Borstvoeding geven: tijdens mijn eerste zwangerschap wist ik zeker dat ik dat zou gaan doen. Ik wilde immers het allerbeste voor mijn kindje. Het liep echter helemaal anders en ik stopte na vier dagen. Nu is baby nummer twee on the way en eerlijk gezegd sta ik niet bepaald te juichen als ik denk aan borstvoeding. Waarom ik twijfel? Daar vertel ik vandaag meer over.
Mijn eerste ervaring met borstvoeding
Twee jaar geleden was ik omstreeks deze periode ongeveer 15 weken zwanger en hoewel het allemaal nog heel onwerkelijk en nieuw was, wist ik één ding zeker: ik zou mijn baby borstvoeding geven! Er waren veel dingen waar ik over twijfelde (babynaam, kleur van het kamertje, welke kinderwagen?), maar over het geven van borstvoeding twijfelde ik absoluut niet. En dus schreef ik me in voor een informatieavond, besloot het boek ‘de Melkfabriek‘ aan te schaffen en me zo verder te verdiepen. End of story: mijn avontuur eindigde na 4 dagen, ik gooide zelf de handdoek in de ring.
Zwanger van de tweede
Inmiddels ben ik ruim 30 weken zwanger van baby twee en eerlijk gezegd heeft het hele onderwerp ‘borstvoeding‘ me nog geen juichmomenten opgeleverd. Toen ik laatst de intake van de kraamzorg had, werd me gevraagd of ik borstvoeding ging geven. Ik gaf aan dat ik het wilde proberen, maar na dat gesprek heeft het nog de hele dag in mijn hoofd rondgespookt. Wil ik het eigenlijk wel proberen? En waar komen die twijfels vandaan?
Twijfelen over borstvoeding
Laat ik voorop stellen dat ik me er bewust van ben hoe zeer borstvoeding wordt aangeraden en dat het het beste voor je kindje is. Met die instelling ben ik ook begonnen aan het geven van borstvoeding aan Suus. Helaas had ik geen rekening gehouden met de omstandigheden waarmee we van start gingen. Na een mislukte inleiding van drie dagen, werd Suus geboren met een spoedkeizersnede en waren we allebei ‘kats aan de latten‘, zoals we dat hier in het Oosten zeggen. Suus kreeg op dag 1 en 2 een ademstilstand waardoor we werden opgenomen op de medium care. Dat zorgde voor veel onzekerheid en stress plus dat ik na vier dagen kolven welgeteld één druppel uit mijn borst had gekregen (en ik heb het bewijs op de foto staan). De productie kwam voor geen meter op gang, waarschijnlijk was er hormonaal nog van alles dat tekort schoot. Aanleggen lukte voor geen meter, ook niet met een tepelhoedje en dan moesten we over op finger feeding. Suus kreeg inmiddels, ondanks de bijvoeding, steeds meer honger en was daardoor drie nachten achtereen (krijsend!) wakker, terwijl we voor haar geboorte al 48 uur non stop wakker waren geweest. Ik brak op dag 4 na opmerkingen van de verpleegkundige die echt niet zo rot bedoeld waren als ik ze opvatte, maar mijn grens was bereikt. De spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. Ik stopte.
Borstvoeding geven: ik weet het nog niet
Die eerste ervaring ging niet van een leien dakje en ik voelde me ontzettend opgelucht toen ik eenmaal was gestopt. Geen gepluk meer aan mijn boobs, niet meer dat vreselijke kolfapparaat met nul resultaat en een baby die eindelijk tevreden was. Er viel echt een last van mijn schouders. Het bracht rust en dat was wat we op dat moment allemaal nodig hadden. Voor ons tweede kindje ben ik er nog niet over uit. Ik denk dat ik mijn gevoel op dat moment laat bepalen. Wil ik het proberen of roept alles in me: nee! Van te voren kan ik nog niet stellig zeggen of ik wel of geen borstvoeding ga geven: ik weet het nog niet.
Hoe is jouw ervaring met borstvoeding? En in hoeverre bepaalde dit jouw keuze bij een volgend kindje? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter.
Wat een nare ervaring heb je met borstvoeding. Ik snap heel goed dat je niet staat te springen. Ik heb bij mijn eerste 5 weken borstvoeding gegeven. Ik had alle narigheid die je kunt bedenken… kloven, bloedende tepels, aanhappen wat niet lukte, te weinig melk en een borstontsteking. Na 5 weken vond ik het mooi geweest. Bij mijn tweede wilde ik er toch weer voor gaan. En nu ging het al een stuk beter, maar helaas had ik weer te weinig melk, waardoor ik na 2 maanden ben gestopt. Nu bij de derde wilde ik 100% er weer voor gaan en inmiddels geef ik alweer 3,5 maand borstvoeding. Ook deze keer niet zonder problemen hoor, want de start was niet makkelijk en ik kreeg vlak voor het nieuwe jaar ook nog een borstontsteking. Maar ik geniet zo vreselijk van die momentjes tijdena het voeden dat dat me allemal waard is! Ik vind overigens dat flesvoeding ook helemaal ok is. Zo ging ik er ook in. Als het lukt, geweldig! Als het niet lukt, ook prima dan geven we kunst! Ik denk dat als je er zo instaat, het voor jezelf het meest relaxt is! Ik ben benieuwd waar je uiteindelijk voor kiest!
