Opmerkingen die je liever NIET hoort van kraamvisite

Zodra je kleintje geboren is, start de kraamweek en maak je al snel kennis met het fenomeen ‘kraamvisite’. Dit bezoek kán erg gezellig zijn, maar het bewijs dat sommige mensen het totaal niet begrepen hebben, staat vandaag op de blog. Lees en huiver óf ben erg blij dat je dit gedeelte (voorlopig) niet dreigt mee te maken… 

De pasgeboren baby bewonderen

Zodra onze dochters waren geboren, kwamen uiteraard al snel de trotse opa’s en oma’s, ooms en tantes om hun kleine nichtje te bewonderen. Aangezien wij beide uit een groot gezin komen, hadden we wel genoeg aanloop in die eerste week en kwamen daarna mondjesmaat meer mensen op kraamvisite. Het bewonderen van je pasgeboren baby: het is logisch dat iedereen je kleintje wil zien, maar ik vond het niet het meest toffe gedeelte van mijn kraamweek. Misschien kwam dat vooral omdat ik beide keren écht even moest bijkomen van die zware bevallingen die beide ’s nachts plaatsvonden, waarna we lekker de gebroken nachten ingingen. Gelukkig heb ik geen hele gekke dingen meegemaakt. Het enige wat ik erg vreemd vond was dat er al na een paar weken gevraagd werd of onze baby al doorsliep (nee), of papa al eens een luier had verschoond (hij kon dat nog eerder dan ik) en dat we commentaar kregen op het geven van een speen (bemoei je er niet mee). Maar hé, dat is echt helemaal niets vergeleken met de reacties die ik kreeg na mijn oproep. Ik vroeg via social media naar vragen of opmerkingen van de kraamvisite die jullie nóóit meer zullen vergeten en er zitten dingen tussen waar het schaamrood je van op de kaken gaat staan…

Wanneer komt de volgende?

Terwijl jij met in- en uitwendige hechtingen, zesdubbel kraamverband in je slip en een blauw onderkantje probeert rechtop te blijven zitten, vraagt de ene na de andere grappenmaker zich gekscherend af “wanneer de volgende komt“. Dit is by far de meest gestelde en in mijn ogen de meest asociale vraag die kraamvisite kan stellen. Deze vraag wint zeker geen originaliteitsprijs meer, maar het kan ook anders. Het bewijs van de afgelopen negen maanden ligt tevreden in de wieg, als je er zelf nog even aan wordt herinnerd dat je niet ineens op het ingenieuze idee hoeft te komen om in hoog uitgesneden badpak, à la Baywatch, een sprintje over het strand te trekken als een slanke hinde… “Goh, er kan er nog wel één in zitten!“, zei iemands oma. “Wat een dikke buik heb je nog, gaat dat vanzelf weer weg?” of iemand die de kraamvrouw meedeelde dat ze zo te zien nog steeds dik was… Euh, ja, incasseren is dus een vaardigheid die je goed gaat oefenen zodra je kraamvisite ontvangt. Gezellig! Koffie, iemand?

De baby vasthouden

Nadat je deze schaamteloze bodyshaming-sessie van het feestcomité hebt overleefd, is het tijd voor beschuit met muisjes. Die komen jou inmiddels de neus al uit, maar tante Gerrie blijkbaar ook want die heeft maar oog voor één ding. Het kleine bundeltje geluk dat nét toevallig ein-de-lijk ligt te slapen. De baby vasthouden: iedere newly mom gaat er anders mee om, maar ik denk dat we allemaal instant jeuk krijgen van de volgende vragen en opmerkingen die ik ingestuurd kreeg van volgers: “waarom mag ik haar niet vasthouden?“, nadat de trotse mama had vertelt dat dit vanwege de vacuümpomp-geboorte niet mocht (diepe, diepe zucht). Dan heb je de categorie ‘retorische vragen‘: “haal je haar even uit de draagdoek voor mij?“. Say what?! Eigenlijk zou je nog blij moeten zijn dat de vorige gast het tenminste vroeg, want er zijn ook mensen die zonder vragen je kind uit de box pakken. En dan kwam er nog een reactie binnen van een moeder die het allemaal met lede ogen toezag. Net toen ze genoeg moed had verzameld om haar kind bij de visite uit de armen te halen, besloten deze dat babylief nu even bij oom Sjaak op de arm mocht en ohja, daarna mocht nichtje Betty ook nog even knuffelen. Van wie was die baby nou ook alweer?

Ben je nog uitgescheurd?

Nadat iedereen met de kleine meneer of mevrouw op de arm heeft gezeten (en dat zelf even gemanaged heeft), zijn ze eigenlijk ook wel benieuwd naar hoe de bevalling verliep! Natuurlijk deel je dit wel met degenen die écht dichtbij je staan, maar als je oude buurvrouw schaamteloos vraagt of je nog bent uitgescheurd, dan sta je mooi even met je bek vol tanden… Maar vertel: “hoe ging de bevalling! Ben je nog gehecht daaronder?“. Gelukkig hoef je het nog net niet te laten zien, of toch wel: “mag ik je keizersnede zien?“… Goed, alle gênante vragen ontweken, maar de visite heeft het eindoordeel al klaar: “ach, jou bevalling stelde niets voor joh! Het kan vele malen erger!“. Ja joh, het is net een wedstrijd: wie had ook alweer de ergste bevalling? Steek die maar in je zak!

Heb je die naam willekeurig gekozen?

