Sinds de komst van de kinderen is er in ons huis een heleboel veranderd. Eigenlijk is niets meer hetzelfde en is het voldane gevoel van een schoon huis iets uit een ver, ver verleden… Ik zette op een rijtje wat er allemaal veranderde in ons huishouden sinds de komst van de kinderen, want bij ons in huis plakt de vloer, is opruimen mission impossible en draait de wasmachine 347 keer per week… Lees je mee?

Een schoon en opgeruimd huis

Ruim drie jaar geleden, toen Erik en ik gingen samenwonen en ik vaak een dag in de week vrij had, heerste er in ons huis een serene rust. Met veel plezier kozen we behang, een vloer en verf uit en opende ik de jacht op Marktplaats pareltjes. Ons huis was precies zoals we het wilden hebben en ik hield het dan ook goed schoon, want alles was immers pas verbouwd en ik wilde het keurig bijhouden. Een klusje dat ik verdeelde over twee dagdelen per week. Ik had dan ook zeeën van tijd over om daarnaast nog van alles te ondernemen en soms sloeg ik zelfs een weekje over. Het werd immers goed bijgehouden en opruimen deed ik tussendoor wel. Het was in een ver verleden heel normaal om mijn badkamer wekelijks grondig schoon te maken en heel veel ruimte over te hebben in de kasten in de woonkamer. Hoe anders is dat nu…

Wishful thinking

Van “schoon” is ons huis nu veranderd in “op het oog schoon“.  Startte ik ons samenwoonavontuur met het voornemen om mijn huis altijd zo schoon en netjes te houden, nu weet ik dat dit wishful thinking is. Eenmaal zwanger van Suus kwam de klad er al snel in door bekkenklachten. Natuurlijk nam Erik mijn honneurs waar en kreeg ik hulp, maar dat is toch anders dan wanneer je het zelf doet. Bijhouden is een woord dat de huidige staat van ons huishouden perfect omschrijft. Al die goede voornemens ten spijt, maar sinds de komst van de kinderen heb ik nog maar zelden het gevoel dat ik mijn huishouding een keer “af” heb. Het is veranderd in een never ending story en ik heb het vage vermoeden dat dit nog zo’n 18 jaar gaat duren. Loslaten is het toverwoord en het bracht me op het idee om eens op een rijtje te zetten wat er allemaal in ons huishouden is veranderd sinds de komst van de kinderen. Nu maar hopen dat ik geen uitzondering ben en dat het een feest van herkenning is voor mijn medemama’s…

img 7101

Kinderen en huishouden: wat veranderde er?

