Toen ik vroeger dacht aan ‘kinderen krijgen’ had ik nooit verwacht dat ik twee keer moeder zou worden met een bevalling via een keizersnede. Vandaag vertel ik over mijn ervaringen: twee keer een spoedkeizersnede, twee keer totaal anders! Lees je mee?
Bevallen via een keizersnede
In november 2015 kwam ik erachter dat ik zwanger was van mijn eerste kindje. Ontzettend spannend, alles was nieuw en ik verdiepte me gaandeweg de zwangerschap in alles wat daarbij komt kijken. Zo ook in de bevalling, want via de ZwangerFit-lessen die ik wekelijks volgde, kon ik ook een paar theorielessen bijwonen. En zo kwam ik meer te weten over wat er precies gebeurt tijdens een bevalling, welke lichamelijke dingetjes er allemaal bij komen kijken en natuurlijk wat ik allemaal kon verwachten. Het woord ‘keizersnede‘ is in die negen maanden nooit bij me opgekomen. Ik zou mijn kindje op een natuurlijke manier op de wereld zetten en dat was dat. Tja, dat liep allemaal even heel anders, net zoals de zwangerschap helemaal anders liep dan ik ooit had gedacht. Bottom line: ik kwam 45 kilo aan, hield gigantisch veel vocht vast en werd ingeleid op 4 juli 2016. Na drie dagen had ik zwangerschapsvergiftiging, vond Suus het niet meer zo’n fantastisch plan en liet dipjes in de hartslag zien en gingen we midden in de nacht naar de OK voor een spoedkeizersnede. Niet echt het scenario waar ik aan had gedacht in de voorgaande negen maanden.
Eerste keer keizersnede: zwangerschapsvergiftiging
Tijdens de inleiding, die dus drie dagen duurde, ontwikkelde ik zwangerschapsvergiftiging. Toch nog, want ik was een wandelende waterballon. De artsen waren verbaasd dat mijn bloeddruk nog zo lang acceptabel bleef en ik het niet veel eerder had ontwikkeld. Ik had al wel eens gelezen en gehoord over zwangerschapsvergiftiging, maar dat je er zó ziek van kunt worden, dat heb ik helaas zelf ervaren. Op dinsdag 5 juli werd de zogenaamde ‘pre-eclampsie‘ vastgesteld, maar toen voelde ik me nog prima. Omdat ik al in de weeën zat, maar deze nog niet voor ontsluiting zorgden, kreeg ik ’s avonds een slaapmiddel en een pijnstiller om enigszins relaxt de nacht door te komen. ’s Morgens was ik echter zo duf als een konijn en viel ik steeds maar weer in slaap. Het enige dat ik dacht, was: ‘jeetje, wat hebben ze me sterk spul gegeven!‘. Nadat ik een weeënstorm had gehad (toen was ik trouwens wél echt wakker) en vervolgens een ruggenprik, ben ik om 16:00 uur ’s middags in slaap gevallen en werd ik pas om 21:00 uur weer helder wakker. De rest van de dag is één groot gat in mijn herinnering, wat ik achteraf best eng vind. Alles wat ik weet, heb ik van horen zeggen door Erik of mijn moeder. Toen er dus om 00:00 uur werd besloten dat ik naar de OK ging voor een keizersnede, was ik nog steeds ontzettend slaperig en kon amper mijn ogen open houden. Eenmaal op de OK was dit helemaal anders: ik lag te trillen als een rietje en vond het allemaal ontzettend onwerkelijk, raar, eng. De geboorte van Suus op 7 juli 2016 heb ik heel bewust meegekregen, maar verder is er van alles langs me heen gegaan. De sfeer op de OK was ook gespannen, er was enige haast om Suus uit mijn buik te krijgen en zelf voelde ik me ook niet goed. Maar toen Suus eenmaal geboren was, ben ik daar vrij snel overheen gestapt. Kindje gezond, mama in herstel, allemaal blij!
