Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Vivian is begin juni uitgerekend, maar toch besluiten haar ouders eerder terug te komen van vakantie omdat ze de geboorte van hun kleinkind niet willen missen. En dat is maar goed ook, want de nacht erop schrik Vivian van de hoeveelheid bloed… Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Vivian.

Het is donderdag 24 mei 2018. De dag ervoor zijn mijn ouders teruggekomen van vakantie. Ik ben pas op 6 juni uitgerekend maar zij wilden het risico niet lopen de geboorte van hun kleinkind te missen en hebben daarom hun vakantie ingekort. Ik vond het echt niet nodig want ik weet zeker dat het een juni kindje zal worden. Ondanks dat er bij controles is gezegd dat de baby waarschijnlijk eerder zal komen omdat ze iets aan de kleine kant is… Die middag komen mijn ouders langs en spreken we af dat ze me de volgende dag komen helpen in het huishouden. Om 17.00 uur heb ik een afspraak bij de verloskundige, maar die belt af omdat ze bij een bevalling is. Ze vraagt hoe ik me voel en stelt voor om mijn afspraak naar morgen te verplaatsen. Omdat ik me verder goed voel, stem ik daarmee in. Het lijkt me ook wel weer leuk om even naar het hartje te luisteren. Als mijn man thuiskomt, besluiten we alvast boodschappen te doen voor het weekend. We slaan mega veel in en hij weet niet dat ik voor zaterdagmorgen allemaal familie heb uitgenodigd, alvast voor zijn verjaardag op 28 mei. ’s Avonds heb ik wat last van mijn rug, maar dat schrijf ik toe aan het doen van de boodschappen. We besluiten op tijd naar bed te gaan en ik val heerlijk in slaap.

Bevalling Bevallingsverhaal Bevallingsverhalen 2019 transparant 2 - Mama's Meisje blog

Rond 00.15 uur word ik wakker om te plassen. Eenmaal weer terug in bed lig ik toch niet echt lekker en blijf maar draaien. Mijn man vraagt wat er aan de hand is en ik zeg dat ik denk weer te moeten plassen. Uit ervaring weet ik inmiddels dat ik maar beter gelijk kan gaan. Dus hup, wéér uit bed en naar de wc. Tot mijn grote verbazing zie ik, eenmaal op het toilet, allemaal bloed en roep mijn man. Die snelt naar de badkamer en schrikt net zo erg als ik. We besluiten gelijk de verloskundige te bellen, ze neemt gelukkig meteen op. Ze stelt wat vragen en begint meteen over naar het ziekenhuis gaan, omdat het best veel bloed is. Snel doe ik nog het één en ander in mijn koffertje, die maar deels klaarstond omdat ik graag thuis wilde bevallen. Op advies van de verloskundige ga ik nog even douchen. Daar beginnen de weeën, ik heb het vreselijk in mijn rug en moet overgeven. We bellen pas laat naar de verloskundige. Mijn man heeft de weeën bijgehouden en zegt dat ze al om de zoveel minuten komen. De verloskundige stuurt een collega naar ons, omdat ze zelf al bij een andere bevalling is. Mijn man loopt wel honderd keer naar het raam om te kijken of er al iemand aankomt. De voordeur staat open en het licht aan. Gelukkig is ze daar eindelijk, rond 04.00 uur. Ze checkt mijn ontsluiting en ik blijk al volledige ontsluiting te hebben. Ze belt met de kraamhulp zodat die ook naar ons toekomt. Ik heb inmiddels mega persdrang, dus worden mijn vliezen gebroken. Nu kan het echte werk beginnen, maar ik vind het heel lastig om een soort ritme te vinden. De verloskundige helpt me hier gelukkig bij. Inmiddels is de kraamhulp er ook en zorgt voor drinken en een koud washandje. Het gekste dat ik heb gevraagd, was: “kun je haar er niet uit trekken?” en ik zei heel vaak dat ik het zo in mijn rug had.

Beschuit met muisjes bevallingsverhalen 2019 - Mama's Meisje blog

Mijn man is een enorme steun en is de hele tijd bij mij gebleven. Om 07.00 uur ging zijn wakker nog af, maar om 07.03 uur was het zover: onze prachtige dochter Veerle is geboren! Ze huilt meteen en dat is een heel emotioneel moment. Rond 08.00 uur hebben we mijn ouders gebeld, ik hoor mijn moeder nog roepen naar mijn vader: “ZE IS BEVALLEN!!!”. Zij waren zo verbaasd dat ze niet eens naar haar naam vroegen en gelijk onze kant op kwamen. Het was een snelle, maar achteraf gezien fijne bevalling. En het grappige vond ik, dat de verloskundige die erbij was Vicky heet, onze dochter Veerle en mijn naam is Vivian. Ook bleken de verloskundige en mijn man beide op 28 mei jarig te zijn. Mijn eigen verloskundige had op dat moment 5 bevallingen (waarvan ik er dus 1 was) en het was de warmste nacht ooit. Ook denk ik dat Veerle op mijn ouders heeft gewacht. Zij kwamen op woensdagmiddag terug en ik ben op vrijdagochtend bevallen. Het zal vast toeval zijn, maar toch… Die zaterdag zaten we dus aan de taart die ik had besteld voor de verjaardag van mijn man. Het heeft allemaal zo moeten zijn, denk ik en als ik het over mocht doen dan zou ik het weer precies zo doen. Er is wel één ding wat ik mij nog altijd afvraag: wat als ik die donderdag nou wél naar de verloskundige was geweest. Had ze dan kunnen voelen dat ons meisje er al aankwam? Misschien was dit maar beter. Ik heb nog een paar uur slaap kunnen pakken en was van tevoren totaal niet zenuwachtig!

Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Vivian! Wat schrikken dat je zoveel bloedverlies had, maar wat fijn dat de bevalling zo’n mooie ervaring was!

Wil jij ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com