Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Tamara is een half jaar geleden bevallen van haar dochter als haar menstruatie wegblijft. Heel onverwachts, maar zo gewenst is ze opnieuw zwanger. Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Tamara.

Begin februari zou mijn menstruatie komen maar deze bleef weg. Ik dacht dat mijn lichaam zich nog niet had hersteld na de bevalling van onze dochter een half jaar eerder. Nadat mijn menstruatie er 2 weken later nog niet was, zei mijn man dat ik toch maar even een zwangerschapstest moest doen. Ik gebruikte namelijk geen anticonceptie, aangezien we 3 jaar bezig zijn geweest (incl. behandelingen) om zwanger te raken van onze dochter. Ik heb gelijk diezelfde dag een test gehaald en ik bleek weer zwanger. Heel onverwachts maar zo gewenst was ik weer zwanger van een klein wondertje. Twee weken later hadden we de eerste echo met een mooi kloppend hartje en hoorden we dat ik op 13 oktober uitgerekend zou zijn. De zwangerschap was pittig met ischias en een dreumes van 1 jaar die veel aandacht vraagt. Bij 39 weken was ik er zo zat van en hoopte ik iedere dag dat de baby zou komen. Echter tikten we de 40 weken aan.

Bevallingsverhalen 2020 - Mama's Meisje blog

Op maandag 14 oktober sliep onze dochter bij opa en oma omdat mijn man moest werken de volgende dag en ik best moeite had om onze dochter nog te verzorgen met 40+1. Die nacht kreeg ik ineens heel erg last van buikkrampen. Door de bevalling van onze dochter herkende ik deze krampen. Het voelde als hele lichte weeën, maar ik kon ze goed opvangen en ook tussendoor nog wat slapen. Mijn man werd wakker van mijn gedraai en vroeg wat er was. Tegen de ochtend zakten de weeën weer af en mijn man is aan het werk gegaan. We moesten dinsdag 15 oktober ’s middags voor controle naar het ziekenhuis. Hier moest ik bevallen omdat ik in het verleden trombose heb gehad en dus de gehele zwangerschap bloedverdunners moest spuiten. Ik heb ’s morgens ons bed nog verschoond en nog wat in huis gedaan op de hoop dat de weeën weer op gang zouden komen. Een ding was zeker: ik was er helemaal klaar mee. Het huilen stond me al dagen nader dan het lachen.

Toen we ’s middags in het ziekenhuis waren, had ik ineens last van bruin bloedverlies. De verloskundige gaf aan dat ze even kon kijken of de weeën van de nacht ervoor iets hadden gedaan en ze dan eventueel kon strippen. Wat bleek: ik had 3 centimeter ontsluiting dus de weeën hadden wel degelijk iets gedaan en ze heeft me dus ook direct gestript. Die avond ben ik nog bij mijn ouders geweest omdat onze dochter daar nog een nachtje zou slapen. Ik had wel wat krampen maar dat was normaal na het strippen volgens de verloskundige. Om 23.00 uur zijn we naar bed gegaan. Ik ben direct in slaap gevallen en mijn man was nog wakker. Om 24.00 uur werd ik wakker van krampen en het voelde weer als weeën. Mijn man is om 00.30 uur in slaap gevallen, waarna ik ben begonnen om de weeën te timen. Ik kon de weeën goed opvangen maar werd wat onrustig op bed. Ben naar beneden gegaan en heb daar lopend de weeën opgevangen. De weeën waren nog erg onregelmatig. Om 02.00 uur waren de weeën nog heel onregelmatig maar ze kwamen wel sneller achter elkaar aan.

Ik heb uiteindelijk mijn man wakker gemaakt en verteld dat het niet goed kwam omdat de weeën heel snel achter elkaar kwamen en ik al persdrang had. Mijn man is het ziekenhuis gaan bellen maar deze waren op 3 telefoonnummers niet te bereiken. Ik heb zelf ook nog gebeld maar ook niet te bereiken. “En nu?“, dachten we. Mijn man is nog gauw onder de douche gegaan en ik heb de verloskundige gebeld waar ik tot 36 weken onder controle stond. Ik heb haar alles verteld en zij zou proberen of ze het ziekenhuis te pakken kon krijgen. Als dat niet zo was zou ze direct onze kant op komen. Nog geen minuut later, tegen 02.30 uur, werd ik gebeld door het ziekenhuis. We moesten direct naar het ziekenhuis komen gezien het feit dat ik al persdrang had.

Beschuit met muisjes bevallingsverhalen 2019 - Mama's Meisje blog

Om 02:45 uur kwamen we aan op verloskamer. De verloskundige vertelde dat ik al 5 centimeter ontsluiting had en ze mijn vliezen door wilde prikken. Dit heeft ze ook direct gedaan en ik kreeg gelijk heel erge persdrang. De verloskundige zei dat ik mee mocht persen als ik de weeën niet meer op kon vangen en ik moest luisteren naar mijn lichaam. Na 10 minuten zat ik al op 10 centimeter en mocht ik beginnen met persen. Om 03.23 uur is onze prachtige zoon Lars geboren. Alles was goed met ons en om 07.00 uur waren we weer thuis. Lars was alleen erg misselijk van de snelle bevalling en ik had enorm last van naweeën. Tegen 10.00 uur kwamen mijn ouders en zusje met onze dochter. Wat een prachtig emotioneel moment was het dat onze dochter haar kleine broertje voor het eerst zag. We zijn gezegend met 2 prachtige kindjes.

Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Tamara! Wat bijzonder dat jullie een tweede wondertje kregen en nu een prachtig gezin hebben!

Wil jij ook graag, net als Tamara, je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com