Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Shirley is 36 weken en 4 dagen zwanger als haar vliezen breken. De bevalling gaan vlot en is extra bijzonder omdat de grote zus ook aanwezig is bij de geboorte van haar kleine zusje… Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Shirley.
Op 18 mei 2018 ben ik 36 weken en 3 dagen zwanger van ons tweede kindje. We hebben al een dochtertje van 15 maanden. ’s Avonds zegt mijn vriend dat hij nog even bij z’n neefje op bezoek gaat. Ik heb de hele avond het gevoel dat ik last heb van verstopping in mijn darmen. “De baby zal toch niet nu al komen?“, dacht ik nog… Rond 01.45 uur stuur ik mijn vriend een berichtje dat ik naar bed ga. Inmiddels is het dus 19 mei ;) Mijn dochtertje slaapt in ons bed. Ik schuif haar op en ga liggen. Nog geen 5 minuten later voel ik een ballon knappen in mijn buik. Direct ga ik met mijn handen naar mijn broek en alles voelt nat. Ik schrik en houd mijn adem in… Vervolgens probeer ik zo rustig mogelijk naar de badkamer te lopen en bel de verloskundige. Ze vraagt of het veel vocht is en ik zeg: “ja, ik loop leeg!“. Ik begin te huilen van angst, want ik ben pas 36 weken en 4 dagen zwanger. “Komt goed!“, zegt de verloskundige, “ik kom er nu aan!“.
Ik bel direct mijn vriend en vertel hem dat mijn vliezen gebroken zijn, dat ik de verloskundige heb gebeld en dat zij onderweg is naar ons huis. De baby komt eraan! Mijn dochtertje is inmiddels ook wakker en begint te huilen. Met trillende benen neem ik haar in mijn armen. Terwijl ik dat doe, beginnen mijn weeën direct. Mijn verloskundige is er binnen 15 minuten en controleert mij direct. Ik zit al op 3 centimeter ontsluiting en dus belt ze het ziekenhuis met de mededeling dat ik eraan kom. Doordat ik zoveel vocht verlies, ben ik op het toilet gaan zitten. Zo’n spoor van vruchtwater achterlaten door het huis is ook niet zo prettig. Mijn vriend is inmiddels ook weer thuis en heeft ook zijn neefje meegenomen. Ik heb direct mijn tas ingepakt en ook die van mijn dochtertje. Om 02.50 komen we aan in het ziekenhuis, waar we direct door kunnen naar de verloskamer. De gynaecoloog controleert en constateert 5 centimeter ontsluiting. Nog even volhouden dus!
De pijn valt op zich mee, ik kan het goed aan. Om 05.25 uur bel ik nog even met mijn moeder en zeg tegen haar dat de kleine zo wel geboren zal worden. Nog geen 5 minuten later moet ik ophangen, omdat ik persdrang krijg. “We gaan beginnen”, zegt de gynaecoloog. Na één keer persen is ons kleine meisje er al! Ze is zo klein: 43 centimeter en 2600 gram. Ons andere dochtertje heeft alles meegemaakt en was heel rustig. Na 3 dagen ziekenhuis mochten we samen naar huis. Doordat mijn dochtertje de geboorte van haar zusje heeft meegemaakt zijn het nu dikke vriendinnen. Ze kunnen vanaf dag 1 niet meer zonder elkaar. Dankzij de artsen van het IVF Center Sint Franciscus Gasthuis hebben wij nu twee prachtige kindjes. Ik ben ze eeuwig dankbaar voor dit mooie geschenk!
Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Shirley! Wat mooi dat jullie meisjes zo close zijn met elkaar! Een heel bijzonder bevallingsverhaal.
Wil jij ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com
Geef een reactie