Foto’s van je kinderen op social media plaatsen: de afgelopen tijd is dit onderwerp veelbesproken in het nieuws. Want hoe zit dat als je blogt? Wat plaats ik wel en wat niet? En waarom breng ik mijn kinderen amper herkenbaar in beeld? Ik vertel vandaag meer over bloggen en de privacy van onze kindjes. Lees je mee?
Privacy als blogger
Ruim een jaar geleden schreef ik al eens een artikel over mijn privacy als blogger. Want hoewel ik veel persoonlijke artikelen schrijf en regelmatig actief ben op social media, bestaat er ook nog zoiets als mijn privéleven. Zoals ik destijds vertelde, deel ik op mijn blog en social media kanalen veel informatie over mezelf en mijn kindjes. Voor een buitenstaander lijkt het misschien alsof ik zomaar ons leven te grabbel gooi op het wereldwijde web, maar niets is minder waar. Ik denk altijd goed na over de onderwerpen en inhoud van mijn blogs. En ook over foto’s ben ik erg kritisch. Sinds ik het vorige artikel schreef, is er veel veranderd. Zo raakte ik zwanger, beviel van onze tweede dochter en in de tussentijd is Mama’s Meisje ruim twee keer zo groot geworden. Dit heeft allemaal effect gehad op mijn denkwijze als het gaat om de privacy van onze kindjes en van mijzelf. Ook werd ik door bepaalde gebeurtenissen met mijn neus op de feiten gedrukt.
Bloggen tijdens zwangerschap
Vanaf september vorig jaar deelde ik wekelijks een update rondom mijn zwangerschap. Als mamablogger leek het me een gepast onderwerp en een handige manier om jullie op de hoogte te houden van het wel en wee van onze baby on the way. In deze updates én in de persoonlijke artikelen die ik schreef rondom mijn zwangerschap ben ik erg open geweest over de struggles die ik had. Zo voelde ik alles behalve een roze wolk en had ik veel last van bekkenklachten. Ook mijn eerste zwangerschap was er niet één volgens het boekje. Voor anderen lijkt het misschien raar om zoiets te delen, maar ik kreeg ontzettend veel reacties op deze eerlijke artikelen. Natuurlijk heb ik van te voren heel goed nagedacht of ik dit allemaal wilde publiceren. Wat eenmaal op internet staat, is er niet zomaar meer van af te krijgen. Maar ik kan me niet voorstellen dat dit mij in de toekomst tegen zou kunnen werken of op wat voor manier dan ook zou kunnen schaden. Aan het eind van de zwangerschap ben ik iets selectiever omgegaan met wat ik wel en niet deelde. Zo wist ik al een paar weken dat ik zou worden opgenomen voor inleiding, maar deelde dit (logischerwijs) niet op de blog. Dit is zo privé dat we het alleen deelden met een aantal mensen in onze omgeving. Voor mij voelde het als een goede balans tussen wat wel en niet op de blog kwam. Zo ga ik eigenlijk met alles om dat ik schrijf of in beeld breng voor de blog.
Herkenbare foto’s
Als het om mijn kindjes gaat, ben ik me er enorm bewust van dat zij er niet voor gekozen hebben dat ik een blog ben gestart. Actief zijn op social media is een must als je een blog hebt, want je wilt (potentiële) bezoekers laten weten dat je een nieuw artikel hebt geplaatst en dat ze je een beetje beter leren kennen. Social media is de laatste tijd veel in het nieuws geweest: van privacy (wat doet Facebook of Instagram met jouw foto’s?) tot aan misbruik van foto’s door de zieke geesten van deze wereld. Erik en ik zijn het erover eens dat we Suus en Niene zo min mogelijk herkenbaar in beeld brengen. Ook delen we geen achternaam, adresgegevens, namen van kinderopvang en dergelijke. Als je goed hebt opgelet, dan weet je in welk deel van het land we wonen, maar ik spam mijn woonplaats niet. Van Niene en Suus hebben we wel herkenbare foto’s op de blog en social media geplaatst rondom de geboorte en verjaardag. Deze foto’s zijn gemaakt door Lisette Lubbers en geen ‘huis-tuin en keuken‘ foto’s. Zulke herkenbare foto’s delen we mondjesmaat en dit zijn geen foto’s waarvoor ze zich in de toekomst zouden hoeven schamen. Ik plaats geen foto’s met ‘bloot‘, in situaties die later als gênant bestempeld kunnen worden of over onderwerpen die privé zijn voor mijn kinderen. Zoals je leest, ben ik me héél bewust van de privacy van onze kindjes en heb ik al diverse samenwerkingen afgewezen omdat er geëist werd dat er herkenbare foto’s werden geplaatst. Dit weiger ik pertinent. Iedere mama(blogger) is natuurlijk vrij om te kiezen wat zij doet met foto’s en bepaalde onderwerpen, maar sommige kinderen worden dagelijks herkenbaar in beeld gebracht zonder dat het hun eigen keuze is. Ik vind daar wat van. Collega blogger Kimberly ook, zij schreef dit artikel over het plaatsen van foto’s van kindjes.
