“Jullie hebben toch de kast vol speelgoed?”

Daar staat de postbode weer aan de deur. “Cadeautje!”, riep Suus een jaar geleden. Dat zette me aan het denken en na opmerkingen als “jullie hebben toch de kast vol speelgoed?” leek het me goed om eens meer te vertellen. Mama is blogger en krijgt wel eens pakketjes met ‘gratis’ spullen, maar wat doen we ermee? Lees maar mee!

Gratis spullen

Toen ik ruim drie jaar geleden begon met bloggen, deed ik dat niet voor de gratis spullen. Toch kan ik niet ontkennen dat het als een eer voelde toen ik mijn eerste perspakketje ontving. Ik weet het nog precies: een doos vol met verzorgingsproducten op basis van aloë vera. Hoewel ik toen nog een klein bereik had en die pakketjes eerder uitzondering dan regel waren, veranderde dat in de loop van de tijd. Bezoekersaantallen groeiden, ik kwam in contact met meer merken en pr-bureaus en de postbode stond steeds vaker aan de deur met een nieuw pakketje. Dat was trouwens niet altijd een verrassing, vaker zelfs afgesproken werk: ik ontving een persbericht en vroeg een sample aan. Bijvoorbeeld om een review te schrijven of een winactie te organiseren op mijn blog. Met andere woorden: ‘gratis spullen’ maar je moet er wel iets voor doen. En dat is precies de kern van mijn verhaal…

Dat is van mama’s werk!

In het begin was het best verleidelijk: kwam er een nieuw, leuk persbericht binnen en vroeg ik weer een sample aan. Naarmate mijn bereik groeide, stond ook de postbode steeds vaker spontaan aan de deur en zo stonden hier regelmatig stapels met dozen. Dozen vol met items die ik wilde reviewen voor mijn blog. Die uiteindelijk verdwenen in een kast vol speelgoed. Een paar maanden voor haar derde verjaardag had mijn peuter maar al te goed in de gaten wat het betekende als de postbode een pakketje bracht. “Cadeautje!“, riep ze enthousiast. Oeps, dat was dus niet helemaal de bedoeling. Vanuit het kind bekeken was dit natuurlijk helemaal geen gekke reactie. Negen van de tien keer kwam de postbode inderdaad iets voor de kinderen brengen en of er nu een mooi papiertje heen zit of niet, het voelde voor haar écht als een cadeautje. Op dat moment was ze nog te klein om het te snappen, maar tegenwoordig weet ze helemaal hoe het zit. Staat de postbode weer voor de deur, dan zegt ze: “dat is van mama’s werk!“.

Weggeven

Inmiddels hebben we al heel wat (afgesproken) pakketjes mogen ontvangen in samenwerking met allerlei leuke merken en bedrijven. Baby- en kinderkleding, beautyproducten, een nieuwe Tripp Trapp stoel, speelgoed, kinderboeken, noem het maar op. Hoewel we alles heel leuk vinden, kunnen we dit onmogelijk allemaal zelf houden. Daarnaast ben ik me ervan bewust dat onze kinderen vaker ’tussendoor’, dus zonder bijzondere reden, ‘cadeaus’ krijgen. Niene is nog te klein om dit goed te snappen, maar bij Suus leg ik iedere keer goed uit hoe het zit. Dat dit voor mama’s werk is en dat niet alle kindjes zomaar speelgoed krijgen. Dat wij het mogen testen en aan andere mama’s vertellen of het leuk is om mee te spelen. En dat we niet alles zelf kunnen houden, dus dat we soms ook wat weggeven aan andere kindjes. Dat weggeven doen we aan nichtjes en neefjes, vriendjes en vriendinnetjes. Deze mama heeft wel eens een poging gedaan om het, in het kader van Sinterklaas, via een weggeefhoek weg te geven, maar dat liep uit op een teleurstelling. Daarom maken we er kindjes in onze omgeving blij mee en houden we er een soort doorschuifsysteem op na. Verder houd ik rekening met de cadeautjes die ze krijgen voor bijvoorbeeld Sinterklaas. Afgelopen jaar was ik iets meer dan €60 kwijt aan Sinterklaascadeautjes voor twee kinderen. Ze hadden immers al genoeg ‘groots’ gekregen, dus deden we niet te gek voor dit feestje.

Kast vol speelgoed

Hebben mijn kinderen meer speelgoed dan een ander kind? Dat durf ik niet te zeggen. Ik denk dat wij moeders allemaal beamen dat ze de kast vol speelgoed hebben. Dat je af en toe inspiratieloos bent over wat je zelf moet geven voor de verjaardag of tijdens de decembermaand, laat staan om een fatsoenlijk antwoord te kunnen geven als de visite om een cadeautip vraagt. Of dat je de speelhoek opruimt en weer verbaasd staat van de hoeveelheid speelgoed die ze hebben. Toch krijgen mijn kinderen gedurende het jaar vaker ‘zomaar’ iets groots en dat is misschien wel het verschil. Zo was het tijdens het najaar veel drukker met pakketjes omdat veel bedrijven willen samenwerken met het oog op de feestdagen. Nu is het weer even wat rustiger, maar komen er straks weer nieuwe pakketjes met speelgoed binnen, dan gaan we er samen voor zitten. Dan leg ik opnieuw uit dat dit voor mama’s werk is en dat we niet alles zelf kunnen houden. Zo kregen we vorig jaar een nieuwe watertafel terwijl we er al één hadden. We hebben er toen één weggegeven. Datzelfde geldt voor dvd’s, kleisets, kleding en wat al niet meer. Ik maakte goodiebags voor mijn vriendinnen vol met beautyproducten die ik niet gebruikte. Ook heb ik sinds de feestdagen besloten om niet altijd alles meteen te geven, maar sommige dingen ook weg te zetten voor een ander moment. En ben ik zelf kritischer geworden op welke producten ik aanvraag, omdat ik van mijn blog geen reclamezuil wil maken. Het neemt niet weg dat het af en toe geluksvogels zijn als de postbode weer aan de deur staat met ‘gratis’ spullen, we naar de nieuwste bioscoopfilm mogen of een uitnodiging krijgen voor een dagje uit. We genieten er volop van, vragen ook kindjes mee zodat ze samen plezier hebben en wij doen ondertussen ons best om de kinderen ervan bewust te maken dat deze voordeeltjes niet vanzelfsprekend zijn.

Hebben jouw kids een kast vol speelgoed? En hoe kijk jij tegen bloggers aan wat betreft ‘gratis spullen’? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!

Afbeelding cadeautje