Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Marjolein is uitgerekend rond de feestdagen, maar na oud en nieuw is er nog geen baby… En dat terwijl haar zus speciaal is overgekomen uit Engeland! Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Marjolein.

Ik was officieel uitgerekend op 29 december, een periode tussen de feestdagen in. Mijn zus woonde in Engeland en kwam voor de feestdagen (en mijn uitgerekende datum) over naar Nederland. Ze zou op 2 januari weer terugvliegen. Ik voelde al een tijdje een soort menstruatie-achtige krampen, niet echt pijnlijk maar wel vervelend. Op 31 december hebben we nog gezellig oud en nieuw gevierd met de schoonfamilie. En op 1 januari was mijn zus jarig. Maar ondanks die menstruatiekrampjes ging het prima. Op 2 januari was er nog geen baby, dus mijn zus ging weer terug naar Engeland. Diezelfde dag moest ik ook weer naar de verloskundige. We maakten er gelijk een afspraak voor het strippen en desnoods voor een inleiding. Ook werd er een afspraak gemaakt voor een echo op 4 januari. In de ochtend was ik wel mijn bloedprop verloren. Mijn moeder bleef gezellig lunchen na de afspraak met de verloskundige en opeens voelde ik vervelende steken in mijn liezen. Ik voelde dit vooral als ik stond of liep, als ik zat voelde ik het niet.

Bevallingsverhalen 2020 - Mama's Meisje blog

Rond 23.00 uur voelde ik opeens krampen die kwamen en gingen. Ik riep mijn vriend en zei dat ik dacht dat de weeën begonnen waren maar ze deden nog geen pijn. Ook appte ik mijn moeder, want die zou er bij zijn. Ik appte dat ze haar telefoon bij de hand moest houden want het kon elk moment beginnen. Slapen lukte die avond niet: ik was te gespannen. Het zou nu echt beginnen! Rond 03.30 uur werden de weeën vervelender en maakte ik mijn vriend wakker. Hij adviseerde dat ik de verloskundige zou bellen. Ik heb haar gebeld en ze gaf aan dat ze om 04.30 uur zou komen. Het was dezelfde verloskundige waar ik de dag erop een afspraak had dus dat was fijn. Toen ze kwam had ik tussen de 3 en 4 centimeter ontsluiting. En dus belde ik mijn moeder, maar ze nam niet op. Na 5 keer bellen heb ik mijn vader maar gebeld. Die nam meteen op. Bleek mijn moeder haar geluid uitgezet te hebben, maar ze kwam eraan.

Ik kreeg van de verloskundige een TENS-apparaat. De elektroden werden op mijn rug bevestigd, maar het hielp niet echt. Mijn weeën zaten in mijn liezen en dat was heel naar. Rond 07.45 uur kwam de verloskundige weer: net 5 centimeter ontsluiting. Wat een teleurstelling…
Ze ging ervandoor en gaf aan rond 10.00 uur terug te komen. Na een uurtje begon er een weeënstorm. Ze kwamen na elkaar en telkens in de liezen. Ik kon geen houding meer vinden en schreeuwde dat ik naar het ziekenhuis wilde voor pijnstilling. Maar mijn moeder en vriend negeerden dat.

Beschuit met muisjes bevallingsverhalen 2019 - Mama's Meisje blog

Rond 10.00 uur kwam de verloskundige weer en schreeuwde ik nogmaals dat ik echt naar het ziekenhuis wilde. Ze wilde eerst nog even toucheren. Maar eerst moest ik naar het toilet en daar werd het een beetje zwart voor mijn ogen. Ik zakte weg op het toilet. Het enige wat ik mij herinner is dat iemand mij een klop op mijn schouder gaf, blijkbaar was dat mijn moeder. De verloskundige duwde mij een natte handdoek in het gezicht en ik kwam weer bij. Ik werd op bed begeleid en ik kreeg meteen een dextro. Ik had inmiddels wel volledige ontsluiting dus naar het ziekenhuis ging niet meer. En op dat moment braken de vliezen ook. De verloskundige was niet voorbereid dat er nu al volledige ontsluiting was en dus werd alles snel klaargelegd. Mijn moeder moest kruiken warm maken. Mijn vriend moest de kraamzorg bellen en zij ging spullen uit de auto halen. Om 11.00 uur begon ik met persen. Op een gegeven moment ging ik van het bed naar de baarkruk en toen is onze kleine Lieke geboren om 11.58 uur. Omdat ik wat bloed verloor moest ik meteen gaan liggen op bed. En daar lag ik gelukkig met mijn kleine meisje in mijn armen.

Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Marjolein! Wat mooi om te lezen dat je bevalling zo is meegevallen!

Wil jij ook graag, net als Marjolein, je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com