Na de termijnecho dagdroomde ik al ver vooruit: een zwangerschap, dat betekent ook verlof! Ik zag het al helemaal voor me: naast gezellige lunchdates met vriendinnen en een bezoekje aan pedicure, kapper en schoonheidsspecialiste, zou ik me nu eindelijk storten op de lange to do list voor mijn blog. Liep dat even anders! Inmiddels zijn we 16 weken verder: einde zwangerschapsverlof! Ik blik terug op deze periode die behoorlijk anders verliep en vertel ook over mijn plannen voor de komende tijd. Lees je mee?
Einde zwangerschapsverlof!
Eind april, met 34 weken op de teller, begon mijn verlof. Op dat moment waren mijn verwachtingen voor deze periode al behoorlijk bijgesteld, want door de coronamaatregelen zagen die weken voor de bevalling er heel anders uit. Toen ik in februari mijn ZEZ (Zwanger En Zelfstandige)-uitkering aanvroeg, had ik grootse plannen. Hoe fijn was dat: mijn zwangerschap verliep voor de verandering eens een keertje normaal, de kinderen zouden lekker naar de opvang gaan op mijn werkdagen en ik had een hele lijst gemaakt met punten die ik in die periode zou aanpakken. Vooral achter de schermen was er behoorlijk wat werk aan de winkel. Het liep een beetje anders en hoewel ik niet heb stilgezeten, voelt het werktechnisch wel alsof ik ongeveer 100 jaar achterloop met alle zakelijke to do’s. De tijd is voorbij gevlogen en we zijn alweer 16 weken verder: einde zwangerschapsverlof! Ik blik terug en vertel ook meer over mijn plannen voor de komende tijd. Een ding is zeker: het is tijd voor actie!
Dat liep even anders
Mijn lijstje met zakelijke to do’s maakte plaats voor hele andere plannen: het vermaken van de kinderen! Ik zag het al helemaal voor me: naast de gezellige lunchdates met vriendinnen, de bezoekjes aan kapper/pedicure/schoonheidsspecialiste en het languit op de bank Netflixen, wilde ik me vooral storten op blogdingetjes die normaal gesproken zijn blijven liggen. Dat liep even anders, want door corona was de opvang gedurende 8 weken lang gesloten. Hoewel Erik een vitaal beroep heeft, voelde het voor mij niet goed om gebruik te maken van de uitzonderingsregeling. Ik werk ten slotte vanuit huis en dus vond ik het niet meer dan logisch om de kinderen ook thuis te houden. Buiten dat ik het risico niet wilde lopen, vond ik het onnodig om ze toch te brengen terwijl er voor mij geen superbelangrijke dingen op het programma stonden. Ja, het is vervelend als alles vertraging oploopt en je plannen moet wijzigen, maar ik dacht vooral aan de mensen in de zorg en andere vitale beroepen die in mijn ogen sowieso voorrang hadden. En dus stortte ik me tijdens die weken voor de bevalling vooral op het vermaken van de kinderen. Knutselen, bakken, thuis uit eten: het stond allemaal op mijn lijstje met verlofbezigheden. Eerlijkheidshalve zal ik maar toegeven dat schermtijd hier op dat moment onbegrensd was. Een uurtje? Soms zette ik ze gewoon de hele middag voor de tv, want mán wat was dat pittig. De laatste loodjes van de zwangerschap waren qua timing nou niet bepaald het perfecte moment om lekker samen te cocoonen en dus gingen we voor de makkelijke weg. Lang leve Disney+, de liedjes van Fenna op YouTube en allerlei leuke spelletjes op de tablet!
