met 9 centimeter in de auto omdat de verloskundige had geconstateerd dat de baby in het vruchtwater had gepoept, vond ik vrij heftig. Maar vervolgens hoor je verhalen over dat de brandweer moest langskomen om de barende vrouw van de bovenverdieping te halen (note to self: altijd op de begane grond blijven), waar helaas geen mogelijkheid was om door het trapgat te gaan, dus werd de hele dakkapel vakkundig gedemonteerd. Of  zelfs hele heftige verhalen waarbij moeder of kind het bijna niet overleefden. Het was baas boven baas om wie de ergste bevalling had. Gelukkig had mijn oma dan weer de nuchtere tegenhanger. Die bracht ’s morgens de kinders naar school, beviel tussen de middag even van kind nummer drie en stond ’s avonds gewoon weer eten te koken. Het geeft de burger moed, zullen we maar zeggen.

Positieve bevallingsverhalen

Inmiddels heb ik mijn bevalling al lang en breed achter de rug en het is er één uit de categorie ‘had wel ietsje minder gemogen‘. Ik heb er in het begin veel over gepraat, maar inmiddels ben ik er wel een beetje klaar mee. Want door zelf te ervaren dat alles zo heftig kan verlopen, wens ik iedereen een rustige, voorspoedige bevalling toe. Ik weet hoe naar ik het zelf vond om die enge verhalen aan te horen, dus ik bestook een ander er ook niet mee.  Zo’n aankomende bevalling kan al spanning genoeg met zich mee brengen. Daarnaast ervaart iedereen gebeurtenissen anders: wat voor de één ontzettend indrukwekkend is, wekt bij de ander echt geen adrenaline rush op. Daarom plaats ik iedere donderdag een écht bevallingsverhaal. Eentje die afkomstig is van de lezeressen van mijn blog. Verhalen zoals ze écht gegaan zijn, zoals jullie je bevalling hebben beleefd. En gelukkig kan ik concluderen dat er ook heel veel mooie en positieve verhalen binnenkomen. Dat wil niet zeggen dat het minder heftig is. Want de geboorte van je kind is wel de meest indrukwekkende, heftige en life changing gebeurtenis die je als mens kunt meemaken. En de mama’s die hoog in de top 3 ‘ergste bevallingen‘ eindigen zullen allemaal beamen dat ze liever laatste werden in deze wedstrijd.

Deed jij ook mee met de ‘ergste bevalling’ wedstrijd of liever niet? Of wil je je eigen bevallingsverhaal teruglezen op de blog? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com

Bron: stoel, babyvoetjes