Als moeder alleen op vakantie: het maakte nogal wat los. Even de boel de boel laten en het moederschap op pauze zetten: ik ging twee weken op vakantie naar Aruba om te genieten van zon, zee, strand en samenzijn met familie. Op vakantie zonder man en kinderen: hoe heb ik dat ervaren? Lees maar mee!
Het emmertje liep over
Ik maakte de keuze om als moeder alleen op vakantie te gaan, maar voordat het zover is neem ik je even mee in een stukje van mijn leven. De afgelopen twee jaar waren pittig. Een man met een burn-out, hem daarmee zien struggelen en ervan herstellen: ik vond het zwaar. Ondertussen voelde ik me vanaf punt nul verantwoordelijk: life goes on, ondanks deze ellende. Ons drukke gezinsleven moest gewoon dóór en daar ging ik vol voor. Het was ruim twee maanden geleden dat ik even niet meer wist waar ik het zoeken moest. Ik kwam mezelf behoorlijk tegen op het moment dat ik een tegenslag kreeg op werkgebied. In die twee jaar liep er van alles mis, maar Mama’s Meisje ging al die tijd behoorlijk lekker. En dat was fijn, want het bood me welkome afleiding. Vaak had ik niet eens het gevoel dat ik aan het werk was, maar kon ik m’n ei kwijt in het typen van blogs, het maken van content voor Instagram, het bewerken van foto’s en het monteren van video’s. Héérlijk! Zo trots dat ik mijn blog helemaal vanuit het niets heb opgebouwd, dat Instagram zo gegroeid is en dat ik hier zelfs mijn werk van heb kunnen maken. En er hierdoor óók geld binnenkomt, ik voor mijn gezin zorg en me – doordat mijn lief er zwaar doorheen zat en ik me super verantwoordelijk voelde – in ieder geval niet druk hoefde te maken over mijn stukje inkomen. En toen rolde Google een grote update uit en verloor ik in enkele weken de helft van mijn websitebezoekers. Mijn wereld stortte echt even in, ik heb gejankt als een klein kind. Hoe moest ik dit ook nog handelen? Via Facetime huilde ik lekker charmant uit bij mijn ouders en klaagde volop over ‘alles’ wat tegenzat. De hele wereld op mijn schouders en dan net dat ene stukje ook nog even helemaal ruk. Ik was toe aan rust, even weg en een heleboel zon. ‘Dan ga je toch lekker mee naar Aruba?’ en zo geschiedde. Ik ging twee weken op vakantie zonder man en kinderen!
Op vakantie zonder man en kinderen
Al eerder ben ik zonder man en kinderen op vakantie geweest, maar dat was beduidend korter. Toch waren mijn tripjes naar Mallorca en Valencia met vriendinnen goede oefeningen voor de langere reis die ik nu ging maken. ‘Ben je niet bang dat je heimwee krijgt?’ of ‘Ik zou dat niet kunnen’! Mijn vakantie zonder man en kinderen maakte nogal wat los, maar gelukkig vooral veel positieve reacties. Veelgestelde vraag via Instagram de afgelopen tijd: hoe was het als moeder alleen op vakantie? Ik was natuurlijk niet helemaal alleen want ik ging samen met mijn ouders en broertje (al vloog ik wel alleen omdat ik bij een andere airline boekte), maar ik was wel zónder gezin op vakantie. Het vooruitzicht om twee weken op een tropisch eiland te vertoeven zonder huppelende kids om me heen was voor mij al hemels. Begrijp me niet verkeerd: ik ben dól op mijn gezin, maar ik was zo toe aan even géén mama zijn. Eind oktober boekte ik mijn ticket en we hebben gewacht tot Sinterklaas het land weer uit was voordat we het de kinderen vertelden. Ze reageerden meteen heel enthousiast: zo lief vond ik dat! Ze waren heel nieuwsgierig naar waar ik dan naartoe ging en naar de familieleden die ik op Aruba ging bezoeken. Naarmate de vertrekdatum naderde, veranderde dit niet. Natuurlijk zouden ze mij gaan missen en ik hen, maar we bespraken van tevoren heel concreet dat ik niet iedere dag zou Facetimen. Dit deden we ongeveer om de dag à twee dagen, op de tussenliggende dagen stuurde ik via Whatsapp foto’s en video’s naar mijn man vanwege het tijdsverschil. Door hier van tevoren een afspraak met elkaar over te maken, verliep dat heel goed.
