To work or not to work, that’s the question. Niet die van jou, want jij bent ontzettend blij met je baan! Maar zodra je bij je werkgever gemeld hebt in blijde verwachting te zijn, kan dit allemaal op losse schroeven komen te staan. Ik vroeg op social media naar jullie ervaringen met zwangerschapsdiscriminatie en verzamelde ze in een blog. Hallo buik, dag baan!
Hallo buik, dag baan!
Zenuwachtig vertrek je naar je werk. Vandaag ga je vertellen dat jullie een kindje krijgen! Na het brengen van het blijde nieuws, valt er een last van je schouders. Je collega’s én werkgever reageren enthousiast en lijken oprecht blij te zijn voor jullie. Maar een paar weken later verzamelen zich donkere wolken voor de zon. Je moet je melden op kantoor, waar je te horen krijgt dat je geen vast contract meer krijgt aangeboden. In tranen vraag je naar de reden. Je functioneren blijft achter en je presteert niet meer volgens de norm. Maar je had toch een heel positief functioneringsgesprek, nog geen twee maanden geleden? Helaas, er valt niet meer te onderhandelen, je vliegt eruit. Máár je moet natuurlijk nog wel even komen werken tot einde contract. Een typisch gevalletje van zwangerschapsdiscriminatie: hallo buik, dag baan! En dat is het begin van een heleboel stress en zorgen, wat je nu juist niet kunt gebruiken tijdens een zwangerschap.
Zwangerschapsdiscriminatie: aan de orde van de dag
Zwangerschapsdiscriminatie: het ongelijk behandelen van vrouwen rondom hun zwangerschap door werkgevers.
Geen contractverlenging na melding van je zwangerschap, een promotie die aan je neus voorbij gaat omdat er een kleintje op komst is of ontslagen worden in proeftijd omdat je bezig bent met een vruchtbaarheidsbehandeling. Het College van de Rechten van de Mens deed onderzoek naar het voorkomen zwangerschapsdiscriminatie onder vrouwen in de afgelopen vier jaar. Hieruit blijkt dat de omvang in de afgelopen vier jaar niet is afgenomen. 43% van de ondervraagde vrouwen die in de afgelopen vier jaar een kind kreeg en actief waren op de arbeidsmarkt, heeft een ervaring die mogelijk op hun zwangerschap of pril moederschap duidt. Ook blijkt een kwart van de ondervraagde vrouwen die borstvoeding geven, problemen te ervaren om dit te combineren met hun werk. Bijvoorbeeld doordat ze geen tijd krijgen voor kolven, er geen/ een ongeschikte kolfruimte beschikbaar is of ze niet mogen voeden onder werktijd.
Dat zwangerschapsdiscriminatie een maatschappelijk probleem is, werd onlangs erkent door de overheid. Er is een Actieplan zwangerschapsdiscriminatie naar de Kamer gestuurd, waarin o.a. maatregelen beschreven staan om de handhaving van rechten en plichten te verbeteren. Ook is er een speciaal meldpunt in het leven geroepen dat vanaf 22 mei online is gegaan. Via de website van het College voor de Rechten van de Mens kun je hier meer informatie over vinden.
LEES OOK: ERVARINGEN MET STUDEREN TIJDENS DE ZWANGERSCHAP
Ervaringen met zwangerschapsdiscriminatie
Emma: Ik was werkzaam al kapster. Mijn contract werd ook niet verlengd, na een pittige kerstweek. Ik was toen ongeveer 36 weken zwanger. Nooit een gesprek of iets dergelijks gehad, ze waren altijd tevreden en had veel vaste klanten. Heel vervelend, ik was er echt kapot van, had het heel erg naar mijn zin!
Malgosia: Tijdens mijn HBO opleiding Pedagogiek had ik netjes een stageplaats voor het 2e jaar geregeld. Ik zou dan iets later starten omdat ik vlak na de zomer was uitgerekend. Dit heb ik meerdere malen aangegeven. Alles was prima geregeld en ik had nog mailcontact gehad met de contactpersoon. Toen het schooljaar begon, stuurde ik een mailtje of ze alle documenten hadden ontvangen, aangezien ik niets meer gehoord had. Ik werd toen meteen gebeld. Ze hadden het nogmaals overlegd en vanwege negatieve ervaringen met “jonge” moeders, dachten ze dat ik liever bij de baby was dan op stage. Pardon? Ik ben 24 jaar, getrouwd en heb alles op een rijtje! Wel was er een klasgenoot aangenomen die niet 1, maar 2 kinderen heeft. De stage ging trouwens maar om 5 uurtjes per week, het leek me juist heel ontspannend! Ik ben de strijd aangegaan door dit verhaal bekend te maken op school en een paar weken later kreeg ik een telefoontje dat ik harstikke welkom was. Misschien had ik de kans moeten grijpen om het tegendeel te bewijzen, maar ik voelde me totaal niet meer prettig daar.
