Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Lisanne is twee maanden samen met haar vriend als ze zwanger blijkt te zijn. Er volgt een zware zwangerschap en een ingeleide bevalling met een heftige nasleep. Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Lisanne.

Ik was net twee maanden samen met mijn vriend, toen iets in mij zei dat ik op 30 november een zwangerschapstest moest doen. De maand ervoor was ik al te laat ongesteld geweest en het was ook niet helemaal hetzelfde als normaal. Nu was ik overtijd. We waren gezellig een weekendje naar Duitsland geweest en die bewuste maandagochtend, toen mijn vriend naar zijn werk was, deed ik de test. Na drie minuten kwam er in beeld ‘ZWANGER’ te staan. Oke? Zwanger? Maar wel een spiraal? Het spiraal is diezelfde vrijdag nog verwijderd door de gynaecoloog. Wauw, zwanger zijn: iets dat ik altijd al wilde, maarja niet als je pas twee maanden samen bent.

sam 4797

Direct sloeg de vermoeidheid toe en hier kwam zware bekkeninstabiliteit bij, syndroom van Tietze (kraakbeenontsteking van de ribben, red.) en spataderen rond de anus. Met 28 weken zwangerschap had ik vakantie en toen ik 31 weken zwanger was, besloot de verloskundige dat ik niet meer aan het werk mocht. Er werd toen al voorzichtig gesproken over het op gang brengen van de bevalling. Inleiden was dus een feit! Aangezien het de vakantieperiode was en het ziekenhuis in Leiden aan het verbouwen was, werd er een afspraak gemaakt in Hoofddorp. Daar bleek ik na onderzoek al 3 centimeter ontsluiting te hebben. Er werd afgesproken dat ik mij op 18 juli 0m 07:00 uur mocht melden.

lisanne2

Zo gezegd, zo gedaan. Op de bewuste ochtend werd ik gecontroleerd en geïnstalleerd en om 07:45 uur werden mijn vliezen gebroken. Het infuus werd gestart op 2 ml en al direct kreeg ik heftige beenweeën. Maar omdat ze op de CTG geen weeënactiviteit zagen, werd deze opgehoogd naar 4 ml. Ik had aan één stuk door beenweeën, waar geen rust tussen zat. Dus heeft mijn man erop aangedrongen dat de weeënopwekkers werden uitgezet zodat ik op adem kon komen. Na controle bleek ik 9 centimeter ontsluiting te hebben en heel snel daarna kreeg ik persdrang. Om 10:48 uur begon ik met persen.

Al heel snel kwamen ze erachter dat onze dochter er niet goed voor lag en hierdoor klem lag. De vacuümpomp werd een feit en zo is na één uur en 2 minuten persen onze dochter met de vacuümpomp geboren. Om 11:42 uur werd Puck Sophie geboren! Een hele vlugge bevalling dus. Helaas is het onderweg naar de douche misgegaan en ben ik onwel geworden. Er is besloten dat ik een nachtje zou blijven en er werd bloed geprikt. Mijn Hb bleek veel te laag door de hoeveelheid bloed die ik was verloren. Doordat ik ben ingeknipt en daar bovenop nog ben uitgescheurd, scheelde het maar 1 mm of ik had een totaalruptuur gehad. Een flink aantal hechtingen rijker werd ik dus naar de afdeling gebracht.

bevallingsverhalen 201810

Op zaterdag mocht ik naar huis met een flinke stapel pijnmedicatie en Hb verhogende medicatie. Na twee dagen thuis te zijn kwamen de spataderen ook weer terug en verging ik van de pijn. Een flinke dosis extra pijnmedicatie heeft er voor gezorgd dat ik van de eerste twee weken weinig tot niets weet. In de kraamweek kreeg ik last van blaasklachten en de huisarts bleef maar volhouden dat dit door een blaasontsteking kwam. Na vier antibioticakuren was ik hier nog steeds niet vanaf en had ik inmiddels al vier keer op de huisartsenpost gezeten met ernstige rugpijn. Na acht weken werd er op mijn aandringen een echo gemaakt maar deze wees niks uit. Diezelfde nacht ben ik weer met hevige pijn naar de dokterspost gereden en hier was eindelijk een arts die mij door stuurde naar de spoedeisende hulp. Daar werd na een echo, een scan en een röntgenfoto een niersteentje gevonden. Ik ben toen een nacht opgenomen geweest en met medicatie heb ik hem toen uit geplast. Al met al een heftige bevalling maar ook een hele heftige kraamtijd waar ik met gemengde gevoelens op terugkijk.

Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Lisanne! Wat een heftige bevalling en nasleep heb je gehad, ik kan me voorstellen dat je daar met gemengde gevoelens op terugkijkt! 

Wil jij ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op FacebookInstagram of Twitter! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com