Genoeg over de pas bevallen moeder, alle peilen op het kleine wurm! De vleeskeuring kan beginnen en uit reacties bleek dat, na de ergste-bevalling-wedstrijd, het ook flink strijd oplevert als de visite gaat bepalen op wie de pasgeborene het allermeest lijkt. Daarbij is de uitkomst geheel afhankelijk van de samenstelling van het gezelschap: #teammommy of #teamdaddy. De kersverse papa en mama zal het een worst wezen, maar goed… “Heb je die naam willekeurig uitgekozen?“, echt zo’n vraag die je eigenlijk niet goed kan beantwoordden. Ik bedoel: “ja, we dachten: we doen die maar?! Maar dat is nog mild, vergeleken bij deze opmerkingen. Je zult ze maar om de oren geslingerd krijgen: “heeft de kleine een kleurspoeling gehad?” of “nu vind je haar nog de allermooiste, dat vond ik ook van die van mij, maar later…“. Maar er kwam één verhaal binnen waarvan ik plaatsvervangend door de grond zakte van schaamte: “toen mijn neefje geboren werd, ging ik met mijn ex op kraamvisite. Mijn schoonzus zat daar dolgelukkig. Mijn ex keek naar mijn neefje en zei: “oef, gelukkig. Deze ziet er een stuk beter uit dan de eerste. Wat was jullie eerste lelijk zeg! Dan valt deze nog wel mee”. Say what?! M’n schoonzus barstte in tranen uit, ik had ogen zo groot als schotels. M’n broer kon niks meer uitbrengen. Je begrijpt vast waarom hij m’n ex is…”

Gratis opvoedadvies

Mommy knows best en het knappe is dat sommige moeders het niet alleen het beste voor hun eigen kind weten, maar ook voor alle andere kinderen op deze aardbol. En dat willen ze best met je delen, het liefst ongevraagd. Geen idealer moment voor moedermaffia dan lekker los te gaan tijdens kraamvisite. Op een onzekere, van high on hormones moeder. Het begint al met wat jij niet goed doet: “Oh, zit je al beneden? Dat is snel.” of, tegen een kraamvrouw met katheter en vierduizend hechtingen down under: “Ben je nou nog niet naar buiten geweest?“. Je hebt natuurlijk ook moeders die twee uur na de bevalling alweer achter het fornuis stonden: “Ik lag niet op bed hoor, ik liep meteen alweer rond!“. Zelf kreeg ik dus commentaar op het feit dat we onze baby een speen gaven, want “dat kun je nooit meer afleren“, maar het onderwerp borstvoeding is er één voor bonuspunten. “Geef je geen borstvoeding? Nouuuu, dat is toch het beste voor je kind!“. Aan de andere kant “kun je je baby best even laten huilen hoor, als je zelf wilt douchen“. En wil de baby nou nog niet doorslapen? Eén mama kreeg in de eerste week het advies om “een flesje warme, volle melk te maken, werkt echt! Deed mijn moeder ook altijd!“. Een huilende baby gaf de doorslag bij de visite van één mama, want “pfffff, ik weet nu wel echt zeker dat ik geen kinderen wil“…

Maar we zijn er net!

Inmiddels ligt moeders bijna op apegapen, maar de visite blijft gezellig nog even zitten. “We zijn er net!“. Sommigen hebben zelf broodjes meegenomen om ‘gezellig‘ samen te lunchen, anderen vragen gewoon op de man af “of je op ons gerekend hebt met eten?“. Nadat ze hebben geconcludeerd dat het fijn is dat je met 37 weken bent bevallen, “dan kan je man bij ons de badkamer verbouwen“, gevraagd hebben of je niet liever een meisje wilde (bij zoon nummer 2), medegedeeld hebben dat “je nu echt niet meer terug kunt, je kunt nu helemaal niets meer!” en grof opgemerkt hebben “dat papa er voorlopig niet meer op mag“, vertrekken de gasten die om 15:00 uur binnenstapten, om 23:15 uur dan ein-de-lijk! Om bij de voordeur nog even te vertellen: “we komen alleen bij de eerste hoor, dan weten jullie dat vast!“. Dat laatste nieuwtje is eigenlijk nog de minst erge uit deze blog ;)

Kraamvisite from hell

Schoonmoeders die 7 dagen lang van 08:00 uur tot 22:00 uur present waren, visite die om 22:00 uur (in plaats van 19:00 uur) voor de deur staat en het vreemd vinden dat ze op dat tijdstip niet meer welkom zijn… Ik vroeg me bij het lezen van de talloze reacties écht af hoe sommige mensen het kunnen bedenken. Het toppunt? Dat de newborn een speelgoedtreintje kreeg, waarna de visite van later op de dag (een treinenverzamelaar) bij het zien van dit houten speeltje haastig meldde: “als hij er niet meer mee wil spelen, dan wil ik ‘m wel hebben!“. Ook lekker: “al zittend op de bank werd door mijn visite gemeld dat ze gister nog 40 graden koorts had! Gevolgd door een belletje de volgende dag met de mededeling dat ze kinkhoest had. Echt een fijn idee, als je baby 8 dagen oud is…“. Maar hé, die baby is er nu toch? Een mama die op dinsdag beviel (en nog geen trap op kon), kreeg op woensdag de vraag of ze “al wist of ze vrijdag naar A’s feestje komt?“.  Ach, de kraamvisite kan ook best gezellig zijn en “je kunt je nu tenslotte weer leuk aankleden“.

Alle mama’s: bedankt voor jullie inzendingen! Ik ben héél benieuwd: welk memorabel kraamvisitemoment uit jouw herinneringsboekje mag niet ontbreken? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!