Shame on me! Inmiddels bestaat mijn tweede bedrijf MultiMeisje alweer ruim een jaar, maar dateert de laatste update die ik erover gaf van begin dit jaar. Omdat ik de afgelopen maanden regelmatig een berichtje ontving met vragen over het werken als virtueel assistent en hoe het met mijn tweede bedrijf gaat, besloot ik weer eens een update te schrijven. Hoe het nu met MultiMeisje gaat? Lees maar mee!
Ambitieus begin
2018 startte behoorlijk roerig. Ik begon het jaar hoogzwanger en beviel in maart van Niene. Daarna kon het genieten beginnen en dat deed ik ook echt, maar ik hoef je natuurlijk niet uit te leggen dat de komst van een tweede kindje nogal invloed heeft op het gezin. Het duurde, in tegenstelling tot de eerste, deze keer écht langer voordat ik het gevoel had alles weer op regel te hebben. Daarbij was ik (voor de tweede keer) mijn baan kwijtgeraakt aan het begin van de zwangerschap en dat gegeven zorgde ook voor veel onzekerheid en stress. Inmiddels wist ik wel dat ik voor mezelf wilde beginnen. Natuurlijk had ik de blog al, maar daarnaast wilde ik ook graag mijn diensten aanbieden aan bedrijven als ZZP’er. En dus startte ik na afloop van mijn zwangerschapsverlof met een zogenaamde ‘startperiode’. In dit traject, dat ik via het UWV doorliep, kreeg ik gedurende een half jaar de tijd om mijn bedrijf op te starten met behoud van mijn uitkering. MultiMeisje werd geboren en maakte een ambitieus begin door.
Plannen vs. realiteit
Mijn focus lag op het bouwen van de website, het opstarten van de social media kanalen en het doorlopen van de opleiding die ik volgde. Dit was een thuisstudie en aangezien de kinderen 2 dagen per week naar de opvang gaan, redde ik dat prima in die tijd. Mijn doel was om alles in 3 maanden af te ronden. Een typisch gevalletje plannen vs. realiteit, want in dat najaar trok er een ware griepgolf door ons gezin. Keer op keer was er wel iemand ziek en dus wisselden periodes van rust (lees 2 à 3 weken) zich af met griep. Tel daar bij op dat we volop bezig waren met het leren kennen en toepassen van het glutenvrije dieet van Suus en je kunt je voorstellen dat ik behoorlijk in de stress zat. Niet zozeer om dat dieet of om die griep, maar omdat ik amper aan mijn plannen toekwam. Ik had constant het gevoel alsof ik weer helemaal opnieuw moest beginnen en was mijn focus en motivatie regelmatig kwijt. Super frustrerend, vooral omdat ik op social media geconfronteerd werd met ondernemers die hun zaakjes wél lekker hadden lopen. Dat gaf me dubbelop het gevoel alsof mijn plannen nóóit gingen slagen…
Mama’s Meisje
Gelukkig keerde de rust terug rond het voorjaar en kon ik mijn thuisstudie weer oppakken. Tijd om stappen te maken! Ik rondde de thuisstudie in de zomer af en in de tussentijd had ik ook enkele leuke klussen. Dat gaf echt een goed gevoel! Maar inmiddels had ook Mama’s Meisje flinke stappen gemaakt en loopt de blog beter dan ooit. Hogere bezoekersaantallen, meer volgers op social media en veel inspiratie van mijn kant. Kortom: een heleboel toffe samenwerkingen waar óók veel tijd in ging zitten. En dus besloot ik hetgeen aan te grijpen waar ik op dat moment de kortste klap mee kon maken. Dat was dus de blog en dus zette ik de versnelling voor MultiMeisje iets lager. Toch voel ik me daar nu niet meer gefrustreerd over en ik zal je uitleggen waarom.
Mindset
Eigenlijk heeft het alles te maken met mindset. Want wat op bloggebied al heel goed ging, deed ik op het gebied van MultiMeisje wél: ik keek teveel naar anderen. En als er iets is wat écht energie vreet terwijl het weinig oplevert, is het kijken naar anderen. Het gras is altijd groener aan de overkant maar in plaats van me daarop te focussen, besloot ik gewoon tevreden te zijn met dat wat binnen mijn mogelijkheden ligt. Op dit moment zet ik alle zeilen bij voor Mama’s Meisje. Het laatste kwartaal van het jaar is altijd drukker dan gemiddeld, maar wordt gevolgd door een rustige periode in januari. Als het voor de blog weer rustiger is, kan ik meer gas geven voor MultiMeisje en de koers die ik vaar verder volgen. Inmiddels ben ik bezig met het samenstellen van een nieuw aanbod en dat kost tijd. Ik wil kwaliteit leveren en doe niets overhaast. Liever een half jaar langer bezig met een kick ass aanbod waar ik helemaal achter sta, dan afgeraffeld werk aanbieden omdat het moest. Door er op die manier in te staan, geef ik mezelf ademruimte en daardoor blijft de inspiratie en motivatie ook stromen. Alles bij elkaar opgeteld sta ik dus niet waar ik wilde staan, maar ben ik blijer dan ooit. En dat is mij zoveel waard!
Lopen jouw plannen op werkgebied wel eens anders dan gehoopt? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Foto’s: MadebyMerlin.com
Geef een reactie