Waar is mijn baby?! Niene is 10 maanden, dus vertel ik in een nieuwe update alles over #teamnosleep, tandjesleed, zere oren of toch griep en mijn loedermoeder acties van afgelopen maand… Voor de altijd oplettende kritische mama’s: beter lees je dit niet. Just saying!
Who needs sleep anyway?
Slaap is zoooo overrated… Ik vertelde in de vorige update al dat we een beetje weinig slaap kregen. Niene bleek oorontsteking te hebben en kreeg een antibioticakuurtje. Ze knapte er al snel van op, maar doordat ze al een tijdje ’s nachts wakker werd, zat dat tijdstip er een beetje in gebakken. Krijg het er dan maar weer eens uit! Dat is dus ook niet gelukt, waardoor we inmiddels twee maanden op nachtelijke feestjes worden getrakteerd. Ik heb me al een paar keer afgemeld, maar helaas: er is geen ontkomen aan :P Het is een fase, maar ik hoop dat deze fase snel is afgelopen. Slaaptekort en ik zijn écht geen goede combi en hoewel ik er op een bepaalde manier ook weer een beetje door kom, ben ik iedere avond blij als het lukt om op tijd in bed te liggen. Niene was gelukkig overdag wel heel vrolijk en sliep dan natuurlijk ook als een roosje. Helaas heeft ze het nu flink te pakken met griep en keelontsteking en een bezoekje aan de huisartsenpost leverde het advies ‘uitzieken’ op. Snel beter worden dus, klein meisje!
Sneller dan het licht
Niene mag dan een flinke meid zijn en het tijgeren nog niet echt onder de knie hebben, op sommige momenten is ze ineens sneller dan het licht. Afgelopen maand is dat twee keer mis gegaan. Voor de moeders die áltijd opletten, hun oogappeltje nóóit uit het oog verliezen en dus met het vingertje wijzen als een ander wel iets overkomt: lees niet verder! De volgende tekst kan schokkend zijn, maar gelukkig heeft Niene er niets aan over gehouden. Aangezien we dus iedere nacht (met uitzondering van twee à drie nachten in de afgelopen maanden) wakker zijn, mag Niene wel eens tussen ons in slapen. We moeten beide weer vroeg opstaan, al scheelt het voor mij natuurlijk enorm dat ik de deur niet uit hoef, aangezien ik thuis werk. Maar slaaptekort is een bitch en zo pakken we toch nog wat uurtjes. Dat is tevens een valkuil, want toen Erik ’s morgens al uit bed was en ik nog één keer zou snoozen, ben ik weer in slaap gevallen met een, toen nog, slapende Niene naast me. In de tussentijd is Niene wakker geworden met een slapende mama naast zich en aangezien ze op onderzoek uit ging, werd ik pas wakker toen ze huilend náást het bed lag in plaats van erin. Oeps! Gelukkig was het de schrik en lachte ze al snel weer. Leermomentje zou je zeggen, maar niets is minder waar. Tijdens een housewarming had ik Niene naast me op de bank gelegd. Toen ik opstond (ik stond vlak voor de bank om wat eten op te scheppen), hoorde ik ineens weer een huilende Niene. Op de grond, want ze was van de bank afgerold. Deze keer ten overstaan van alle aanwezigen, dus het is echt officieel: loedermoeder present! De schaamte voorbij, maar geen reden om het AMK te bellen: ze was na wat traantjes weer vrolijk. Ze zeggen dat je makkelijker wordt bij een tweede, toch?!
Oefenen met zitten
Hoewel tandjes en slaap een dingetje zijn, gaat Niene ondertussen als een speer met eten! Brood, rijst- of maïswafel, fruit en een warme hap: ze eet steeds beter en steeds meer. Momenteel zit ze nog wel op drie flessen, waarvan ze ’s morgens en ’s avonds 210 cc water met 7 schepjes krijgt. De middagfles is er één van 180 cc met 6 scheppen, maar die valt af en toe al weg. Het is maar net hoe de dag verloopt, al heb ik haar de afgelopen anderhalve week wel iets meer in een ritme gedwongen omdat het anders helemaal uit de hand liep. Dan sliep ze overdag veel te lang en was ze ’s nachts nóg langer wakker. Normaal gesproken volg ik liever mijn kinderen, want ze kunnen het heel goed zelf aangeven, maar nu was ze een beetje de weg kwijt. Dat lijkt wat effect te hebben, maar we gaan het zien. Slaap kun je nu eenmaal niet dwingen en hoewel we het alweer vergeten waren, hebben we bij Suus ook wel zo’n periode gehad. Ook laten we Niene veel oefenen met zitten. Dat gaat enorm goed, maar haar alleen laten zitten lukt nog net niet, want ze zit nog iets te wankel. Komt vanzelf! Het zal vast gelukt zijn voordat ze 18 is ;) Eerst maar opknappen van de griep!
Heb jij je kindje wel eens laten vallen? En hoe oud was jouw kindje toen hij/zij kon zitten? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Leuk om een beetje te kunnen vergelijken, mijn dochter is volgende week 9 maanden oud. Interessant om te lezen wat ze over een maand ongeveer kan.