Als moeder alleen op vakantie
Waarom zo’n vakantie zonder man en kinderen zo heerlijk is? Ik vond het zó verfrissend dat ik alleen aan mezelf hoefde te denken. Geen ritme om rekening mee te houden, naar bed en opstaan wanneer het mij uitkwam en ook het glutenvrije dieet waar we altijd veel aandacht aan besteden was even helemaal uit mijn systeem. Ik kon gaan en staan waar ik wilde en hoefde met niemand rekening te houden. Ik kwam als moeder alleen op vakantie helemaal los van het moederschap en kon ik me in die twee weken volledig Karin voelen. Vooraf was het wel even een staaltje organisatie en planning maar dat was het dubbel en dwars waard. Erik hoefde maar één dag te werken en was verder vrij. Ik zorgde voor een extra dagje BSO voor Niene, omdat ik normaal met haar naar zwemles ga maar ze daar nu voor één keer niet naartoe kon omdat Erik net die dag nog werkte. Ook stond het kerstdiner op school op het programma, waarbij vooral het glutenvrije kerstbuffet wat extra voorbereiding vergt, en regelde ik dat een vriendin de haren van de meiden deed. Daarna begon de kerstvakantie al en aan het einde van die week kwam ik alweer terug. Ik heb niet vooruit gekookt, buiten de kleding voor de kerstviering op school géén stapeltjes kleren klaargelegd en ook niet extra boodschappen ingeslagen of iets dergelijks. Thuis liep het gewoon prima door, ook toen deze mama op vakantie was! Qua heimwee kan ik kort zijn: ik heb daar geen last van. Ik vond het heerlijk om er even uit te zijn, dat ik de kinderen twee weken niet kon knuffelen heeft mij niet tegengehouden en ik heb er geen moment buikpijn om of twijfels over gehad. Maar niet iedereen is hetzelfde, dus ik kan het me ook indenken dat dit je tegenhoudt om alleen op vakantie te gaan.
Dit bericht op Instagram bekijken
Moedermaffia
Hoewel de meeste mensen in mijn omgeving én op social media het heel fijn voor mij vonden dat ik op vakantie ging zonder man en kinderen, kwam er ook kritiek. Daar was ik zelf best verbaasd over, maar het zegt meer over diegene dan over mij. Misschien heb ik een ander voorbeeld gehad, want mijn moeder ging ook weleens zonder ons op vakantie en daar heb ik helemaal niets aan over gehouden. In de tijd dat ik weg was, zorgde Erik voor de kinderen en regelde hij alles thuis. Het zal je misschien verbazen, maar papa’s kunnen prima voor hun kinderen zorgen. Ik heb alles in vertrouwen los kunnen laten en me geen moment druk gemaakt of het thuis wel goed ging. Vond het ook heel gek dat op social media mensen de moeite namen om te proberen mij een schuldgevoel aan te praten of me te veroordelen. Ik maakte er een post over en een veel gelezen reactie was: ben benieuwd of een man ook zoveel commentaar krijgt als hij alleen op vakantie gaat. Precies! Als een vader voor zijn kinderen zorgt, is dat ineens een uitzondering, heel speciaal of bijzonder of iets waarover men zich afvraagt of het wel goedkomt… Alsof moeders de enigen zijn die de was kunnen draaien, hun kinderen gewassen en gestreken met gevulde broodtrommels op school kunnen afleveren of eten kunnen koken?! En alsof ik op 17 december gewoon vertrok met m’n koffer en het mijn man maar lekker heb laten uitzoeken? Grappig maar ook best ouderwets, die aannames. Ik heb het uiteraard lekker links laten liggen en er geen moment