Super dat je het de derde keer al zo lang volhoudt, ondanks alle obstakels! Ik ga eerst de bevalling in en dan lekker op mijn gevoel af. Ben zelf ook heel benieuwd!
Ik vind dat je met borstvoeding vooral je gevoel moet volgen. Wat een ieder ook zegt. Als jij je niet fijn voelt bij het voeden zal het sowieso niet gaan lukken.
Bij Ryan heb ik 3 maanden gevoed. Dit ging prima maar ik stopte toen ik moest werken en ik wilde niet kolven op mijn werk.
Chiara heb ik welgeteld 3 weken gevoed. Die had ook een slechte start in het ziekenhuis en alles kwam maar traag op gang. Ik vond het een verschrikking en ben er direct mee gestopt. Resultaat was een blije mama en blije baby.
Blije mama en blije baby is het allerbelangrijkst! Toen ik stopte en Suus kreeg de fles, was de rust heel snel aanwezig en dat was superfijn!
Je moet vooral je gevoel volgen. Wil je niet, dan komt het ook niet (vaak). Ik wel vaak gehoord, dat de eerste niet wilde en bij de 2de het er uit spoot.
Wie weet! Ik ga het allemaal afwachten en op dat moment mijn gevoel volgen :)
Ik geef mn dochtertje nu 22 maanden borstvoeding. Nu ook 15 weken zwanger en zie wel hoe lang we door gaan, ze vind het nog fijn en vraagt er zelf om dus we zien wel.
ik ben van mening dat je echt je gevoel moet volgen! Het kan nu heel anders zijn en vlekkeloos verlopen maar kan ook weer hetzelfde zijn. Maar als je er zelf al niet helemaal achter staat word het lastig denk ik. volg dus goed je gevoel! Dat is vaak het beste!
Dankje Renate! Wat knap dat je al 22 maanden borstvoeding geeft.
Wat een vervelende ervaring. Ik heb gelukkig mijn beide knullen een aantal maanden borstvoeding kunnen geven, maar ook bij de eerste was het een ramp. Het aanhappen ging moeilijk en de kraamzorg die, inclusief stagair er bovenop stonden, maakte het er niet gemakkelijk op om ontspannen te voeden. Ik was niet heel happy met ze en besloot ze na de tweede dag nog maar voor het hoognodige te laten komen. In de tijd dat zij weg waren kon ik ontspannen mij richten op het voeden en ging het opeens een stuk beter. Bij nummer twee ging het net zo moeilijk, maar met een geweldige kraamzorg en het vertrouwen dat het uiteindelijk goed zou komen ging het een stuk beter.
Borstvoeding blijft iets waar veel energie in gestoken moet worden. Voor de één is het alleen de eerste periode en voor een ander blijft het moeilijk. Als flesvoeding voor een betere mentale gezondheid van de moeder zorgt heeft het toch alleen maar voordelen.
Rachel onlangs geplaatst…Weekly Diary #19 & #20 – HAPPY NEW YEAR – Extra lange plog
Die druk vanuit zorgverleners lijkt me heel frustrerend, vooral in je kraamweek: dat zou juist één van de fijnste periodes rondom de bevalling moeten zijn! Gelukkig is de tweede keer wel beter verlopen. En inderdaad, blije mama blije baby
Erg herkenbaar Karin. Bij was ik ook vastbesloten om hem de borst te geven….na een goede week gemarteld te hebben zonder tevreden kindje vond ik het welletjes. Naar ons idee zat er te weinig voeding in de melk. Er gaan genoeg melk uit maar niet genoeg voeding in de melk. Van verschillende kanten hoorde en las ik dat moedermelk het beste is voor je kindje. Maar er wordt niet gekeken wat er daad werkelijk in zit wat voeding betreft. Wij hebben er melkveebedrijf en er wordt elke 6 weken een melkcobtrole uitgevoerd. Er wordt van elke koe een klein beetje melk opgestuurd en gecontroleerd op o.a. vet en eiwit om te kijken wat de kwaliteit van de melk is. De vergelijkingen zwangerschap…geboorte en borstvoeding/melken van mens en koe ligt erg dicht bij elkaar. Maar waarom kan onze melk dan niet gecontroleerd worden op inhoud. Na een dikke week heb ik de beslissing genomen af te kolven en afbouwen. Mijn 7week oude dochtertje krijgt vanaf het begin de fles en nu is er in huis een prachtig tevreden rustig meisje…een rustige moeder wat ook grote broer Sem en papa rustig maakt.
Als je minder goede ervaring hebt bij de 1e dan is de keus bij een 2e makkelijker te maken als het even niet goed gaat.
Ik verwacht ook dat ik na de bevalling wel snel kan inschatten of ik doorzet of toch stop. Of misschien wel helemaal niet begin! Ik laat het allemaal op me af komen en bepaal op dat moment naar hoe mijn gevoel is. En inderdaad, dat testen zou toch ideaal zijn!