Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Lianne is bijna uitgerekend als de bevalling begint. Ze gaat met de verloskundige naar het ziekenhuis, terwijl haar man wacht tot hun zoontje thuis is opgehaald. Maar dan gaat het ineens heel snel! Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Lianne.

In mei 2017 is mijn zoontje Simon geboren na een soepele zwangerschap en een ietwat heftige bevalling (hij had nogal wat schade achter gelaten). Op tweede kerstdag 2017 hadden wij wederom een positieve zwangerschapstest in handen. De wens voor meerdere kinderen hadden wij altijd al, alleen was dit iets sneller dan verwacht. Met een kleine jongen die net de wereld gaat ontdekken door middel van kruipen en lopen en in combinatie met mijn werk als verpleegkundige was deze zwangerschap wel iets pittiger. Al vrij snel kreeg ik bekkenklachten. Het rondsjouwen van mijn dreumes hielp daar ook niet aan mee. Ik ben dan ook iets eerder met zwangerschapsverlof gegaan. Naast de bekkenklachten en die snikhete zomer (pfffff) verliep de zwangerschap zonder problemen.

sam 4797

1 september was de uitgerekende datum van onze dochter. Ik heb de hele zwangerschap geroepen dat zij in augustus geboren zou worden… En moeders hebben altijd gelijk. Op 30 augustus, na een flinke wandeling, voelde ik toch wat gerommel in mijn buik. Ik had al een aantal avonden harde buiken die niet doorzetten, maar dit voelde anders. Gezien het ’s avonds niet echt doorzette ging ik naar bed. Om 02:00 uur werd ik wakker van buikpijn. Na even in bed te hebben gelegen, merkte ik dat dit toch echt weeën waren en ging ik naar beneden. Ik had in mijn hoofd het plan om tot 07:00 uur te wachten met het bellen van de verloskundige, zolang dit ging. Zo zou mijn zoontje niet wakker worden van gerommel in huis. Precies om 07:00 uur braken mijn vliezen op het toilet (dat scheelt dweilen) en werd mijn zoontje wakker, mijn man trouwens ook. De weeën werden ook gelijk heftiger en kwamen snel achter elkaar. De verloskundige was er rond 07:30 uur en constateerde 3 centimeter ontsluiting. Enigszins teleurgesteld in het aantal centimeters was ik wel. Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen en gezien het bijna filetijd was, ben ik alvast met de verloskundige naar het ziekenhuis vertrokken en mijn man zou komen als ons zoontje opgehaald was. De weeën gingen uiteraard lekker door in de auto. In het ziekenhuis aangekomen ging ik gelijk onder de douche, bij mijn eerste bevalling vond ik het warme water erg prettig tijdens de weeën. Na 5 minuten onder de douche kreeg ik persdrang. De verloskundige controleerde mij en in 40 minuten was ik van 3 centimeter naar volledige ontsluiting gegaan. Dat verklaarde die heftige weeën. Één probleem… mijn man was er nog niet. Enigszins onrustig werd ik wel, maar bellen had geen zin want hij zat in de auto. Gelukkig was hij er vrij snel en konden we, nou ja: ik, beginnen.

sam 4766

Gezien ik bij mijn eerste bevalling ruim anderhalf uur geperst heb, zag ik hier enorm tegen op. De verloskundige opperde om op handen en knieën te persen zodat de zwaartekracht mee kon werken. Na 5 persweeën en 15 minuten nadat mijn man arriveerde, is op 31 augustus onze dochter Nine geboren. Op een paar scheurtjes na had zij aanzienlijk minder schade achtergelaten dan haar grote broer. Ik voelde mij na de bevalling prima en na een douche waren wij 2 uur later weer thuis met onze kinderen. Een prima bevalling dus met een voorspoedig herstel.

Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Lianne! Wat fijn dat je tweede bevalling zo’n goede ervaring was! En jullie hebben een hele mooie naam gekozen ;)

Wil jij ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com