Opgezette buik na keizersnede | Ik lijk nog steeds zwanger

De buik waar drie keer negen maanden lang een baby in mocht groeien, maar die niet meer hetzelfde zal zijn als ‘vroeger’. Ik schreef erover, want ik heb een opgezette buik na keizersnede waardoor ik nog steeds zwanger lijk. Lees je mee?

Dikke buik na keizersnede

Eigenlijk heb ik nooit de illusie gehad dat ik na mijn zwangerschappen mijn ‘oude’ lijf van vóór die tijd weer terug zou krijgen, maar wel de stille hoop. Ik vond het dan ook best zuur dat ik tijdens mijn eerste zwangerschap rond 28 weken de eerste tekenen van striae kreeg. Tien weken later leek mijn buik wel op een gebarsten ei: mijn huid kon de groei duidelijk niet bijhouden. Toen mijn bevalling ook nog eindigde in een spoedkeizersnede, was er buiktechnisch voor mijn gevoel geen redden meer aan. Op dat moment stond ik daar trouwens helemaal niet bij stil en wilde ik alleen maar dat onze dochter gezond ter wereld kwam. Maar na die eerste periode kwam er natuurlijk een moment dat ik weer zin had om mijn ‘oude’ ik te zijn en dan ga je toch iets kritischer naar je eigen spiegelbeeld kijken. Op dat moment zag ik maar één ding en dat was meteen mijn grootste ergernis: de dikke buik na keizersnede. Ik leek voor mijn gevoel nog steeds 24 weken zwanger en vond het zó oneerlijk! Waarom zakte die buik nou niet af? Een opgezette, overhangende buik na keizersnede bleek niet eenmalig, maar iets dat ik alle drie de keren heb ervaren.

Lang herstel

Geduld is een schone zaak en dat geldt zeker bij een keizersnede. Na die eerste keer kon ik niet wachten om weer mezelf te zijn en daardoor werd mijn geduld behoorlijk op de proef gesteld. Toen ik hoorde dat ik naar de OK werd vervoerd voor de grote buikoperatie waarmee mijn baby ter wereld zou komen, was ik alleen maar heel opgelucht. Maar toen ik na een dag voor het eerst uit bed moest, verkeek ik me even flink op de impact. Er zijn verschillende huidlagen doorgesneden en naderhand wordt je geattendeerd op het nemen van je rust. Een lang herstel waar ik dus helemaal geen zin in had. Na de tweede keizersnede wist ik veel beter wat ik moest verwachten en stond ik daar wat bewuster in. En na de derde keizersnede weet ik dat het écht allemaal weer goedkomt, maar dat die opgezette, overhangende buik na keizersnede er nu eenmaal bij hoort. Althans, voor mij.

Ik lijk nog steeds zwanger

Dit is natuurlijk mijn ervaring, want er zijn ook een heleboel vrouwen bij wie hun dikke buik na keizersnede wel snel verdwijnt. Ieder lijf is anders, er is geen goed of fout. In eerdere blogs vertelde ik al dat de derde keizersnede voor mij meteen de pittigste was. Deze operatie duurde het langst en ik heb ook na de tijd veel meer pijn en ongemak gehad. Sterker nog: de wond is pas sinds een maand dicht. Dit is dus de wond aan de oppervlakte, want in mijn buik zitten natuurlijk ook plekken die moeten herstellen. Inmiddels is Linn al bijna 4 maanden en ik lijk nog steeds zwanger. Dat vond ik na de geboorte van Suus héél erg: ik schaamde me daar enorm voor. Nu is dat anders, omdat ik heb ervaren dat het écht tijd nodig heeft. Het ontzwangeren is volop begonnen en gaandeweg zakt mijn buik steeds meer af. Niet zo snel als ik stiekem zou willen, maar we komen er wel. Mijn buikspieren zijn snel vermoeid, waardoor het niet lukt om de hele dag mijn houding te corrigeren en mijn buik lichtjes aan te spannen. En van sporten na de keizersnede is al helemaal nog geen sprake. Aan het einde van de meeste dagen en na drukke dagen heb ik dan ook écht een hele bolle buik en buikpijn. In kleine stapjes zal mijn spierkracht steeds meer herstellen en zal de bolle buik (en hopelijk ook de pijn) afzakken. Daarnaast wil ik graag iets doen aan de overtollige kilo’s, maar daarover vertel ik jullie later deze week meer.

Is een opgezette buik na keizersnede of natuurlijke bevalling herkenbaar voor jou? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!