Geboorteplan: nodig of niet?

Aangezien ik nu steeds dichterbij de bevalling kom, boog ik me over het vraagstuk: ga ik een geboorteplan maken? Vandaag vertel ik wat je er allemaal in kunt vermelden en waarom ik de keuze heb gemaakt om een geboorteplan te schrijven. 

Geboorteplan: wat kun je daarin zetten?

Een geboorteplan is een door jouw gemaakte lijst met wensen en punten die je belangrijk vindt rondom de aankomende bevalling. Door in een geboorteplan een aantal punten op te noemen, kun je aan je partner, verloskundige of andere zorgverleners laten zien wat voor jou belangrijk is. Op het moment van de bevalling ben je misschien minder goed in staat om je wensen uit te drukken en door een geboorteplan te hebben, kunnen de mensen die jou begeleiden hier toch zoveel mogelijk rekening mee houden. De punten uit je geboorteplan staan natuurlijk niet vast: deze mag je op ieder moment wijzigen. Daarnaast kan de bevalling ook helemaal anders lopen dan je zelf had verwacht en zou het kunnen dat niet al je wensen en voorkeuren kunnen worden uitgevoerd. Het is voor iedere vrouw persoonlijk of zij wel of geen geboorteplan wil maken. Punten die je erin zou kunnen zetten, zijn bijvoorbeeld:

Waar wil je bevallen?
Wie mogen aanwezig zijn bij de bevalling?
Wil je pijnstilling en zo ja, welke methode?
Wil je de baby zelf aanpakken?
Wie mag de navelstreng doorknippen?
Wil je borstvoeding geven?
Hoe denk je over ingrepen, bijv. inwendig onderzoek, knippen, hechten, wensen indien een keizersnede nodig is.
Eigen inbreng over bepaalde punten die voor jou belangrijk zijn.

Geboorteplan: mijn eerste bevallingservaring

Tijdens mijn eerste zwangerschap maakte ik een geboorteplan. Ik ging er vanuit dat ik op de natuurlijke manier zou bevallen en had enkele punten opgenoemd die ik belangrijk vond. Het liep allemaal anders, want mijn inleiding mislukte en ik belandde vanwege complicaties op de OK voor een spoedkeizersnede. Toch was er wel aandacht voor het geboorteplan: de verpleegkundige vroeg er bij opname zelf naar en hoewel er maar weinig kon worden toegepast, werden de punten die mogelijk waren wel meegenomen in de dagen rondom de geboorte van Suus. Ik merkte dat er de laatste dag ontzettend veel langs me heen ging omdat ik steeds zieker werd door de zwangerschapsvergiftiging. Dan is het erg prettig dat je wensen en behoeften op papier staan en je daar niet zelf over na hoeft te denken op dat moment. Ik wilde bijvoorbeeld dat alles met mij besproken zou worden en dat hebben de artsen ook stuk voor stuk gedaan. Ik ervaarde dat als erg prettig, ook al moest ik behoorlijk moeite doen om mijn kop erbij te houden op dat moment. Voordat er ingrepen gedaan werden zoals een katheter plaatsen, infuus aanleggen of inwendig onderzoek, werd eerst uitgelegd waarom en hoe het zou verlopen. Dat wil ik sowieso meenemen in mijn volgende geboorteplan! Want hoewel mijn eerste geboorteplan achteraf misschien overbodig leek, ben ik nu weer van plan om enkele punten op papier te zetten.

Wat staat er nu in mijn geboorteplan?

Er is één ding dat ik geleerd heb na de vorige bevalling: er valt niets te plannen. De vorige keer ging ik er bijna automatisch vanuit dat de bevalling op een natuurlijke manier zou verlopen. Door de omstandigheden en ervaring van toen, heb ik besloten om alles deze keer op me af te laten komen. Er is alleen bekend dat ik tijdens mijn bevalling antibiotica krijg omdat ik drager ben van GBS. Verder ligt alles nog open. Toch zijn er wel een paar punten die ik vermeld, namelijk:

• Indien ik het niet volhoud zonder, wil ik graag pijnstilling en mijn voorkeur gaat uit naar de ruggenprik. Die heb ik de vorige keer ook gehad en die vond ik erg prettig. Lees: dat was mijn redding om het nog langer vol te houden met weeënopwekkers.
• Op de hoogte worden gehouden over de stand van zaken, uitleg voor een ingreep of bepaalde handelingen die ik niet wil laten uitvoeren door een stagiaire,  co of arts-assistent: ik vind duidelijke communicatie erg belangrijk.
• Als de baby vaginaal geboren wordt, wil ik haar graag zelf aanpakken en gelijk op mijn borst hebben indien dit mogelijk is. Ook wil ik dat Erik de navelstreng doorknipt. Wordt het een (spoed)keizersnede, dan wil ik dat Erik bij me blijft en dat er een verpleegkundige of OK-assistent als vast aanspreekpunt bij me staat. Dit vind ik erg belangrijk in verband met mijn vorige ervaring met een spoedkeizersnede.
• Of ik borstvoeding of flesvoeding wil geven, daar ben ik nog niet uit en laat ik allemaal van het moment en de omstandigheden afhangen.
• Eventuele gemaakte afspraken met mijn gynaecoloog wil ik herhalen in het geboorteplan.

Uiteindelijk zijn dit de belangrijkste punten voor mij en vind ik het heel belangrijk dat die bekend zijn bij de zorgverleners. Verder kan ik me toch niet voorbereiden en zullen we vanzelf zien hoe de bevalling begint, hoe deze verloopt en of het me gegeven is om natuurlijk te bevallen of wederom in een (spoed)keizersnede eindigt. To be continued ;)

Had of heb jij een geboorteplan gemaakt als voorbereiding op je bevalling? Als je de bevalling achter de rug hebt: vond je het geboorteplan nuttig? Ik lees graag meer over jouw ervaring en je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!

Bron: ziekenhuiskamer, babyvoetjes