Vluchtkoffers, klossen, de laatste voorbereidingen op onze slaapkamer: check! De laatste keer een uitje met zijn drieën en onverwacht aan de CTG na een controle bij de gynaecoloog… Met 36 weken op de teller staat er een nieuwe zwangerschapsupdate voor je klaar!
Charmanter kon het niet…
Een tijdje geleden bestelde ik een pakket met hulpmiddelen die door de kraamzorg gevraagd worden voor tijdens de kraamweek. Deze week ging de deurbel en daar stond de bezorger met een complete set die je dag niet bepaald charmanter maakt. Afgeleverd werden: zes bedklossen, een steun voor in de rug, een douchekrukje en on top of it all een po. Joepie! We hebben afgelopen weekend het bed gelijk op klossen gezet, dan is dat maar weer klaar. Inclusief krukje ernaast, want anders kan ik er niet in komen. Ook maakte ik de vluchtkoffers helemaal compleet en natuurlijk kunnen jullie daar binnenkort nog een artikel over lezen! Ook mestte ik, samen met mijn moeder, onze hele kledingkast uit en maakte op twee planken ruimte voor de inhoud van het kraampakket en babybenodigdheden. Toch wel handig omdat de baby de eerste tijd bij ons op de kamer zal slapen in een wiegje. Toen ik mijn to do list een tijdje geleden met jullie deelde, kwamen er best veel bezorgde berichten: “doe je wel rustig aan?“. Ik heb goed nieuws: bijna alle punten van deze lijst zijn afgestreept. Het grote relaxen kan dus bijna beginnen!
Relaxen en genieten
Maar naast al die drukte was er ook ruimte voor ontspanning. Niet dat ik veel keuze heb, want de laatste week zijn mijn bekkenklachten enorm toegenomen. Er zit een spier in mijn lies die me ontzettend veel last en pijn bezorgd. Ik moet erg uitkijken met het tillen van Suus en de trap kan ik ook beter niet te vaak nemen. Dus doe ik verplicht rustig aan en dat betekende deze week: veel knuffelen met Suus! Het lijkt alsof ze zelf ook door heeft dat er wat gebeurd, want ze wijst ontzettend vaak naar mijn buik en zegt dan ‘baby’. Smeltmomentjes als dat gebeurt! Zondag besloten we er samen op uit te gaan. Omdat we binnenkort niet meer met z’n drietjes zijn, leek het ons leuk om nog een soort gezinsuitje te doen. We gingen wandelen bij een meertje in de buurt en daarna pannenkoeken eten bij een gezellig restaurant. Op de foto ziet het er allemaal heel vreedzaam uit, maar onze eigenwijze dreumes werd boos toen papa haar bij de rand van het water wegplukte ;) Mantra: het is een fase! Ondanks een paar kleine dramamomentjes was het wel heel gezellig hoor! Zie die grote zus eens oefenen, kan straks met gemak de kinderwagen met haar kleine zusje erin duwen! Ooh en die sneakers onder mijn jurkje staan echt heeeul charmant, maar het zijn de enige schoenen die ik nog pas :P
Controle bij de gynaecoloog
Gisteren had ik een controleafspraak bij de gynaecoloog. Een paar weken geleden had ik de griep en nadat ik me een klein weekje weer opgeknapt voelde, begin ik nu gewoon weer opnieuw. Vooral met hoesten! Ik voelde de kleine de afgelopen weken daardoor ook heel slecht en dit was nog niet verbeterd sinds de vorige controle. De gynaecoloog besloot daarop een echo te maken die er verder helemaal goed uit zag. Toch wilde ze dat ik diezelfde middag een hartfilmpje (CTG) liet maken, omdat ze de hartslag van de baby graag wat langere tijd wilde monitoren dan alleen met een echo. Dus belde ik Erik van zijn werk en togen we naar het observatorium. Daar werd opnieuw een echo gemaakt en lag ik een uurtje aan de CTG. Het was net als met kiespijn naar de tandarts: ons mevrouwtje voerde een heuse show op en bewoog als nooit tevoren. Gelukkig maar, want tot onze opluchting was alles helemaal goed. Door het vele hoesten houdt ze zich waarschijnlijk erg rustig dus voor de komende dagen mag ik weer codeïne gebruiken. Let’s hope dat die hun werk weer goed doen, zodat ik weer een beetje kan slapen ’s nachts. En zo tellen we langzaam af naar week 37!
Heb jij wel eens minder beweging gevoeld tijdens de zwangerschap? En vanaf welke week had jij het bed op klossen staan? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!
Hoi Karin,
Ik heb ook regelmatig gehad dat ik onze zoon paar dagen niet voelde bewegen en zodra de banden van het CTG apparaat om mijn buik gingen bewoog hij als een malle haha zo bizar! Ons bed stond met 27 weken al omhoog ivm een super laag bed en een grote buik was het moeilijk om uit bed te komen voor mij!
Hoi Sanne, ja apart he, net alsof ze doorhebben dat het er nu even op aan komt met die CTG. Gelukkig maar dat alles goed was!
Met 36+6 had ik de baby de hele dag nog niet gevoeld en werd ik door de verloskundige doorgestuurd voor een CTG. In het ziekenhuis was hij al snel weer lekker druk en die rustige dag heeft hij daarna dubbel en dwars ingehaald. Sindsdien voel ik hem weer dagelijks enthousiast bewegen in mijn buik en vraag ik me echt af hoe hij het voor elkaar krijgt om in die kleine ruimte nog zo veel te draaien..
Dat vind ik ook zo bijzonder, Lenthe. Je hebt het gevoel dat je buik al overvol zit en toch kunnen ze nog flink actief zijn. Gelukkig dat alles goed was en zo te lezen hoef jij ook niet meer zo lang, dus succes met de laatste loodjes!