Herkend worden op straat
Bij het lezen van dit kopje denk je waarschijnlijk: “die heeft het hoog in de bol“, maar in de afgelopen maanden ben ik meerdere keren herkend op straat en tijdens het shoppen. For the record: dit was niet in mijn eigen woonplaats… Woehoee, bitch is gettin’ famous (wahaha, deze zin wilde ik er echt in hebben hoor :P ). Zonder grappen, ik stond er wel even van te kijken toen iemand me op de man af vroeg of ik “van Mama’s Meisje ben” en toen ik via Instagram een berichtje kreeg of het klopte dat ik zojuist daar en daar was. Ik vind het heel leuk, maar dacht ook gelijk na over de privacy van onze kindjes. Want stel dat mijn kinderen wat groter zijn en alleen op pad gaan. Nu wordt mama herkend, dus is het logisch dat mijn kinderen ‘herkend‘ worden omdat ik erbij ben. Maar ik zou niet willen dat mijn kinderen herkend werden als ik er niet bij ben. Als ze de verkeerde treffen, dan zal diegene toch iets kwaads kunnen doen zonder dat ik daar invloed op heb als ik er niet bij ben, blogger of geen blogger. Maar het lijkt me niet prettig als mijn kinderen geconfronteerd worden met de blog van hun moeder als hun moeder er zelf niet bij is. Tevens kunnen herkenbare foto’s misbruikt worden en om dat te voorkomen, deel ik vooral onherkenbare foto’s van mijn meisjes. Uiteindelijk is dit de keuze die ik samen met Erik heb gemaakt en die voor ons goed voelt. Iedereen mag natuurlijk zelf bepalen wat hij of zij deelt op internet, maar ik hoop dat je er goed over nadenkt! Mijn blog is flink aan het groeien en hoewel dat ontzettend fijn is, is het ook een goed moment om nog eens stil te staan bij privacy. Niet alleen lieve mama’s lezen en kijken mee, ook mensen met minder goede bedoelingen. Een blog en social media kanaal is in mijn ogen géén “Lief Dagboek“, maar wordt gelezen door échte mensen van vlees en bloed en niet iedereen heeft het beste met jou en je kinderen voor. Door daar bewust mee om te gaan, hoop ik het leuk te houden op een, voor mijn kinderen, acceptabele manier.
Hoe ga jij om met je eigen privacy en de privacy van je kindjes op internet? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Ik werd door NU.nl geïnterviewd over dit onderwerp.
Wij bewust de keuze gemaakt om (tot nu toe) geen fotos online te plaatsen, we vragen familie & vrienden om dat ook niet te doen van onze dochter. Het is ook niet iets wat ik mis, en als mensen onze dochter graag willen zien dan komen ze maar langs! ? wat ik tegenwoordig zo ontzettend jammer vind is dat je al fotos online hebt gezien voordat je de pasgeboren baby’s reallife hebt gezien, geld natuurlijk voor vrienden en familie, niet voor wat verder weg staat. Wij hebben zelfs na de geboorte geen fotos via whatsapp gestuurd, alleen na 2 dagen 1 foto naar familie omdat ons kindje op de neonatologie lag en familie niet gelijk langs kon komen. Ik vind het toch een charme hebben om het allemaal een verrassing te houden tot ik de baby in het echt ontmoet ?
Ik heb mijn kids ook onherkenbaar in beeld. Ik zou niet willen dat ze bijvoorbeeld gepest of aangesproken worden op iets wat mama op internet heeft gegooid. Op minn prive kanalen deel ik wel wat foto’s maar bijvoorbeeld nooit van naakte kindjes of in zwembroek ofzo. En al helemaal niet als ze ziek zijn. Dat vind ik ook zoiets onbegrijpelijks. Ik zou het zelf ook niet leuk vinden als iemand een foto van me maakt als ik me beroerd voel en die vervolgens op internet gooit….
Helemaal met je eens. Mijn jongens willen niet in beeld op mijn blog en de daarbij horende sociale media. Mijn dochter deed ik in het begin wel. Maar nu ook niet meer.