Mijlpaal: Suus loopt!

Deze trotse mama grijnst sinds vorige week van oor tot oor: onze dreumes loopt! We hebben er even op moeten wachten, maar nu het zover is lijkt het alsof we een ander kind in huis hebben. Hoe, wat en waarom? Ik vertel er vandaag meer over!

Frustraties en onzekerheid

De laatste paar maanden was Suus nogal nukkig en snel geïrriteerd. Ze wilde van alles, vooral lopen, maar het lukte steeds nét niet. Langs de kasten en tafels was voor haar geen probleem en ook aan twee handen wilde ze de kamer door, maar alleen lopen… Ik krijg altijd jeuk van het woord ‘sprongetje‘ maar ik moet toegeven dat dit er wel duidelijk één was. Onze dreumes was gefrustreerd en onzeker, maar dat verdween allemaal als sneeuw voor de zon na vorige week!

Hysterische moeder: mijn kind loopt!

Ze heeft nogal het zekere voor het onzekere genomen want sinds een paar weken liep ze aan één handje. Eigenlijk had ze dat helemaal niet meer nodig, liep ze bijna zelf, maar als ze viel dan werd ze nog opgevangen. Vallen en opstaan: daar houdt Suus dus niet van. Het moet in één keer goed gaan. Toen ik haar vorige week ophaalde van de opvang en bij thuiskomst onze jassen aan de kapstok hing, zag ik ineens in mijn ooghoek dat ze naar de deur liep. Daarna keek ze me trots aan en veranderde ik in een hysterische moeder :P Mijn kind loopt!

Weer vrolijk en zichzelf

Sindsdien heeft ze de smaak te pakken en loopt het liefst de hele dag. We kunnen bij wijze van spreken al haar speelgoed wel verkopen, want ze loopt en dat is nu echt alles! Ook al geloof ik niet echt in sprongetjes, ik kan wel concluderen dat ze hier erg tegenaan heeft gehikt. Nu ze letterlijk en figuurlijk haar eerste stapjes heeft gezet is ze weer vrolijk en zichzelf. Weer een mijlpaal afgestreept! Ben benieuwd welke hierna volgt!

De eerste stapjes: vond jij dit ook zo’n mijlpaal? Hoe oud was jouw kindje toen hij of zij voor het eerst ging lopen? En welke mijlpaal komt hierna? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!