De moeilijke momenten van het moederschap

Mama zijn: hoe doe je dat? Er bestaat geen cursus voor en hoewel ik me als moeder best zelfverzekerd voel, zijn er ook moeilijke momenten. Ik vertel vandaag over mijn onzekerheden en dingen die ik lastig vind aan het moederschap.

First time mom: help, waar ben ik aan begonnen?

De wens voor een kindje, een positieve zwangerschapstest, een dikke buik: toen ik zwanger was van Suus, dacht ik eigenlijk alleen aan babydingen. Onze baby zou hopelijk gezond ter wereld komen en uitgroeien tot dreumes en peuter, maar veel verder dan dat ging het toekomstbeeld niet. Het was allemaal zo onwerkelijk, dat ik me vooral focuste op die minibaby die straks in dat wiegje zou liggen. Tot de avond voor mijn inleiding: ineens kwamen er allerlei emoties omhoog en dacht ik: “there’s no way back… Morgen gaan we met zijn tweeën naar het ziekenhuis en in de loop van de week komen we met zijn drieën terug…”.  Paniek! Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd: “waar ben ik aan begonnen? Kan ik dit wel? Wat als onze baby niets van me moet hebben? Of dat ik helemaal geen goede moeder blijk te zijn?“. We zijn inmiddels ruim 18 maanden verder en ik kan zeggen dat het gelukkig allemaal meeviel. Suus lijkt me wel te mogen ( ;) ) en ik heb nog geen één keer ‘spijt‘ gehad van het moederschap. Sterker nog, baby nummer twee is on the way! Maar het gaat natuurlijk niet allemaal over rozen, want ik ervaar regelmatig moeilijke momenten tijdens mijn rol als mama. Ik zette ze voor je op een rijtje en ben erg benieuwd of meer mama’s zich hierin herkennen.

1. Consequent zijn en opvoeden!

Toen Suus voor het eerst op de bank ging staan, zaten wij er juichend bij. Wauw, dat was knap! Tot ze het vaker ging doen en er bijna vanaf viel… Dan komt opvoeden en consequent zijn ineens om de hoek kijken. En dat vind ik knap lastig. Ze is zo schattig hè, ze windt me zo makkelijk om de vinger. Zo is ze fan van de afstandsbediening, de sleutels in de kast en het sportmatje wat naast de kast staat. Ze weet heel goed dat ze er niet aan mag zitten en pakt het toch. Voet bij stuk houden en nee zeggen levert niet altijd de gezelligste reactie op van onze eigenwijze dreumes, dat vind ik wel eens lastig!

2. Angst dat je kind iets overkomt

Een verkeersongeluk, een ernstige ziekte of andere worst case scenario’s. Vooral bij het lezen van nieuwsberichten of blogs van ervaringsdeskundigen hoop ik altijd heel hard dat dit soort ellende ons huisje voorbij gaat. Het lijkt me vreselijk als je kind iets overkomt en de wereld zit vol gevaren, dus helemaal voorkomen kun je het natuurlijk niet. Dat is aan de ene kant relativerend, maar aan de andere kant beangstigend.

LEES OOK: HOE BLOGGEN MIJ DOOR LASTIGE TIJDEN HIELP

3. Time flies! Ik word oud

Toen ik laatst het boek van Suus haar eerste jaar binnenkreeg en er doorheen bladerde, moest ik wel even slikken. Mijn kleine baby die nu een grote dreumes is en bijna grote zus wordt… Hoe snel gaat het? Te snel! Aan de ene kant is het superleuk dat ze alweer zo groot is en allerlei nieuwe dingen leert en ontdekt. Aan de andere kant doet het me beseffen dat het cliché echt waar is: de tijd gaat zo snel dus geniet! Voordat je het weet zijn ze groot, zeiden veel mensen tijdens kraamvisite. Op dat moment wuif je het weg maar every once in a while wordt je met je neus op de feiten gedrukt: time flies when you’re having fun en ik word oud ;)

4. Commentaar van anderen

Eerlijk? Eigenlijk krijg ik vrij weinig bemoeienis of commentaar van mijn omgeving als het op het moederschap aankomt. Ik sta ook redelijk stevig in mijn schoenen als het op mijn mom skills aankomt. Maar tijdens mijn kraamweek van Suus en tijdens het eerste gedeelte van deze zwangerschap waren mijn hormonen nogal stormachtig aanwezig en kon ik me goedbedoelde adviezen van anderen behoorlijk persoonlijk aantrekken. Dat zijn moeilijke momentjes voor hormonale mama’s!

5. Driftbuien

Met deze ‘fase’ heb ik kortgeleden voor het eerst kennis gemaakt. Na een dag op de opvang kwamen we thuis en Suus wilde helemaal niks. Ze ging keihard huilen, wilde op schoot en als ik haar op schoot trok, wilde ze er weer af. Vervolgens stortte ze zich dramatisch ter aarde en krijste de hele boel bij elkaar. Dit duurde een minuut of tien en ik dacht: what the hell is dit dan??? Conclusie: dit was dus haar eerste driftbui. Jeetje, als er nog meer volgen, vind ik ze heus niet leuk. Gelukkig kreeg ze deze nog thuis, maar ik houd m’n hart vast voor de eerste driftbui in de supermarkt, op verjaardagsvisite of in een andere openbare gelegenheid…

6. Kan ik dit wel? Onzekerheid

Eigenlijk doe ik maar wat als mama. Ik verdiep me natuurlijk wel in mijn kind en in haar ontwikkeling, maar eerlijk gezegd komt het allemaal een beetje vanzelf aanwaaien. Of ik heb het er met medemama’s over en denk: ‘hé, dat moet ik ook eens proberen‘ of ‘ohja, misschien wel handig als ik dat ook doe‘. Ik denk dat alle mama’s wel eens onzekere momenten hebben, ik in ieder geval wel. Maar ik kan altijd achteraf concluderen: het viel wel mee. Je kunt dit gewoon! Je bent een goede mama voor Suus en dat is het enige dat telt :D

Wat zijn jouw moeilijke mama momenten? Herken je je in die van mij of zijn ze voor jou juist totaal anders? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!

Bron: afbeelding voetje