minder om genoten. Onze kinderen hebben twee ouders, twee weldenkende en verantwoordelijke personen die allebei even goed voor hun kroost kunnen zorgen. Bij thuiskomst hoefde niemand met ondervoedingsverschijnselen te worden opgenomen in het ziekenhuis, was het huis niet vervuild of ontploft en hingen er geen huilende kinderen aan mijn been te roepen dat ik nóóit meer weg mag. In plaats daarvan was alles netjes bijgehouden, viel het mijn man 100% mee, heeft hij genoten van de quality time met de kinderen en vonden diezelfde kinderen het een feestje om alleen met papa te zijn. Niet iedere moeder heeft de wens of de mogelijkheid om zonder gezin op vakantie te gaan, dus ik kan het me ook indenken als jij het anders doet. Maar elkaar veroordelen is een ander verhaal. Moms support moms, leven en laten leven. Ik ben weer helemaal opgeladen na die heerlijke vakantie en vind het een aanrader! Het was wel een dure trip, dus voorlopig vooral weer flink sparen, maar het is zéker voor herhaling vatbaar!
Ben jij weleens op vakantie zonder man en kinderen geweest? Zo ja, hoe beviel het jou als moeder alleen op vakantie? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Ik vond jouw trip prachtig om te zien de beelden natuurlijk, maar ook dat je voor jezelf kiest en eens lekker jezelf goed verwend hebt met deze mooie vakantie. Mensen hebben altijd wat te zeuren, als je maar genoten hebt en dat heb je zo te zien zeker ?
Voor je mee genoten! Goede beslissing lijkt me.
Deze mama ging ook alleen naar parijs… alleen als in geen gezelschap! Heerlijk genoten, geen buikpijn, een boek op een terras, warm eten (mc donalds op de hotelkamer) musea, slenteren… echt opgeladen en daarna met gierende banden naar huis (voor zover dat gaat met de tgv) dus nee geen egoïstische beslissing. Topsporters hebben ook tijd nodig om op te laden je hebt op de toppen van je tenen gelopen… 2 jaar lang!! Dat hebben jullie samen heel goed gedaan!!! Je kindjes zien een krachtige mama die even voor zichzelf kiest, dat is toch een fantastisch voorbeeld!
Lieverd?wat fijn om te zien en te mogen genieten van jou /onze Karin. Wij zijn trots op je en met veel respect, hoe je alles doet en je als ‘n rots in de branding altijd weer weet staande te houden! Natuurlijk ook super trots op onze schoonzoon die jou dit zo gunde om samen met je familie te zijn ! Kortom jullie zijn ‘n prachtig stel met onze bijzondere kleinkinderen en ook zo lief de spontaniteit die ze lieten zien tijdens het bellen….fantastisch! Allemaal liefde! Fijn dat je even weer Karin zonder zorgen, verantwoordelijkheid mocht zijn …..we kunnen samen terug kijken op mooie herinneringen.
Liefs mama en bonus papa
Ik zou het zelf nooit doen denk ik, maar vooral omdat ik niet durf en voor nu die behoefte niet voel. Des te meer vind ik het enorm stoer dat jij het wel gedaan hebt!
Genoten van je posts!
Herkenbaar, dat gevoel dat je er even uit moet. En ook wat je zegt over alleen reizen (en de reacties erop). Volgens mij is het heel gezond om af en toe iets voor jezelf te doen, als man en als vrouw. Gewoon even jou zijn ipv altijd die zorgende rol. Dat kan ook in de vorm van zo’n heerlijke vakantie (de foto’s zagen er geweldig uit), zeker na de periode die achter je ligt. Hopelijk is er nu meer rust thuis, voor allebei.
Liefs