Uit grootmoeders tijd: de drie r’en (en nummer vier): over rust, reinheid en regelmaat… en rituelen.

Haartjes kammen, eten, tanden poetsen, douchen, kleertjes aan, naar bedje toe, allemaal dingen die dagelijks moeten gebeuren maar die vanaf het moment dat je kindje een eigen wil krijgt ook voor de nodige strubbelingen kunnen zorgen. En met ‘de nodige strubbelingen’ bedoel ik dus een mini-oorlog inclusief eindeloze onderhandelingen en soms, met name als we ’s ochtends wat sneller moeten, ook ordinaire omkoping van mijn kant (“als ik nu je haartjes even mag kammen dan doe ik daarna de tv voor je aan…”).

 
Ik weet het, je zou met een peuter niet in discussie moeten gaan. Het stond ook echt niet in mijn opvoedboekje; ik zou een strenge maar rechtvaardige moeder worden, nee is nee en na een tijdje zouden mijn kinderen dat weten en het respecteren. Zo werken kinderen dus niet. Nou ja, die van mijn in ieder geval niet. Ik betrapte mezelf steeds vaker op het feit dat ik een discussie stond te voeren met een kind van twee, behoorlijk zinloos kan ik je vertellen. Toch zag ik genoeg kinderen om me heen waar al die dagelijkse dingen wel goed gingen, zonder al te veel drama en discussies. Wat deed ik fout? Was ik niet streng genoeg? Was ik niet duidelijk genoeg? Misschien niet consequent genoeg?

 
Ik vond mijn heil in iets uit grootmoeders tijd. Nee, geen draai om de oren of koud avondeten als ontbijt. Wel het toepassen van de drie r’en: rust, reinheid en regelmaat. En met name op die regelmaat doen mijn dames het erg goed. Lieke is nog maar 9 maanden en heeft uiteraard een eigen willetje maar kan nog niet in discussie gaan. Elin daarentegen is nu ruim twee jaar en kan heel goed in discussie gaan (nou ja, discussie: ik zeg dat er iets moet gebeuren en haar antwoord is ‘nee’). Sinds ik regelmaat in alle dagelijkse dingen heb gebracht gaat het wel een stuk beter. Ze weet in grote lijnen hoe de dag gaat lopen en dat doet haar goed.


Zelf heb ik aan de drie r’en ook nog een vierde toegevoegd: de ‘r’ van ‘rituelen’. Het toepassen van kleine ritueeltjes waar de dames zelf bij kunnen helpen. Een liedje zingen tijdens het tandenpoetsen, aan het einde van het douchen samen tot 10 tellen voor we de kraan uit draaien, samen de haarklipjes uitzoeken voor ik aan het haren kammen begin, een vast gebedsversje voor het ontbijt, allemaal hele kleine dingetjes die in het begin even wennen waren maar al na een paar dagen resultaat gaven. En natuurlijk, er zijn nog steeds dagen waarop het niet lekker loopt, dat hoort er bij. Elk kind is een individu met een eigen wil en karakter en dat mogen ze soms best laten merken. En daarbij, niets zo veranderlijk als het weer èn het humeur van een peuter. Hoe ze op het ene moment een drama kunnen schoppen om iets heel onbenulligs, zo kunnen ze twee minuten later weer vrolijk lachend voor je staan, alsof er nooit iets is gebeurd.

 
Er is wel een kleine keerzijde aan de ritueeltjes, kwamen mijn man en ik met name met het bedtijdritueel achter. In het begin was het allemaal niet zo heel spannend. Verhaaltje lezen, liedje zingen, speeldoosje aan en dan lekker slapen. Zo gaat het bij Lieke nog steeds. Elin is inmiddels op een leeftijd dat ze heel goed in de gaten heeft dat elke gewoonte en elk ritueeltje tijd kost. Voor we het wisten had mevrouw een hele waslijst aan gewoontes en ritueeltjes voor het slapen gaan die maakten dat we zo een half uur bezig waren met verhaaltjes lezen, liedjes zingen, slokje water, instoppen, nog een slokje water, nog een laatste liedje, nog even haar sokjes goed doen, nog een slokje water (nog éééééééntje mama?) want ja, elke minuut wakker is er weer één en sleep is for the weak!
Is het nou zo dat we nooit meer iets spontaans doen omdat we ons consequent aan die r’en willen houden? Absoluut niet. En het is ook niet zo dat onze kinderen helemaal in paniek zijn als iets niet loopt zoals ‘normaal’. Maar juist als we dan zo’n dag hebben gehad dat alles net even iets anders dan anders is gelopen is het heel fijn om de volgende dag weer naar een ritme terug te keren. Voor de kinderen duidelijk en voor ons ook. En dan volgt na een lange dag die andere ‘r’ vanzelf, een van mijn favorieten, namelijk die van rust!

 

 

 

 

 

 

Bron: klok