Natuurlijke bevalling na keizersnede
En toen was het alweer 7 juli 2017 en zat ik ’s morgens met een positieve zwangerschapstest op het toilet. Deze keer waren de omstandigheden rondom bevallen anders en wist ik dat ik in principe een keuze had. Tijdens de zwangerschap hield ik lange tijd vol dat ik graag op een natuurlijke manier wilde bevallen. Even leek het een geplande keizersnede te worden omdat uit groei-echo’s bleek dat Niene aan de (te) grote kant was. Maar na meerdere controle-echo’s kwam ze weer terug op de curve en viel weer binnen de marge, dus mocht ik het zelf proberen. Wel werd ik ingeleid omdat mijn termijn niet zeker was en Niene was geen kleintje. Zodoende startten we op 20 maart met weeënopwekkers en heb ik het klusje geklaard tot aan de 10 centimeter. De persdrang bleef weg, er zat bloed in de katheter en ik had zeer pijnlijke steken in mijn zij en lies, dus genoeg reden om het zekere voor het onzekere te nemen. De geboorte van Niene werd ook een keizersnede. Daar gingen we weer, een ritje naar de OK, maar deze keer bij volle bewustzijn en minder gespannen. Want hoewel er in mijn medisch dossier ‘verdenking uterusruptuur‘ (gescheurde baarmoeder) staat, is alles heel goed en zonder toeters of bellen verlopen. Op de OK was de sfeer deze keer ontspannen en werden er zelfs grapjes gemaakt. En hele andere, betere ervaring dan die eerste keizersnede.
Wat als er nog een derde kindje komt?
Mijn beide bevallingen zijn dus geëindigd in een keizersnede. Voor de tweede bevalling waren er voor de gynaecoloog geen redenen om de poging tot een natuurlijke bevalling af te raden. Dit is bij iedereen anders. Soms zijn er zogenaamde ‘contra-indicaties‘, (medische) redenen waarom je na een eerste keizersnede toch het advies krijgt om bij de tweede ook voor een keizersnede te gaan. Omdat ik nu twee maal een keizersnede heb gehad, mag ik niet meer natuurlijk bevallen. Mocht er dus een derde kindje komen, dan zal ik via een geplande keizersnede bevallen. Ook wordt door mijn gynaecoloog afgeraden om vaker dan drie keer een keizersnede uit te voeren. Binnenkort zal ik ingaan op mijn herstel na de eerste en na de tweede keizersnede en blik ik terug op de hele ervaring, in verband met de angst en therapie die ik tijdens mijn zwangerschap gevolgd heb.
Heb jij ook één of meerdere keizersnedes gehad? En misschien wel een natuurlijke bevalling na een keizersnede? Ik lees graag jouw ervaringen terug in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!
Hier ook 1 keizersnede gehad. Bij een volgende zwangerschap weer ben ik bang. Fijn om te lezen dus het dus wel vaker voorkomt. Er word ook altijd zo makkelijk’ over gedaan..
Mijn Niene werd bijna 3 jaar geleden ook na een ellenlange inleiding geboren met een spoedkeizersnede vanwege verdenking foetale nood (wat er overigens niet was, gelukkig!)
En nu ben ik 39 wkn zwanger van ons tweede meisje en hebben we in samenspraak met de gyneacologen besloten tot een geplande keizersnede. Ik vond het een heel ding wel, die keuze maken en ik vind het superspannend! Nog een paar dagen…ben benieuwd naar het verschil tussen spoed en gepland en we kunnen nu ook meekijken als ze uit de buik getild wordt. Lijkt me heel bijzonder!
Ik ben heel erg benieuwd naar je blogs over je herstel, want daar zie ik als een huis tegenop; zeker nu er al een peuter rondloopt…
Hier ook 2x keizersnede en nu over een paar weken bevallen van nummer 3. Ik dacht ook een geplande keizersnede maar tot mijn verbazing staat de mogelijkheid tot een natuurlijke bevalling nog altijd open! Het definitieve plan moet nog gemaakt worden en ik ben aan het nadenken wat ik wil…
Hier in 2011 ook n spoedkeizersnede na 2 uur persen,vacuumpomp en een tang?
