Maak je niet zo druk!

Of je wel of niet werkt: dat lijkt mensen nogal bezig te houden. Nou, dan ben ik echt het schoolvoorbeeld van hoe het niet hoort! Twee keer werkloos geraakt tijdens haar zwangerschap en nu werkend vanuit huis… Regelmatig krijg ik de vraag of ik inmiddels alweer een nieuwe baan heb gevonden. Euhm, hoe bedoel je…? Ik schreef er een blog over, want waarom maken sommige mensen zich toch zo druk over een ander? Lees maar mee…

Toekomstperspectief

Pak ‘m beet 10 jaar geleden was ik volop aan de studie om diëtist te worden. Na een jaartje verpleegkunde en de ontdekking dat ik toch niet zo’n goede match was met bloederige situaties, was ik na een tussenjaar begonnen aan deze opleiding. Over 2 jaar zou ik, als alles volgens planning verliep, afstuderen en de banen lagen op dat moment voor het oprapen. Ik had het al helemaal uitgestippeld! Toch veranderde er veel toen de dieetvergoeding in het derde jaar van mijn studie uit de basisverzekering verdween. Die banen verdwenen als sneeuw voor de zon en ineens was het toekomstperspectief niet meer zo rooskleurig. Toch besloot ik de opleiding af te maken: ik was immers al zo ver! Na mijn studie lukte het om een baan te vinden, maar na een jaar was de koek al op. Ik ging weer aan de slag bij mijn bijbaantjes in het verpleeghuis en startte na een jaar met de opleiding tot apothekersassistente. Ondertussen solliciteerde ik me suf als diëtist, maar er waren zoveel gegadigden met vaak bakken aan ervaring, dus ik greep steeds mis. Uiteindelijk rondde ik de opleiding tot apothekersassistente na 2 jaar af en vond een leuke baan. Ik werkte er 2 jaar met veel plezier, maar toen ik zwanger was, kon ik vertrekken. Als je het hebt over toekomstperspectief, was dit de opeenstapeling van situaties die ervoor zorgden dat mijn ambities behoorlijk zijn veranderd.

Andere ambities

Zulke mooie plannen wat carrière betreft en als ik nu de balans opmaak, is er géén één van geslaagd. Dat gaf me in het verleden nogal een k.u.t.gevoel, want ik had het zo graag anders gezien. Maar je kunt de zaken nu eenmaal niet dwingen en met nog steeds aanwezige bekkenklachten is werken in de apotheek momenteel een no go. Wat misschien ook niet echt meehielp, was het feit dat ik me ontzettend druk maakte over wat anderen hier wel niet van zouden denken. Werkloos raken tijdens je zwangerschap is één ding, een tweede keer werkloos raken tijdens de volgende zwangerschap deed mijn zelfvertrouwen weinig goeds. Dat ik vervolgens de keuze maakte om vanuit huis te gaan werken, nota bene als blogger en virtueel assistent, deed helemaal wenkbrauwen fronsen. Sterker nog: het wordt door een enkeling nog steeds niet voor vol aangezien. Men vraagt me nog regelmatig of ik alweer een nieuwe baan gevonden heb. Daar kon ik me tot een tijdje geleden ontzettend over opvreten. Inmiddels leg ik rustig uit dat dat nergens voor nodig is, want ik werk vanuit huis. Vaak komt dan de vraag of ik ooit nog terug ga naar de apotheek of de diëtetiek. Eerlijk antwoord? Ik zou het werkelijk niet weten. Op dit moment heb ik andere ambities.

Maak je niet zo druk

Of je nu fulltime, parttime of niet werkt, of je nu academisch geschoold bent of alleen de middelbare school hebt doorlopen: wat maakt het uit? In mijn ogen is het vooral belangrijk dat je niet onnodig je handje ophoudt bij instanties én dat je zelf gelukkig bent met de situatie. Maar vrouwen (en ook mannen) kunnen behoorlijk kritisch op elkaar zijn, dus ik kan me indenken dat niet iedereen dit zo kan voelen. Er lijkt soms wel een soort strijd te zijn wie de meeste uren maakt, de meest succesvolle carrière heeft en soms met een afkeurende blik naar vrouwen die het anders doen. Thuiswerkende moeders, maar ook thuisblijfmoeders. Die laatste vreten natuurlijk de hele dag uit hun neus als je sommige critici moet geloven. Maar who cares? Echt, al lig je de hele dag in campingsmoking naar Dr. Phil te kijken, I couldn’t care less. De ene vrouw voelt zich nu eenmaal dolgelukkig met een druk bestaan gevuld met een fulltime baan, veel sociale ‘verplichtingen’ en is een bezige bij. De andere vrouw is helemaal happy dat ze deze jaren veel bij haar kinderen kan zijn, is meer een huismus en hoeft het helemaal niet zo in te vullen als een ander wel voor haar doet. Tegen iedereen die een mening heeft over een ander wil ik zeggen: maak je niet zo druk. Wees blij voor diegene als zij er tevreden mee is. Jouw ambities hoeven niet die van een ander te zijn. En jouw manier of invulling is niet per se geldend voor iedereen om je heen. Tenslotte zeggen zulke frustraties vaak meer over de persoon die ze uit dan de persoon waar het over gaat ;)

Zijn jouw carrièreplannen werkelijkheid geworden of is het, net als bij mij, totaal anders verlopen? Krijg jij wel eens kritiek over hoe je je leven invult? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!