  • Aangezien 50% van ons huishouden luiers nodig heeft (en dan heb ik het niet over de grown ups), er flesvoeding, kleding, schoenen en speelgoed gekocht moet worden en spaarrekeningen gevuld moeten worden, zijn onze uitgaven flink gestegen. Natuurlijk helpt de kinderbijslag wel een handje en ik ben altijd weer blij als die eraan komt, maar we draaien echt niet quitte daarop. Kinderen kosten geld en dat is één van de eerste dingen die je merkt als er een kindje op komst is: alle uitgaven!
  • Om dan gelijk voort te breien op die uitgaven: je kindje is nog niet eens geboren en in huis zijn de eerste veranderingen al merkbaar. Er moet een babykamer worden ingericht, de box komt in de woonkamer, een kinderwagen in de hal, een Maxi-Cosi in de auto en een kinderstoel aan tafel. Je inrichting wordt al langzaam gevuld met meubels en gebruiksvoorwerpen voor de op komst zijnde dame of heer.
  •  Toen onze oudste zich meldde, verdween mijn opruimvoornemen al in de kraamweek als sneeuw voor de zon. Toen we thuiskwamen na een week ziekenhuis leek er wel een bom ontploft in huis. Overal lag post, stonden bloemen, cadeaus en onuitgepakte ziekenhuistassen. Spuugdoekjes, luiers, een verschoonkussen, flesjes, spenen, nog meer post, nog meer cadeaus en allerlei babybenodigdheden lagen op de eettafel, salontafel, de bank, de box en het aanrecht. Het was het begin van het einde van ons nette, opgeruimde huis.
  • Met een 10-0 achterstand begon ik een paar weken later met frisse moed. Op naar een schoon en opgeruimd huis! De wervelwind aan kraamvisite was een beetje gaan liggen, het gevoel alsof er een aardverschuiving had plaatsgevonden was wat naar de achtergrond verdwenen en we hadden een soort van ritme. Little did I know dat deze poging nog door vele gevolgd zou worden, want hoe graag ik het ook wilde: ik zal voorlopig nooit meer een huishouden hebben dat “bij” is. Net als je het rondje af hebt, kun je weer van voor af aan beginnen. En toen lag mijn baby nog zoet in de box, want er verandert nog veel meer als ze eenmaal gaan kruipen, staan en lopen…
  • Eenmaal kruipend, staand en lopend heb je ogen tekort om je monstertje in de gaten te houden. Laat staan handen over om alles op te ruimen. Je komt erachter dat die planten in de vensterbank niet alleen stylish verantwoord zijn, maar ook erg makkelijk te grijpen voor kleine handjes. Stopcontacten worden kidsproof, breekbare items verhuizen naar onbereikbare hoogtes (of ín de kast) en je oude huiskamer die niet misstond in een pagina van VT Wonen, is nu veranderd in een speelplaats bezaaid met blokjes, speelkleden, lichtgevend en herriemakend speelgoed.
  • Gedachte: “als mijn kleintje kruipt, wil ik iedere dag stofzuigen. Lekker schoon!“. Werkelijkheid: “Nijntje koekjes everywhere, niet te betreden op blote voeten…“. Niet te betreden op blote voeten, want home is where de vloer plakt. En je onverhoopt op legoblokjes kunt gaan staan. Das géén aanrader, trouwens…
  • Wanneer je dan ’s avonds ein-de-lijk op de bank zit, nadat je je kids gewassen en gestreken in bed hebt, de eettafel hebt opgeruimd, de nodige yoghurt- en snotvlekken van tafel en vloer hebt geboend en de speelhoek hebt opgeruimd, schrik je je het leplazerus omdat Ernie ineens begint te zingen. Vanuit de speelgoedla… Het is net een horrorfilm!
  • Van al die eet-, snot- en smeervlekken komt een heleboel was. Was is een hoofdstuk uit het ouderschap dat eeuwig duurt. Dit hoofdstuk is zo lang, dat het einde nooooit in zicht komt. Wassen doen we all day every day en net als we denken dat we bíjna de bodem van de wasmand spotten, wordt er weer een nieuwe lading in de mand gepleurd. Nobody said it was easy…
  • Home is ook waar je je autosleutels terugvind onder de bank en brood in de mond van pop Betty. Je je dochter in de gang aantreft met een bh om haar nek die ze uit de wasmand heeft geplukt of waar die ene belangrijke brief op mysterieuze wijze is versierd met Hello Kitty stickers en waskrijt. Net als de muur trouwens…
  • Soms vraag je je af waarom je eigenlijk keukenkastjes wilde tussen vloer- en schouderhoogte. Aangezien de gehele pannenset toch dagelijks uit de kastjes wordt getrokken, alle gevaarlijke keukengerei én schoonmaakmiddel toch op dergelijke hoogte staat dat zelfs jij een krukje moet pakken om erbij te kunnen?!
  • Die mooie, nieuwe, kalkaanslagvrije en netjes gepoetste badkamer? Ik kan er alleen nog maar van dromen, want ik ben al blij als ik het red om er iedere week een doek doorheen te halen. De frequentie van schrobben met een sponsje is duidelijk afgenomen en laat ik niet beginnen over de stortvloed aan speelgoed die zich ook meester heeft gemaakt van de badkamer.
  • Komen we toch weer bij het mantra: “het is een fase!“. Want het is zo gezellig met die kleine rommelkonten. En als ze straks groot zijn, het huis uit en alles is weer netjes en opgeruimd, dan denken we vast met weemoed terug aan deze gezellige chaos. Iets met empty nest.  Krijg jij ook zoveel jeuk van bordjes als “Home is where the heart is” en “In dit huis hangen we de jassen aan de kapstok” ? Speciaal voor jou maakte ik onderstaande tekst. Leuk voor op een bordje bij de voordeur, als je net zo’n trotse bezitter bent van een chaotisch huishouden als ik!

home is...

Kun jij dit lijstje aanvullen? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!

liefs karin 1