Vorig jaar rond deze tijd liep ik nog met mijn bolle buik rond en deden we niets met Moederdag. Dit jaar is voor mij de allereerste Moederdag waarbij ik zelf mama ben! Ik schreef een gedicht over hoe ik tegen Moederdag aankijk. Lees je mee?
Mijn Eerste Moederdag
Die allereerste blik op jou,
Je perfecte gezichtje, je mooie haartjes en het eerste geluid.
Ik voelde me een supervrouw,
Je zag er zoals in mijn dromen uit.
Dat wondertje zo lief en klein,
Jij maakte van mij een ander mens!
Gelukkiger kon ik niet zijn,
Nog heel lang van jou genieten is mijn grootste wens…
Vanaf dat moment voelde ik de verantwoordelijkheid,
Die je als mama nooit verliest.
Mijn liefde voor jou is voor altijd,
Ook als je straks andere dingen boven mama verkiest!
Want nu je nog zo onvoorwaardelijk van mama houdt,
Besef ik des te meer,
Dat er ook een tijd komt dat je liever de kroeg in gaat,
En je je schaamt voor je moeder en je ouweheer.
De knutselwerkjes behoren dan tot het verleden,
Daarom geniet ik de komende jaren extra veel,
Van het moois dat je tekent of van klei hebt gekneden,
Ik krijg er een brok van in mijn keel.
Ook al is het iedere dag met jou bijzonder,
En kan ik je af en toe wel achter het behang plakken.
Zo’n Eerste Moederdag is toch wel een dingetje
Dus ik zal maar eens beginnen met kadootjes uitpakken…
Bron: chocola,
Ah mooi. Het gaat zoo hard meid, geniet ervan: ECHT!
Mooi!! En je kan echt wel dichten. Zowel met een lach als een traan! Geniet van je meisje!!
Marieke onlangs geplaatst…Moederdagblog – Ik zou nooit zo’n moeder worden