Wat ga ik anders doen bij baby nummer twee?
Ik weet nog goed hoe de eerste dagen na de geboorte van Suus voelden: als een soort ‘bubbel‘ van onwerkelijkheid. Aan de ene kant voelde het al heel snel alsof Suus er altijd al was geweest, aan de andere kant zat ik in een soort jetlag-achtige adrenaline rush waarbij ik mezelf steeds moest knijpen: is dit echt ons kindje? Had zij echt negen maanden in mijn buik gezeten? Het gevoel van ‘geleefd worden‘ overheerste, mede doordat ik mezelf druk opgelegde. En ik liet het toe dat anderen mij druk oplegden, waardoor ik al veel te snel weer over mijn eigen gevoel en behoeften heen stapte. Dat gaan we deze keer dus even helemaal anders doen!
Kraamvisite: andere bezoekregeling
Na een zware en langdurige bevalling werd Suus midden in de nacht gehaald met een spoedkeizersnede. We waren zo vol adrenaline dat slapen de rest van de nacht niet meer lukte. Natuurlijk stelden we ook gelijk familie en vrienden op de hoogte en zo kwam het dat we na een slapeloze nacht voor de rest van de dag visite hadden. Echt, ik was super enthousiast en trots en wilde die blijdschap maar wat graag delen. En de visite was natuurlijk ook enorm nieuwsgierig. Maar ik onderschatte behoorlijk hoeveel impact dit heeft gehad op de rest van de week. We gingen namelijk een gebroken tweede nacht in, ik had veel pijn na de keizersnede en zo waren we dus ‘kats aan de latt’n‘ zoals we dat hier in het Oosten zeggen. In het ziekenhuis komen de hele dag mensen je kamer binnen zoals verpleging, artsen, roomservice enz. Ik heb dus amper middagslaapjes kunnen doen. En we gingen behoorlijk gebroken nachten in omdat Suus de eerste paar nachten veel huilde. Deze keer gaan we het dus anders doen met kraamvisite. We bekijken het per dag en laten de eerste week alleen onze ouders, broertjes en zusjes langskomen. Aangezien we er nogal veel hebben, vinden we dit meer dan genoeg. De baby loopt niet weg ;)
De eerste dag is voor ons gezin
Ik vind het heel belangrijk om de kennismaking tussen Suus en de baby in alle rust te laten plaatsvinden. Ik ga ervan uit dat we in het ziekenhuis zijn als dat gebeurd. We hebben afgesproken dat de eerste dag helemaal voor ons eigen gezin is. De enige die die dag dus op bezoek komt, is grote zus Suus. Verder gaat Suus alleen naar de kinderopvang als we het gevoel hebben dat ze daar behoefte aan heeft. Ze hoeft dus niet ‘weg’, we kijken op dat moment hoe ze op de geboorte van haar zusje reageert. Er zullen vast mensen in de rij staan die aanbieden om Suus even mee te nemen voor de rust, maar dit willen wij niet. Suus hoort er gewoon bij en we willen haar niet het gevoel geven dat ze teveel is nu er een baby’tje bij komt. Na de kraamweek zijn we immers ook aan elkaar overgeleverd, dus kunnen we maar beter meteen allemaal wennen aan die situatie!
Kraamweek: rustiger aan en meer in bed
Nadat ik de laatste maanden van mijn eerste zwangerschap helemaal vol liep met vocht en daardoor bijna niet meer kon lopen, was ik ontzettend blij dat ik na de bevalling in rap tempo al dat vocht weer kwijtraakte. Sowieso scheelde het al om geen dikke buik meer te hebben en ondanks de pijnlijke wond van mijn keizersnede, vond ik het behoorlijk nodig om mijn oude activiteitenpatroon weer op te pakken. Dat hield in dat ik in het ziekenhuis amper in bed heb gelegen en veel heb gerommeld op de kamer. Eenmaal thuis belandde ik in een woonkamer die vol stond met bloemen, gekregen kadootjes en stapels post. Dat kon mijn nesteldranghart niet aan, dus ging ik vrolijk verder met opruimen. Ik heb zelfs bovenop een stoel gestaan om kaartjes op te hangen… Tussen de middag slapen vond ik echt niet nodig want ik voelde me ‘zooooo goed‘. De man met de hamer kwam na twee weken, toen mijn wond ontstoken was en flink ook. Ik heb zo geleerd van die eerste kraamweek, ik ga het deze keer echt anders doen! Als iemand me zoekt: ik lig in bed. Rust houden, ik ga het deze keer echt doen, des te sneller ben ik er weer bovenop. De kraamverzorgster is er niet voor niets!
