Er waren tijden dat ik mijn geld investeerde in tassen. Confession: mijn tassenverzameling liep behoorlijk uit de hand…
Bijbaantjes in de zomervakantie
Hoewel ik me nog helemaal niet zo oud voel, moet ik concluderen dat het alweer bijna twintig jaar geleden is dat ik als puber begon met het verdienen van geld. Mijn eerste baantje was het alombekende folderwijkje: op de eerste dag van de week moest ik pakketjes vouwen van de binnengekomen folders, de dag erna fietste ik door de straten om deze pakketjes door de brievenbus te gooien. Het leverde mijn eerste eigen centen op die ik, heel verstandig, op mijn pas geopende bankrekening liet staan. Maar ik werd groter, kreeg interesse in mode en make-up, mijn wensenlijstje groeide en ook hetgeen dat ik wilde aanschaffen werd uitgebreider. Zodra de leeftijd het toeliet, begon ik als vakkenvuller in de lokale supermarkt en als afwasser bij een restaurant in een dorp verderop. Het waren in eerste instantie bijbaantjes in de zomervakantie, maar ik mocht langere tijd blijven werken. Geweldig, want ineens stroomde het geld binnen! Waar ik eerst zo verstandig was om het op mijn rekening te laten staan, kocht ik nu steeds vaker dingen voor mezelf. Laarsjes met gigantische hakken, een Dior parfum of beltegoed voor mijn mobiele telefoon. Maar niets was zo zalig als het kopen van een nieuwe tas…
Tassenverzameling
Het begon allemaal met één tas en het was echt niet zo dat ik meteen daarna wéér een tas kocht. Ook was ik er eigenlijk nooit echt naar op zoek, maar liep ik er altijd tegenaan. En ja, tassen waren echt mijn zwakte: de verschillende modellen, materialen en de gelegenheden waarvoor ik het exemplaar dat ik had gespot kon gebruiken, trokken me over de streep. Langzamerhand ontstond een ware tassenverzameling en kocht ik bij het bekende Zweedse woonconcern een schappenkast met opbergmanden waar ik ze in kon bewaren. De lokale lederwarenwinkel heeft behoorlijk aan mij verdient in die tijd, want ik stond regelmatig in de rekken te loeren of er iets naar mijn gading bij zat. Op een gegeven moment zat de schappenkast vol en ook de lades van mijn ladenkastje waren overbezet. Samen met mijn moeder besloot ik er eens kritisch doorheen te gaan en samen begonnen we met opruimen. We begonnen met tellen en ik durf bijna niet te zeggen hoeveel tassen ik op dat moment had…
Wishlisted: een designertas
Op dat moment had ik meer dan 70 tassen, niet te doen toch?! Ik heb er die dag een heleboel weggegeven en ook enkele verkocht. Uiteindelijk hield ik zo’n 20 tassen waar ik écht geen afscheid van kon nemen. Inmiddels is het zo’n 15 jaar later en kan ik het aantal tassen dat ik in mijn bezit heb, op twee handen tellen. Oké, de luiertas en dergelijke niet meegerekend, haha. Vandaag de dag ga ik liever voor een duurder exemplaar dan voor een heleboel goedkope tassen. Wishlisted: een designertas, zoals een mooie Saint Laurent schoudertas of een crossbody model van Gucci. Tja, tassen blijven nu eenmaal mijn zwakte en wie weet spaar ik het bedrag voor zo’n designer bag ooit bij elkaar!
Zou jij een designertas willen hebben? En welk merk spreekt jou het meeste aan? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Commerciële content: disclaimer / afbeelding
Geef een reactie