Back in the days, toen ik nog geen kinderen had, vond ik het maar irritant: vergeetachtigheid. Maar toen kwam Karma en we all know her… Hallo zwangerschapsdementie! En niet zo’n beetje ook, want het is dé reden dat ik niet meer zonder lijstjes kan. Lees je mee?
Vergeetachtigheid: check!
Daar stond ik dan, voor de deur van mijn werk, diep in gedachten… Wat was nou die code ook alweer? Al snel kwam er gelukkig een collega die de deur opende met haar code, maar dit was zo’n momentje waarvan ik verbaasd stond van mezelf. Op dat moment was ik zo’n 14 weken zwanger en had ik eigenlijk weinig noemenswaardige klachten. Ja, ik was wat misselijk geweest, al was zeeziek een betere beschrijving. Mijn buik groeide al flink, maar dat was dan ook het enige. Het was dat ik al twee echo’s achter de rug had, anders zou ik haast niet geloven dat ik zwanger was. Wel merkte ik op dat ik dit soort warrige momentjes steeds vaker kreeg en dat was dus écht niets voor mij. Inmiddels zijn we drie zwangerschappen verder en kan ik ‘m op het lijstje ‘chronisch’ noteren. Vergeetachtigheid: check! Mama’s kennen ‘m onder de noemen zwangerschapsdementie en al maken we er regelmatig grappen over, ik vind het serieus een ding. Het is treurig mensen, het is treurig…
Punctueel was my middle name
Laat ik het startpunt even nader toelichten, want de situatie was verre van verward en nalatig vóór er ooit een baby in mijn buik huisde. De kinderloze Karin was namelijk nogal stipt. Punctueel was my middle name en dat is zeker niet overdreven, want ik had eigenlijk alles perfect in beeld. Studie, stage: als ik de beoordelingen teruglees, stond er altijd in hoe gestructureerd en punctueel ik was. Er was zelfs een tijd dat ik 4 baantjes tegelijk had, waarbij ik met markeerstiften in mijn agenda arceerde waar ik op welk tijdstip moest zijn. Ik keek er zelden naar, want het meeste wist ik gewoon uit mijn hoofd. En raad eens wat? Dat is me gewoon geen en-ke-le keer misgegaan. Dat kan deze Karin zich vandaag de dag niet meer voorstellen, want sinds ik kinderen heb, ben ik een miezerig hoopje verwardheid, chaos en vergeetachtigheid. Na de geboorte van Suus had ik de ijdele hoop dat het nog goed zou komen, maar die hoop heb ik inmiddels laten varen. Toen Niene er eenmaal was, werd het voor mijn gevoel nóg erger en nu ik mama van drie ben, weet ik zeker: het is een verloren zaak. Ik moet niet denken: “ach, schrijf ik straks wel even op” of “onthoud ik wel“, want dat is een kans van 99% dat ik het compleet vergeet. Zwangerschapsdementie heeft zich meester gemaakt van mijn brein en ik ben bang dat ik nog een heleboel ga vergeten de komende tijd…
Gênante situaties
Je sleutels of boodschappenlijstje een keer vergeten: dat kennen we allemaal wel. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik dat voorheen dus amper had, echt waar! Eerlijk gezegd vond ik vergeetachtigheid bij andere mensen maar een irritante eigenschap, maar dat heeft Karma vast gehoord en gedacht: “right back at ya”. Die zwangerschapsdementie heeft me namelijk al heel wat gênante situaties opgeleverd. Oké, de verjaardag van het kindje van een vriendin kán er natuurlijk een keer bij inschieten, maar niet als je ‘m in meerdere agenda’s hebt gezet en de melding wegklikt… Een afspraak bij de pedicure, die me vervolgens belde waar ik bleef: oeps! Zo niet mij! Maar het kan erger, want op de kinderopvang kennen ze me inmiddels ook. Naast de keren dat ik weer terug naar huis moest omdat ik de tassen vergat mee te nemen, zijn er al diverse voorleesontbijtjes geweest waarbij mijn dames keurig aangekleed en wel ten tonele verschenen. Dat is in principe geen ramp, ware het niet dat ze in hun pyjama mochten komen. Toppunt was helemaal schaamteloos: ken je die mop van die kerstpicknick? Vergeten! Inmiddels heb ik een heel systeem; van digitale agenda’s tot aan lijstjes en hoewel ik dat vóór de komst van de kinderen allemaal maar mutserig gedoe vond, zweer ik er nu bij. En dus zat ik braaf alles in te voeren toen we een jaaroverzicht voor de basisschool toegestuurd kregen. Studiedagen, vakanties, vieringen: kan niet meer misgaan, toch? Nu duimen dat ik de schoolfoto niet vergeet…
Zwangerschapsdementie: raise your hands als jij ook een portie van deze vorm van vergeetachtigheid hebt overgehouden na je zwangerschap! Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Geef een reactie