Meer op mijn eigen gevoel afgaan
Borstvoeding of flesvoeding, baby knuffelen of toch proberen weg te leggen en te laten slapen, rust, voedingen ophogen, noem het maar op. Allemaal dingen die ik deze keer vanuit mijn gevoel ga beslissen en niet vanuit wat ‘hoort‘ of wat anderen menen dat goed is voor mijn baby. Mijn moedergevoel meer laten spreken want mommy knows best!
Loslaten en genieten!
De was die zich opstapelt, de badkamer die eigenlijk wel een poetsbeurt kan gebruiken, de vaatwasser die nog uitgepakt moet worden. Oh, wat maakte ik me druk om die dingen toen Suus nog een mini was. Ik moet zeggen dat dit voor mij de grootste uitdaging wordt, want ik kan helemaal niet tegen rommel, maar ik ga het wel proberen: loslaten! Meer genieten van het moment, want ze zijn maar zo kort klein. Ik bedoel, Suus heeft inmiddels kledingmaat 98… hoe dan??? Dus ik ga überveel tijd investeren in het opsnuiven van de geur van mijn newborn, knuffelen met mijn beide meisjes, erop uit met onze family of four en niet alleen twee miljoen foto’s maken maar deze keer ook meer filmpjes. GENIETEN!
Wat doe of deed jij anders in je tweede (of derde, vierde, enz) kraamweek? Heb je nog tips voor mij? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!
Goed dat je zo’n plan hebt gemaakt voor jezelf, anders overvalt het je en kijk je er achteraf weer met gemengde gevoelens op terug! Bij mij was het juist andersom. Onze dochter bleek tijdens de spoedkeizersnede te klein en moest daardoor naar de kinderafdeling. Toen de familie kwam kijken, gaven ze mij een kus en gingen daarna met mijn man mee om onze dochter te bekijken. De eerste reacties van mijn en broer op onze dochter heb ik dus nooit gezien.
Tijdens mijn tweede bevalling in juli afgelopen jaar ging het allemaal iets voorspoediger. Nadat hij was geboren en wij even hadden geknuffeld met zijn drieën, belde mijn man onze familie (terwijl ik werd gehecht ?) met het goede nieuws en de mededeling dat ze mochten komen. Wel was bekend dat ze beneden in het ziekenhuis moesten wachten totdat mijn man ze kwam halen en van tevoren was afgesproken dat hij eerst onze docter mee naar binnen zou nemen, dat we eerst (en net zo lang als wij dat wilden) een moment met z’n vieren hadden. Daarna kwamen eerst beide opa’s en oma’s binnen en daarna mijn broer met zijn vrouw en zijn zus met haar man. Ze bleven niet te lang, zo’n 10 minuutjes, waardoor wij na anderhalf uur onze zoon hebben kunnen laten zien aan de mensen die ons het meest dierbaar zijn, maar we ook weer lekker met zijn drietjes waren. Wat was het bijzonder en wat heb ik dit als fijn ervaren!
Wat een super goed idee! En ik ben het zo eens met u blog! Hier inmiddels 38 weken en wij hebben het de vorige keer ook zo ongeveer gehad/gedaan en daar ook echt van “geleerd”dat we het nu ook zo ongeveer gaan doen!! Heel veel succes met de laatste loodjes!! Groetjes
Beste advies ever van de verloskundige… geen bezoek in de avond plannen zolang je nog moe bent… deze blijven langer plakken en hebben vaak alle tijd, terwijl jij nog een nacht voor de boeg hebt ;)
Op bed blijven de week dat de Kraamzorg er is, alleen in de avond beneden eten aan tafel. Hier het derde kindje en bij de eerste ook compleet over mijn grenzen gegaan. Ook bezoek keek niet naar mij maar alleen naar de baby en daardoor veel te druk allemaal!
Maak goede afspraken over hoe je het hebben wilt met de Kraamzorg, deze is ‘vreemd’ en kan makkelijker aangeven aan het bezoek om weer weg te gaan. Zoveel mogelijk rusten, dus alleen bezoek doen wanneer je wakker bent en niet kan slapen zeg maar, net na een voeding bijvoorbeeld.
Succes! En wens je een relaxte kraamtijd