Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Janne’s eerste bevalling was geen prettige ervaring: ze werd ingeleid na een draaipoging en uiteindelijk moest de vacuümpomp gebruikt worden. Deze keer hoopt Janne op een thuisbevalling… Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Janne.
Op vrijdag 17 augustus 2018 ben ik 41 weken en 1 dag zwanger. Om die reden worden we verwacht in het ziekenhuis voor een standaard controle rond dat termijn. Alles ziet er prima uit en we bespreken een eventuele inleiding voor de week erna. Iets wat ik enorm hoop te voorkomen. Mijn wens is dit keer thuis bevallen en het liefst in bad! Onze dochter was 3 jaar geleden een ‘dwarsligger’, na een geslaagde draaipoging werd ik toen ingeleid. Een ruggenprik was nodig om me te kunnen ‘over geven’ aan de weeën en met behulp van de vacuümpomp kwam ze uiteindelijk ter wereld. Omdat ik dit keer hoop de controle meer los te kunnen laten in de hoop dat zo de bevalling soepeler verloopt, kiezen we voor de cursus ‘Hypnobirthing’. Iets wat ik altijd heel zweverig vond klinken, maar wat het totaal niet is! Wat ben ik blij dat we voor deze cursus hebben gekozen. Ik leer vertrouwen te hebben in mijn lichaam en we krijgen tools aangereikt hoe we om kunnen gaan met de weeën. Een groot verschil is dat we nu leren niet te ‘puffen’ en te persen, maar heel bewust bezig zijn met de ademhaling en het volgen van mijn lichaam.
Die bewuste vrijdag de 17e word ik in het ziekenhuis gestript. Ons mannetje is nog niet ingedaald, maar ze durven het aan me toch te strippen. Tijdens het avondeten geef ik aan me niet helemaal top te voelen, het voelt alsof ik ongesteld moet worden. Ik heb nu niet direct het idee dat dit het begin van de bevalling is. Onze dochter brengen we rond 19.00 uur naar bed en mijn vriend gaat nog een lange wandeling maken met de hond. Ik vind het prima! Om 22.30 uur gaan we naar bed, maar slapen lukt niet. Inmiddels heb ik lichte kramp en we besluiten te gaan timen. Al snel blijkt dat die ‘lichte krampen’ toch echt al om de 2 à 3 minuten komen. Nog steeds kan ik me moeilijk voorstellen dat het begonnen is. Maar mijn vriend is er om 23.00 uur toch echt wel van overtuigd. Rond 23.30 uur gaan we maar uit bed, de verloskundige wordt gebeld en vraagt of ze moet komen? Goede vraag! Mijn vriend doet keurig wat hem opgedragen is; na een uur lang weeën om de 2 à 3 minuten moet je bellen. Ik geef aan het nog prima te kunnen handelen en wat mij betreft hoeft ze niet te komen.
Beneden vangen we de weeën samen op, wat prima gaat. Mijn vriend helpt mij er enorm door heen. Het lukt me mee te gaan met de weeën en me vooral niet te verzetten. Ondertussen zet mijn vriend het bad ook maar vast klaar, hiervoor moet de woonkamer nog lichtelijk ‘verbouwd’ worden. Ik vang al staand de weeën prima op. Ik vind het allemaal zo goed te doen dat ik me nog steeds af vraag of dit het nu werkelijk is?! Om 01.00 uur vindt mijn vriend het welletjes en belt zonder enig overleg de verloskundige weer en vraagt haar te komen. Om 01.30 uur komt ze binnen. Tussen een paar weeën door kunnen we nog prima een praatje maken. Om 01.45 uur blijk ik 6 centimeter ontsluiting te hebben! Wat een moment!! 6 centimeter ontsluiting heb ik bij onze dochter niet gehaald zonder de ruggenprik, toen bleef ik urenlang hangen op 5 centimeter. Helemaal blij stap ik vervolgens in het bad wat inmiddels goed gevuld is. Wat een heerlijkheid! Lekker warm en ik kan heerlijk bewegen en ontspannen.
Met de verloskundige hadden we afgesproken dat we het zoveel mogelijk samen wilden doen, zolang dit mogelijk was. De verloskundige is druk met al haar spullen klaar zetten en is voornamelijk in de keuken. Ondertussen gaat het prima, de vliezen breken om 02.15 uur en 10 minuten later heb ik persdrang. Door mee te gaan met mijn lichaam en zelf aan te voelen wat er gebeurt, blijft het prima aanvoelen voor mij. Twee keer heeft de verloskundige gezegd dat ik door moet durven doen. Het moment dat het koppie staat is even erg heftig, maar daarna is hij er ook al snel! Onze zoon!! Om 02.55 uur geboren, op 18-08-2018. Wat een moment! Ik haal hem zelf onder het water vandaan en heb vervolgens nog een hele poos met hem in bad gezeten. Heerlijk! Wat een emoties komen er los! Het is gelukt, thuis bevallen en ook nog in bad! Ik kan er niet bij… En dat alles in 4 uurtjes tijd. Wat een verschil met de geboorte van onze dochter. Alles ging zo enorm relaxt en na de bevalling was er ook alle tijd. 5 minuten na de geboorte kwam de kraamhulp binnen. Om 06.00 uur lig ik gedoucht en al op bed. Om 07,45 uur wordt onze dochter wakker en is blij verrast dat, terwijl zij heerlijk lag te slapen, haar broertje dan eindelijk is geboren!
Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Janne. Wat mooi dat je tweede bevalling zo relaxt is verlopen en dat jouw wens uitkwam!
Wil jij, net als Janne, ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com
Geef een reactie