Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Chinouk is bijna uitgerekend als ze wordt gestript door de verloskundige. Ze denkt dat ze voorweeën heeft, maar er volgt een snelle bevalling! Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Chinouk.
Op donderdag 5 maart had ik om 10.30 uur een afspraak bij de verloskundige. Ik was op dat moment 39 weken en 6 dagen zwanger. Ik vroeg of zij wilde kijken of ik gestript kon worden. Eigenlijk wilde ze dit liever niet doen want dit doen ze eigenlijk met 41 weken pas. Na even gesproken te hebben wilde de verloskundige wel even kijken. Ik bleek al 2 centimeter ontsluiting te hebben en alles was goed verweekt, waardoor ze besloot om mij alsnog te strippen. Dit voelde wat naar, maar deed geen pijn. Overdag heb ik nergens last van gehad en ik baalde stiekem een beetje dat er niks was doorgezet na het strippen. ’s Avonds rond 19.30 uur kreeg ik wat lichte krampen die om de 20 à 30 minuten kwamen. Ik dacht dat dit weer voorweeën waren, net zoals wat ik wel vaker had gehad.
We besloten om een uur of 21.30 uur om naar bed te gaan. De krampen waren er nog rond en een uur of 22.30 uur besloot ik nog even te gaan douchen. De krampen kwamen nu toch wel wat vaker maar net zoals bij onze andere dochter kwam er niet echt regelmaat in. Ik besloot om precies 00.00 uur de verloskundige maar te bellen aangezien ik in het ziekenhuis moest bevallen en de eerste bevalling snel ging. Echter was die bevalling gewoon thuis. Ik moest (helaas) in het ziekenhuis bevallen omdat ik een bacterie bij mij droeg genaamd, streptokokken B. Hierdoor zou ik een infuus toegediend krijgen met twee keer een antibioticagift.
Om 00.30 uur was de verloskundige bij ons en ze besloot gelijk maar te kijken hoever ik al was. Ik bleek inmiddels op 4 centimeter te zitten. Ze stelde voor om oppas te bellen voor Zoë zodat wij richting ziekenhuis zouden kunnen. Zo gezegd zo gedaan: ik belde mijn moeder zodat zij bij ons thuis op onze dochter kon passen. Voor mijn moeder was het 20 minuten rijden dus ik besloot nog gauw een 40.0 weken foto te maken. De verloskundige vroeg nog of het lang duurde want ze wilde eigenlijk weg. Om 01.00 uur was mijn moeder er en gingen wij richting het ziekenhuis. De verloskundige had behoorlijke haast en ik snapte er niet zoveel van, ik dacht dat het nog wel even (een paar uur) zou duren aangezien ik nog maar 4 centimeter ontsluiting had.
Aangekomen bij het ziekenhuis De Tjongerschans in Heerenveen parkeerden we de auto bij het spoedplein. In het ziekenhuis zelf moest ik soms even stoppen omdat ik een wee kreeg. Aangekomen in de kamer waarin ik ging bevallen werd alles klaar gemaakt voor het infuus met antibiotica. De verloskundige prikte het infuus in mijn rechter onderarm maar helaas wilde dit niet zo goed en brak er iets af waardoor ze hem daarna nog een keer moest prikken, dit keer in mijn hand. Ondertussen was het 01.30 uur geweest toen het infuus liep en kwamen de weeën sneller op elkaar. Ik liep wat heen en weer tussen het bed waar ik even kon gaan zitten en het aanrechtblok waar ik mij goed kon vasthouden als ik een wee had.
Iets voor 02.00 uur vroeg ik Gosse of hij mijn legging uit wilde doen. Al snel daarna braken de vliezen en voelde ik persdrang. Ik had een lichte perswee en zei dat ik op het bed wilde liggen. Samen met de verloskundige hielp Gosse mij op het bed en meteen daarna had ik weer een perswee, ze kwam er al aan! De verloskundige zei dat ik even moest wachten en niet gelijk weer moest persen maar ik hield het niet meer want daar kwam de volgde wee al aan. Om 02.07 uur, na twee persweeën, werd onze dochter geboren op de uitgerekende datum. Welkom lieve Indy Vayente! Nadat Indy bij mij op de borst lag, hoorden we het infuusapparaat piepen: de eerste antibioticagift zat erin. Het tweede deel van de kuur heb ik nooit toegediend gekregen. Deze bevalling ging zo snel dat ik het niet eens doorhad dat ik al zo ver was!
Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Chinouk! Wat een mooi verhaal!
Wil jij, net als Chinouk, ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com
Geef een reactie