Djanet: Ik ben nu 22 weken zwanger. Mijn contract wordt niet verlengd omdat ik zwanger ben (al hebben ze dat niet op deze manier gezegd). Maar ik mag in december weer terugkomen.
Robin: Van caissière naar meerdere afdelingen geplaatst. Ik moest openen en sluiten en de werkgever vertrouwde mij dus de sleutels van de winkel toe. Toen ik meldde dat ik zwanger was, functioneerde ik plotseling niet meer goed (beter gezegd, omdat ik zwanger was) en werd mijn contract niet meer verlengd. Helaas gebeurd dit heel vaak.
Marlies: Ik durf te wedden dat mijn verzoek om ouderschapsverlof mij m’n baan gekost heeft. En misschien zelfs twee keer…
Heb jij ervaring met zwangerschapsdiscriminatie? Of heb je juist een hele positieve ervaring? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!
Bron: College voor de Rechten van de Mens / Afbeelding / Buikfoto: Lisette Lubbers Fotografie
Sterk stuk!
Komt nog veel te veel voor helaas!
Christa onlangs geplaatst…Het ‘rauwe’ Moederleven…
Wat goed dat je hier aandacht aan besteedt! Ik ben 2 keer zwanger geworden toen ik net een nieuwe baan had. Beide keren bij een bank, de eerste keer was er opeens geen werk meer en werd mijn project contract beeindigd. Onzin natuurlijk want nog geen week later werden er 2 mensen ingehuurd om mij te vervangen. De tweede keer kwam ik erachter dat ik zwanger was op de dag dat ik ook hoorde dat ik was aangenomen. Daar hoorde ik ook voor ik überhaupt vertelde dat ik zwanger was, Dat de functie per december kwam te vervallen. Toeval helaas. Toen ik vertelde dat ik zwanger was de dag nadat ik was begonnen, werd er heel enthousiast gereageerd, zelfs toen ik ziek werd bleven ze enthousiast en steunden ze me. Vlak voor het vervallen van de functie kreeg ik een andere baan aangeboden ondanks dat ik net bevallen was en ik maar een maand echt mezelf heb kunnen laten zien, dus het kan wel!!
Marloes onlangs geplaatst…Kinderen en televisie
Wauw, die tweede ervaring is wel heel fijn zeg! Gelukkig zijn er ook genoeg positieve verhalen.
Ik las op goodgirlscompany heel positieve verhalen. Dat verbaasde me, maar het was fijn om te lezen dat het meeviel met de zwangerschapsdiscriminatie.
Gelukkig zijn er ook positieve verhalen. Toch vind ik 43% in dit onderzoek aan de hoge kant. Ik hoop dat de plannen van de overheid dit getal naar beneden zullen helpen.
Geen zwangerschapsdiscriminatie, maar wel als parttimer die ervaring. Goed dat je het hebt aangekaart in je blog, want dit moet gewoon anders
Marieke onlangs geplaatst…Weekendoverzicht #22 – waterpokken en de bruiloft
Hier juist andersom.. meer uren gekregen zodat ik kon stoppen bij andere werkgever waardoor ik de gewenste uren na zwangerschap kon werken bij één werkgever. En ook geef ik al ruim 8 maanden borstvoeding en kolven is totaal geen probleem :)
Wat fijn dat jij een hele positieve ervaring hebt! Daar zouden sommige werkgevers een voorbeeld aan kunnen nemen.
Jammer dat het zo vaak voor komt! Ik heb het twee keer meegemaakt. De eerste keer was ik nog niet eens zwanger, maar was ik bezig zwanger te worden. Hiervoor moest ik vaak naar de fertiliteitskliniek. Op het werk waren ze hiervan op de hoogte, toen ik binnen de organisatie gesolliciteerd had naar een andere baan en ook was aangenomen. Werd dit een week later afgezegd, want ik probeerde zwanger te worden! Uiteindelijk heeft het helemaal nog 1,5 geduurd daarna.
En tijdens mijn zwangerschap ben ik terug gezet in functie, omdat ik met 24 weken al bij huis kwam. Dit was volgens mijn leidinggevende onprofessioneel. Maar op dat moment heb ik alleen maar geluisterd naar het advies van huisarts en verloskundige! Je doet alles voor de gezondheid van je kind!
Toen ik terug kwam van zwangerschaps verlof (vaste baan) was op mijn huidige werkplek een nieuwe collega aangenomen en was ik daar niet meer nodig. Ik heb bij mijn andere plek (voor verlof was ik op 2 plaatsen aan t werk) meer uren gekregen echter ook teruggezet in functie.
Erg verdrietig om de verhalen van verschillende vrouwen te lezen. Goed dat hier een post aan gewijd wordt. Discriminatie komt dus nog steeds in verschillende groepen voor. Door dit soort verhalen te delen, wordt er hopelijk meer bewustzijn gecreëerd op de werkvloer.