Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Gerieke wordt rond 36 weken overgedragen naar de gynaecoloog vanwege een hoge bloeddruk. Ze blijkt al 3 centimeter ontsluiting te hebben en wordt gestript, maar helaas geeft dit alleen wat gerommel… Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Gerieke.
Na een eerste zwangerschap die eindigde in een zwangerschapsvergiftiging, waar het met mij tijdens de bevalling super slecht ging, is het bij de tweede zwangerschap op het einde helaas niet anders.. Ik word overgedragen aan het ziekenhuis, moet me wekelijks melden voor een controle en kan dus ook niet meer thuis bevallen. Op dinsdag 18 februari mag ik mij weer melden in het ziekenhuis voor een check van mijn bloeddruk en een CTG. Dit op verdenking van een hoge bloeddruk (vanaf week 36) die misschien om kan slaan in een acute zwangerschapsvergiftiging. De gynaecoloog geeft aan dat ze ook wel eens kan kijken of ik al ontsluiting heb en dat ze dan kan strippen. Ik blijk al 3 centimeter ontsluiting te hebben en er kan dus gestript worden. Nog voor dat ik het ziekenhuis uit loop, begin ik al van alles te voelen. De hele dag rommelt het maar het zet helaas niet door. Ik heb die dinsdag ook de afspraak gemaakt dat ik mij een week later sowieso mag melden voor een inleiding op precies 40 weken.
Op vrijdag 21 februari moet ik mij weer melden voor een controle in het ziekenhuis. Ik ben dan 39 weken en 3 dagen zwanger. Na heel wat uurtjes gewacht te hebben, wordt er besloten mij 24 uur te houden. Ik moet urine verzamelen om een en ander uit te kunnen sluiten met betrekking tot een acute zwangerschapsvergiftiging. Dit omdat mijn bloeddruk ineens veel hoger is dan normaal en de CTG aangeeft dat de kleine het ook minder prettig heeft daarbinnen. Die vrijdag gaat het behoorlijk snel slechter met mij en krijg ik een steeds hogere bloeddruk. De verpleegkundige die dienst heeft maakt zich toch wel wat zorgen en gaat overleggen met de dienstdoende gynaecoloog. Het blijkt dat dit de gynaecoloog is die ik die dinsdag nog heb gezien en die mij gestript heeft omdat ik al 3 cm ontsluiting had! Er wordt aangegeven dat als het vrijdag op zaterdag rustig blijft op de afdeling, ik zaterdagochtend word ingeleid en ik niet hoef te wachten tot het dinsdag is.
Ik sta zaterdagochtend vroeg op en meld mij om 06.00 uur bij de post om te vragen of het inderdaad D-Day is voor mij. Het blijkt rustig te zijn, dus ik mag aan de CTG en nog even ontbijten. Om 09.00 uur worden mijn vliezen gebroken en willen ze beginnen met weeënopwekkers. Aangezien ik hier nogal wat horrorverhalen over heb gehoord en ik dit bij de eerste ook niet nodig had, vraag ik of we het eerst even kunnen aankijken. Na een half uurtje komen ze mij weer controleren en blijkt inderdaad dat ik geen weeënopwekkers nodig hebt. Mijn man en ik kijken nog wat naar de mooie boogjes op de monitor en ik besluit te gaan douchen. Na ongeveer 45 minuten ben ik het helemaal zat onder de douche en iets zegt mij dat ik er onder weg moet. Al snel worden de weeën behoorlijk heftig en trekken we aan de bel. De verloskundige blijft even in de kamer en kijkt hoe de weeën vorderen. “Ik kom zo terug“, zegt ze. Ik denk dat niet veel later ineens de verloskundige weer in de kamer stond en ik geef aan de welbekende persdrang te ervaren. Ze zegt dat ik op mijn zij mag gaan liggen om het nog even extra te triggeren. Al snel is het niet meer te houden… Wat blijkt: 10 centimeter ontsluiting en ik mag beginnen met persen!
Ik maak met mijn man nog snel even een weddenschap over het gewicht van de kleine meid en 16 minuten later, na een bevalling van in totaal 3 uur en 6 minuten is daar onze dochter Juul. En ja hoor, de weddenschap heb ik gewonnen: het is een fikse dame van 4075 gram en 52 centimeter groot. Mijn bloeddruk zakt direct en ik voel me al heel snel weer beter dan in die laatste twee maanden. Het genieten als gezin kan direct beginnen!
Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Gerieke! Wat een vlotte inleiding en wat fijn dat je je zo snel na de bevalling weer beter voelde!
Wil jij, net als Gerieke, ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com
Geef een reactie