Nu afgelopen zomer een geplande keizersnede met. 38 weken ivm zwangerschapsdiabetes. Wat n verschil zo rustig en best gezellig op de O.K.
Ook heel fijn dat ik mijn zoon gelijk op mijn borst kreeg en dat hij niet meer weg hoefde.
Mijn dochter heb ik de eerste 2 dagen bijna niet gezien.
X martine
Hier ook twee ongeplande keizersnedes gehad. De eerste had zo jouw verhaal kunnen zijn! Met 38 weken werd ik ingeleid met pre-eclampsie (overigens maar 9 kilo aangekomen en voelde me goed (dacht ik)).
Ook de slaappillen gekregen en ik denk dat het daar mis is gegaan, mijn kleine meisje kon de bevalling gewoon niet aan En haar hartslag was weg, binnen een paar minuten lag ik op de ok. Alleen ging de keizersnede onder algehele narcose dus mocht ook mijn man er niet bij zijn. Gelukkig hebben ze wel foto’s gemaakt (hebben ze op eigen initiatief gedaan en daar ben ik ze nog steeds erg dankbaar voor, mijn man en ik hadden geen tijd om hier over na te denken).
Pas na een uur werd ik wakker. Mijn meisje deed het goed en lag lekker bij haar vader op zijn borst te slapen.
Zwangerschap nummer twee was ongepland maar erg gewenst. De schatting was dat mijn “kleine” man 4550 gram zou gaan wegen bij 40 weken (ik kreeg wekelijks echo’s).
Uiteindelijk kreeg ik symptomen die leken op zwangerschapsvergiftiging maar achteraf was dit wat anders. Met 36 weken ingeleid en na 7 uur nog geen cm ontsluiting erbij ben ik voor een keizersnede naar de ok gebracht. Dit keer waren mijn man en ik erbij en kregen we een zogenaamde natuurlijke keizersnede. Ik mocht dus zelf kijken en hem direct vasthouden nadat hij eruit Was. Ik heb hem maar 4 minuten los gelaten voor zijn tests. Daarna gelijk weer bij me gehad. Hij woog met 36 weken 3720 gram en hield (net als ik) veel vocht vast omdat meneer mijn blaas had geplet. Ik had geen blaasfunctie meer.
Hoewel keizersnede nummer 1 snel en heftig was ben ik super snel hersteld en vond ik alle ophef over een keizersnede enorm meevallen. Met 3 dagen kon en deed ik alles weer gewoon. Maar Toen kwam keizersnede nummer 2…….zo fijn als deze ervaring was, zo pittig was het herstel!!! Ik kon bijna twee weken NIETS!! Mijn binnenwond is zelfs gescheurd en ik kreeg hyperventilatie door alle stress. Een hele heftige periode en hierna kon ik me dus wel voorstellen wat sommige vrouwen bedoelde met het zware en heftige!!!
Een derde komt er niet, ik ben nu 40+ en heb me direct laten steriliseren tijdens de laatste keizersnede.
Bij de eerste een spoedkeizersnede gehad. Herstel vond ik best pittig.
Daarna nog 2 x een geplande natuurlijke keizersnede gehad. Op de ok was het een ontspannen sfeer, en kreeg ik mijn kinderen gelijk op de borst waar ze ook bleven liggen.
bij de 3e keizersnede had ik een kleine ‘complicatie’ maar was al snel onder controle. herstel hierna ging heel goed. Had bijna geen last van de wond en voelde me heel goed. En 3 prachtig gezonde kinderen
Ik heb bij mijn tweede kindje een geplande keizersnede gehad. Mijn eerste kindje werd geboren waarna ik een totaal ruptuur had. Veel pijn en ellende! De keizersnede was echt perfect! Weinig last en snel weer op de been. Psychisch ook vele malen fijner!