Iedere donderdag verschijnt er een bevallingsverhaal op Mama’s Meisje. Anouk heeft het gevoel dat haar baby rond 38 weken wordt geboren, maar dat blijkt niet het geval. In plaats daarvan gaat ze flink overtijd! Lees het bijzondere bevallingsverhaal van Anouk.
Na een heerlijke vakantie op Zakynthos kwamen we erachter dat ik zwanger was. Wat waren we blij! Het geweldige nieuws hebben wij snel aan mijn opa verteld. Helaas ging het niet zo goed met hem, hij lag in het ziekenhuis. Opa en de rest van de familie waren door het dolle heen, een kleintje erbij! Tijdens een pretecho hoorde wij dat we een meisje verwachten. Wauw, dit is iets waar ik altijd al van droomde, een meisje van ons twee. De uitgerekende datum werd 3 juni, de verjaardag van mijn vader, die helaas bijna 10 jaar geleden is overleden. Hij zou een fantastische opa zijn geweest maar zo had ik toch het idee dat hij heel dichtbij ons is.
Na een fijne zwangerschap zonder complicaties, alleen veel vermoeidheid, kwam 3 juni steeds dichterbij. Nadat ik met verlof ging, voelde ik me beter. Ik sliep veel overdag omdat dit ’s nachts niet van harte ging. De weken vlogen voorbij, ik kon gelukkig nog vrij veel en voelde me goed. Op de een of andere manier had ik verwacht dat ons meisje eerder zou komen, zo rond 38 weken. Maar ook de 38 weken ging voorbij… De weken erna was ik het wachten behoorlijk zat en iedereen om ons heen vroeg of ons meisje er al was. Heel lief en fijn dat iedereen zo betrokken is en was maar het werd wel vervelend op een gegeven moment. Wij wilden haar zo graag onze armen sluiten!
Toen ik 40 weken zwanger was, vroeg de verloskundige of ik wilde dat ze mij zou strippen met 40 weken en 3 dagen. Ik stemde hiermee in en ik bleek al 2 centimeter ontsluiting te hebben. Na de eerste keer op woensdag te zijn gestript, spraken we af om op vrijdag weer langs te komen om dit nog een keer te doen. De verloskundige maakte ook al grapjes, misschien tot vanavond? Maar ook vrijdag kwam ik weer langs en was ik nog niet verder met de ontsluiting.
Zondagochtend zou de verloskundige bij ons thuis langskomen om voor een derde keer te strippen. Maar dit was allemaal niet nodig! Zaterdag op zondagnacht wilden ik net gaan slapen, vriendlief lag al in bed, toen ik krampen kreeg en op de rand van het bed ging zitten. Ik verwachtte gek genoeg niet dat het nu zou gaan beginnen. Woensdag 13 juni zou ik ingeleid worden en ik dacht ook echt dat ze dan pas geboren zou worden. Ondertussen zei ik nog tegen mijn vriend dat ik even onder de douche ging staan. De krampen werden erger en ik begon de tijd bij te houden: dit waren toch echt weeën! Na een tijdje onder de douche te hebben gestaan, heeft mijn vriend (die inmiddels wakker was) de verloskundige gebeld. Toen zij er eenmaal was, waren we nog een tijdje thuis en mocht ik met 5 centimeter ontsluiting naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis heb ik twee keer onder de douche gestaan en zat ik twee keer op de baarkruk, toen ik voelde dat het niet opschoot. Naar de 9 centimeter toe ging het snel maar daarna stagneerde het. Tussendoor heb ik nog om morfine gevraagd maar van te voren had ik aangegeven het te willen proberen zonder pijnbestrijding en dan vooral ruggenprik. De verloskundige zei dan ook dat ze mij dan ook moest overdragen aan de gynaecoloog. Toen ben ik zonder doorgegaan. De persweeën waren duidelijk aanwezig en terwijl ik stond, had ik het idee dat onze baby er zo uit kon vallen.
Omdat ik al een behoorlijke tijd aan het persen was, dit niet tegen kon houden, het na 9 centimeter niet opschoot en ik niet geslapen had, werd er besloten mij toch over gedragen aan de gynaecoloog. Ik kreeg weeënversterkers zodat ik meer kracht had en toen ging het ontzettend snel. Na 2 ½ uur persen was ze daar eindelijk, onze prachtige dochter! Ze deed het meteen geweldig en wij mochten dan ook dezelfde dag naar huis. Mijn opa heeft haar helaas niet meer kunnen ontmoeten, maar ik weet dat hij apetrots op ons is en over ons waakt, samen met mijn vader.
Bedankt dat je jouw bevallingsverhaal met ons wilde delen, Anouk! Wat fijn dat je bevalling, op het persen na, zo goed verliep.
Wil jij ook graag je bevallingsverhaal (anoniem) vertellen op Mama’s Meisje? Of wil je reageren op dit verhaal? Ik lees graag jouw reactie in de comments of op Facebook of Instagram! Mailen mag ook: info@mamasmeisje.com
Geef een reactie