Lege agenda
Naast de gesloten kinderopvang merkte ik ook dat marketingbudgetten werden bevroren. Er stonden enkele mooie campagnes op de planning, maar die werden al gauw afgezegd. En dus had ik qua samenwerkingen een lege agenda, iets dat behoorlijk balen was. Omdat de bevalling steeds dichterbij kwam, heb ik me daar al gauw op gefocust en geprobeerd me neer te leggen bij het feit dat het nu eenmaal niet anders was. Dat lukte gelukkig redelijk, mede dankzij het relativeringsvermogen van Erik. Daarnaast trof dit natuurlijk niet alleen mij, maar zat een groot deel van Nederland in hetzelfde schuitje. We zouden wel zien waar het schip strand, eerst maar eens een gezonde baby op de wereld zetten. First things first! Halverwege mei ging de opvang weer open. Het gaf een fijn gevoel om voor de geplande keizersnede in ieder geval nog 2 weken verlof te hebben gehad waarbij de kinderen de deur weer uit konden. Ineens waardeerde ik al die nuttige tijd zonder kinderen met terugwerkende kracht en gebruikte die dagen super efficiënt! En dus plande ik 2 à 3 blogs per week in, lukte het zelfs nog om zo’n 6 weken vooruit te werken en ging ik wat dat betreft heel relaxt de laatste dagen van de zwangerschap in.
Na 6 weken weer aan het werk
Na de kraamweek in het ziekenhuis te hebben doorgebracht, kwamen we thuis en had ik alle rust en tijd om te genieten van ons gezin. Maar ook om zelf te herstellen van de keizersnede en het wiel opnieuw uit te vinden. Het is dan wel ons derde kindje, maar met een newborn in huis moest iedereen even opnieuw zijn plekje vinden. Gaandeweg schreef ik wat blogs, zoals over de bevalling en de slechte start van Linn. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan ;) en ik merkte ook dat ik er zelf behoefte aan had. Ook zag ik dat de aanvragen weer toenamen: er kondigden zich een aantal hele mooie samenwerkingen aan. Op dat moment had ik natuurlijk kunnen zeggen: “nee, helaas, ik zit nog in m’n verlof, neem over een week of 5 maar weer opnieuw contact op“. Je raadt het al: dat heb ik natuurlijk niet gedaan! En zo was ik na 6 weken weer aan het werk. Niet omdat het moet, maar omdat het kan haha, want ik zou wel gek zijn om nee te zeggen terwijl enkele maanden geleden alles nog werd gecanceld! Nu moet ik zeggen dat ik hier ook de ruimte voor voelde, omdat het goed ging met Linn en we alles wel weer redelijk onder controle hadden.
Plannen voor de komende tijd
En nu is het einde zwangerschapsverlof en maak ik plannen voor de komende tijd. De komende twee weken is Linn nog thuis op mijn werkdagen, zij start eind augustus op de opvang. Suus begint dan ook op de basisschool en we kunnen dan allemaal wennen aan de nieuwe routine. Wat werk betreft heb ik een heleboel op de agenda staan. Die waslijst aan taken achter de schermen ligt er nog steeds, dus die wil ik sowieso wegwerken. Omdat ik zelf niet zo technisch ben, heb ik vorige maand een onderhoudscontract afgesloten bij mijn host, zodat zij voortaan mijn website up to date houden. Ik ben bezig met Pinterest; nadat ik een training volgde hoef ik me op dat vlak voorlopig niet te vervelen. Verder bestaat Mama’s Meisje begin september alweer 4 jaar en ben ik een fantastische winweek aan het voorbereiden. Daarover lees je te zijner tijd natuurlijk meer! Het wordt nu echt tijd om meer aandacht te besteden aan mijn werk als MultiMeisje en te werken aan mijn aanbod daar. Daarnaast blijf ik natuurlijk blogs schrijven en mijn social media actief onderhouden, maar voorlopig ben ik nog niet van plan om meer dan 3 blogs per week te plaatsen. Eerst maar eens zorgen dat alles weer bijgewerkt is, dan kan ik van daaruit weer verder denken! Ik heb er zin in en vooral omdat ik nu vanuit mijn eigen kantoor, gewoon lekker thuis, aan de slag ga. Mijn verlof was bijzonder, anders dan anders, maar ik heb er ondanks alles heus van kunnen genieten!
Einde zwangerschapsverlof: hoe vond jij het om weer aan de slag te gaan? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Geef een reactie