Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Marjolijn is 40 weken en 5 dagen zwanger en er helemaal klaar mee. Gelukkig stelt de verloskundige voor om de strippen! Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Marjolijn.
Het was 8 december. Ik ben op dat moment 5 dagen voorbij de uitgerekende datum en hoewel de hele zwangerschap voorspoedig verliep, was ik er klaar mee. Elke nacht werd ik teleurgesteld wakker: weer geen weeën of gebroken vliezen. Maar vannacht was het echt janken geblazen, mijn geduld was gewoon echt op! Gelukkig had ik deze ochtend een afspraak bij de verloskundige en ik hoopte dat ze mij wilde strippen. ‘Hoe gaat het?‘ vroeg ze toen ik binnenkwam. ‘Nou kort gezegd: k*t. Zo goed als ik mij de hele zwangerschap voelde, zo waardeloos voel ik mij nu even.‘ Gelukkig vroeg ze direct: ‘Wil je gestript worden?‘ Ik twijfelde geen moment en zei bijna enthousiast ‘JA!‘ Na een korte uitleg en de mededeling dat het ook alleen bij voorweeën kon blijven, mocht ik op de behandeltafel gaan liggen. Gelukkig had ik al 2 centimeter ontsluiting en kon er dus gestript worden! Een kwartier later zat ik enigszins opgelucht in de auto. Het kon nu gaan gebeuren!
Gedurende dag had ik meer last van krampen en harde buiken. s’ Middags even een dutje gedaan want tja, je weet het niet. En wat was ik blij met dat dutje, want terwijl ik mijn man ophaalde van zijn werk voelde ik iets dat ik nog niet eerder had gevoeld. Een half uur later wist ik het zeker: onze kleine meid is onderweg. Na anderhalf uur begon ik de tijd tussen de weeën bij te houden, terwijl mijn man met zijn nesteldrang het hele huis schoonmaakte en opruimde. ‘Het moet er wel netjes uitzien als de kraamhulp komt‘. Ok schat, doe je ding. Ik kon de weeën nog redelijk goed aan en om 23.30 kwam de verloskundige kijken of het al wat op schoot.
Waar ik op hoopte bleek werkelijkheid, ik had al bijna 5 centimeter ontsluiting. Omdat ik in het ziekenhuis wilde bevallen zijn we toen direct in de auto gestapt en een half uur later lag ik er helemaal klaar voor. Vanaf dat moment ging de tijd voor mij super snel en om 3.30 uur schreeuwde ik naar mijn man dat hij op het alarm moest drukken: ik had persweeën! De verloskundige zag direct dat ik volledige ontsluiting had en ik mocht dus gaan persen. Na een uurtje persen was ze er eindelijk. Op 9 december om 4.27 uur werd, na een bevalling van 10,5 uur, onze kleine Mirthe geboren. 3245 gram en wat was ze mooi! Nog steeds trouwens. 
Zo zie je maar, wachten wordt dus beloond…
Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Marjolijn! Wat fijn dat zowel je zwangerschap als je bevalling vlot verliepen, ook al moest je wel even geduld hebben.
Wil jij ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Laat het weten in de reacties of stuur een bericht via Facebook / Instagram / Twitter!
Geef een reactie