Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Als Nicolette een dag na de uitgerekende datum een controle bij de verloskundige heeft, grappen ze nog dat haar tweede kindje vast net zo lang blijft zitten als zijn grote broer. Niets is minder waar, want vlak na de controle beginnen de krampen… Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Nicolette.
Mijn tweede zwangerschap verloopt, net als de eerste, volgens het boekje. Als ik 40 weken en 1 dag onderweg ben, heb ik om 09.30 uur een standaard controle bij de verloskundige. Alles is goed en rustig. De baby is al een tijdje ingedaald en ligt er goed voor. Voorweeën heb ik nog niet echt gehad. De verloskundige en ik grappen nog wat of deze baby ook zo lang blijft zitten als z’n broer, die zich pas met 41 weken en 5 dagen aandiende. Als ik klaar ben, loop ik naar het terras waar ik afgesproken heb met mijn man en zoon die boodschappen hebben gedaan.
Het is augustus en we zitten middenin een hittegolf, dus ik ben blij dat we ’s ochtends nog even een terrasje kunnen pakken voordat het te heet wordt. We drinken wat en ik bel even met mijn moeder. Dan beginnen de krampen ‘opeens’. Ik denk nog: ‘dit komt vast van het buik-voel /waar ligt de baby onderzoekje van zojuist‘, maar ze worden steeds wat heftiger. Mijn man ziet wel dat ik serieus ben en gaat snel afrekenen. Op naar huis!
Eenmaal thuis ga ik onder de douche en zetten de weeën (zo noem ik ze inmiddels maar) door. Ik bel om 12.00 uur de verloskundige. Die komt onze kant op en als ze er eenmaal is, checkt ze mijn ontsluiting: 4 centimeter… We zijn begonnen! Opa en oma halen onze oudste zoon op en ik sluit mijn Tens apparaat aan. Die helpt mij echt fantastisch om de weeën op te vangen. Ik loop lekker rond tot mijn voeten zeer gaan doen en dan ga ik op ons bed zitten/liggen. Dat is wat minder fijn om de weeën op te vangen maar die zijn dan ook al hevig. Eigenlijk weet ik gewoon niet zo goed meer waar ik het zoeken moet.
Om 16.00 uur zegt de verloskundige dat ik mag persen en breekt ze mijn vliezen. Blijkbaar heb ik dan al volledige ontsluiting. Ik voel me blij, verbaast en ook een beetje bang want nu komt het heftigste deel. Het persen is niet mijn sterkste kant, dat wist ik nog van de vorige keer. Dit keer kies ik zelf mijn houding en in plaats van liggend, doe ik het nu op handen en knieën. Omdat ik bij de eerste ben ingeknipt ervaar ik nu voor het eerst de ring of fire. De baby zakt soms weer wat terug maar na 30 minuten persen komt hij ter wereld met z’n armen langs zijn gezicht en de navelstreng één keer los om z’n nek. Zijn Apgar score is 8/9/10 dus geen paniek. Een grote jongen van 4260 gram en 55 centimeter! Dat is wel even wat groter dan z’n broer was. Hij heeft een temperatuur van 38.1ºC, te warm maar dat is niet vreemd met de middagzon op onze slaapkamer waar net heel hard gewerkt is! Op de heetste 11 augustus ooit (34.5ºC) is onze tweede zoon Mika geboren. Al met al had ik dit totaal niet verwacht na de controle die ochtend bij de verloskundige, maar wat een geweldige verrassing en het ging lekker vlot gelukkig. Ik zal nooit meer klagen dat ik het te heet heb!
Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Nicolette! Wat een mooi bevallingsverhaal!
Wil jij, net als Nicolette, ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com
Geef een reactie