“Is het druk, met drie?”. Nog steeds krijg ik deze vraag regelmatig en aangezien ik inmiddels 2,5 jaar moeder van drie kinderen ben, is het tijd voor wat bemoedigende woorden. Het valt best mee! Lees maar mee…

Derde kindje

De grootste omschakeling was voor mij die van nul naar één kind. Je kunt nog zoveel boeken lezen, films kijken en ervaringsverhalen aanhoren, maar je weet pas echt wat je overkomt als je in het wiegje kijkt en denkt: ‘dít gevoel, dít is het dus‘. Ik vond het zó life changing: dat kleine, opgekrulde roze wurmpje zou niet alleen onze eindeloze liefde krijgen, ik was nu forever verantwoordelijk én leerde een nieuwe angst kennen. De angst dat mijn kind iets zou overkomen, de zorgen die ik over haar zou hebben in de toekomst: ik voelde het allemaal in die kraamtijd en het deed echt wat met me, want op exact dát gevoel kun je je gewoon niet voorbereiden. Natuurlijk was er bovenal ook blijdschap en ebde dat andere gevoel naar de achtergrond naarmate de tijd vorderde. Je krijgt er ook geen gebruiksaanwijzing bij hè, moet door trial en error een beetje uitvogelen hoe het voor jouw en je kindje allemaal het beste werkt. Regelmatig vroeg ik me af hoe mensen dit allemaal deden met méér kinderen?! Ik heb me best onzeker gevoeld na de geboorte van onze eerste en trok me ook veel aan van wat anderen zeiden. Ik had dan de behoefte om me te verantwoorden, maar inmiddels zijn er twee zusjes bijgekomen en sta ik héél anders in het moederschap. Tijdens de zwangerschap van de derde schreef ik al eens een blog over hoe ik het straks, na de geboorte van baby no.3, voor me zou zien. Eerlijk: we moesten echt even landen met z’n allen. Wederom een keizersnede, een minder vlot herstel, de ziekenhuisopname van Linn en ja, óók bij een derde kindje moet je echt even uitvogelen wat het beste werkt. Er lopen er nog twee rond die ook hun aandacht nodig hebben, dus je splitst je af en toe in drieën en voor jezelf blijft weinig tijd over. Maar nu onze jongste dame in de peuterleeftijd is en we de babytijd definitief achter ons hebben gelaten, is het veelal genieten. Moeder van drie kinderen: het valt best mee!

LEES OOK: GEEN BABY’S MEER: MIJN STERILISATIE ERVARING

Moeder van drie kinderen het valt best mee! - Mama's Meisje blog

De oudste twee op school

Sinds maart zit niet alleen Suus, maar ook Niene op school en dat heeft een heleboel rust gebracht. Ik kan er wel omheen draaien, maar het kwam erop neer dat Niene er écht aan toe was om te beginnen op de basisschool. Zij blij, ik blij, want met de oudste twee op school heb ik nu veel tijd samen met Linn. En dat is precies zo fijn als ik me van tevoren had voorgesteld. We doen samen boodschappen, fietsen of wandelen als het mooi weer is, gaan naar het tuincentrum of spreken af met familie of vriendinnen. Momenteel is de ’twee is nee’ fase AAN maar ik ervaar daarbij veel minder twijfels en onzekerheden als dat ik destijds bij Suus deed. We hebben dit allemaal al twee keer meegemaakt en ik maak me dus veel minder zorgen over al die fases. Laatst nog, toen Linn een flinke driftbui had in de supermarkt. Als first time mom had me dat zweetoksels en een rood hoofd bezorgd, maar we hebben dit varkentje vaker gewassen en ook als ik andere mama’s tegenkom met schreeuwende kids in een karretje of op de grond, dan zul je van mij geen scheve blik zien. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en het is een fase: ook deze gaat weer voorbij. De tijd om me iets aan te trekken van anderen is geweest en dat voelt zó relaxt! Ik wens mezelf met terugwerkende kracht dat zelfvertrouwen toe.

Ervaring drie kinderen leeftijdsverschil oudste twee op school moederschap mamablog mamablogger Mamas Meisje blog

Het wordt alleen maar leuker

Die babytijd ging véél te snel voorbij, maar sinds we het boek ‘kinderwens’ definitief hebben gesloten, kijk ik niet meer met weemoed terug. En echt: het wordt alleen maar leuker! Linn is nu op een leeftijd dat ze héél graag alles hetzelfde wil doen als haar zussen en dat is geweldig om te zien. Willen de oudste twee buiten spelen? Linn trekt haar laarsjes al aan. Gaan we op pad naar de kinderboerderij of het kabouterpad? No way dat Linn in de buggy wil zitten, ze loopt zélf! Ik geniet er enorm van om met z’n allen op pad te gaan en, hoe cliché ook, herinneringen te maken. Ze zijn maar even klein en ik wil dat optimaal in me opnemen. Als kersverse moeder van drie kinderen was vooral het verdelen van aandacht de uitdaging en dat is het nog steeds. Maar ik doe m’n best. De ene dag voelt het alsof ik het moederschap heb uitgevonden, de andere dag schiet ik voor mijn gevoel constant tekort. Toch ben ik er wel achter dat dit bij het moederschap hoort en laat ik me er niet meer door van mijn stuk brengen. In the end hebben we allemaal geen flauw idee waar we mee bezig zijn, maar ze slapen vast in hun eigen bed en eten hun bord leeg als ze 18 zijn. Tot die tijd: verstand op nul en doorrrr!

Hoe ervaar jij het moederschap? En als je ook moeder van drie kinderen bent: wat vind jij de grootste uitdaging? Ik lees graag je ervaring in de comments of op Facebook of Instagram!

liefs karin - Mamas Meisje blog