Baby no.3 | De positieve test!

Dat moment waarop je twee streepjes op een zwangerschapstest ziet verschijnen: ook deze keer was het weer bijzonder! Vandaag vertel ik over de positieve test en de weg ernaartoe. Lees je mee?

Toch nog een derde?

In de blog over de aankondiging van mijn zwangerschap stipte ik het al aan: de verbaasde blikken van vele mensen om ons heen toen we vertelden dat ik weer zwanger ben. “Toch nog een derde?“, was een veel gehoorde en gelezen opmerking. Er werd zelfs gevraagd of dit wel gepland was. Ja, typisch zo’n opmerking die in een ‘foute lijst’ thuishoort, want volgens mij valt een zwangerschap nooit te plannen, daar ben ik deze derde keer wel achter gekomen. En dan heb ik nóg geen reden om te klagen of me zorgen te maken, maar de weg naar deze derde positieve test verliep wel helemaal anders dan de vorige twee keer. Iets met verwachtingen en ervaringen uit het verleden.

Verwachting

Toen we de eerste keer besloten om de pil weg te gooien, had ik me natuurlijk enigszins in het onderwerp ‘zwanger worden’ verdiept. Ik stapte in ons avontuur met lage verwachtingen: overal las ik dat het gemiddeld een half jaar tot een jaar zou kunnen duren. We zouden wel zien wat de tijd ons bracht en ik was dan ook méér dan verbaasd dat ik na de eerste ronde een positieve test in handen had. Suus werd geboren en toen zij ongeveer 10 maanden was, wilden we ons gezin graag uitbreiden met een tweede kindje. Wederom met dat half jaar tot een jaar in gedachten en ook met de keizersnede in het geheugen, want de gynaecoloog had me tijdens de nacontrole verteld dat het hierdoor soms wat langer kon duren. Op de eerste verjaardag van Suus, na slechts één ronde, had ik alweer een positieve test. En daar kwam negen maanden later Niene uit voort. Wat ik nu ga vertellen, klinkt ontzettend verwend. Toen Erik en ik besloten om ons gezin uit te willen breiden met een derde kindje, had ik de verwachting dat het wel weer meteen raak zou zijn. Dat bleek niet zo te zijn en ik voelde voor het eerst de teleurstelling van een witte test. Hoe verwend, maar ik ben er wel eerlijk over, want op dat moment was ik gewoon verbaasd dat het niet weer in één keer gelukt was. En dat terwijl er stellen zijn die járen moeten wachten of zelfs nooit een positieve test in handen zullen hebben, dus hoe misplaatst…

Voorgeschiedenis

Ik merkte dat ik er veel mee bezig was. Door mijn voorgeschiedenis was het geen goed plan om hoogzomer zwanger te zijn. Bij Suus kwam ik namelijk 45 kilo aan door vocht en kreeg ik uiteindelijk zwangerschapsvergiftiging. De gynaecoloog drukte me toen op het hart om, mocht dat enigszins lukken, rekening te houden met eventuele volgende zwangerschappen. Dan maak je dus een optelsommetje wanneer de eventuele uitgerekende datum zal zijn als je die betreffende ronde zwanger raakt. In mei besloten we ervoor te gaan en uiteindelijk had ik in september, bij ronde 5, een positieve test. Ik begon ‘m behoorlijk te knijpen, want ik ben nu eind mei uitgerekend. Dat was voor ons wel bijna op de grens en als het die ronde niet was gelukt, dan hadden we een flinke pauze ingelast om te voorkomen dat ik tijdens de warme zomerdagen hoogzwanger zou zijn. Want hoewel een derde kindje ontzettend gewenst is, wilde ik het ‘gevaar’ niet opzoeken en herhaling van de geschiedenis voorkomen. Maar door deze situatie kon ik het deze keer moeilijker loslaten en niet echt een go with the flow gevoel hebben, in tegenstelling tot de vorige keren.

Onregelmatige cyclus

Daarbij kwam een onregelmatige cyclus, dus geen idee hebben wanneer ik mijn menstruatie moest verwachten. Al is die marge wel iets kleiner geworden, want in het verleden was het helemaal een raadsel. De drogisterijketens zijn behoorlijk rijk geworden, want ik heb er heel wat testen doorheen gewerkt. Niet alleen omdat ik super nieuwsgierig was, maar ook omdat ik een blog wilde schrijven over het gebruik van vroege zwangerschapstesten. Wordt vervolgd ;) Uiteindelijk dacht ik het in ronde 4 zeker te weten: ik voelde het aan alles! Dit kon niet missen, ik was vast zwanger! Niet dus, want enkele dagen later werd ik gewoon ongesteld. Zo vervelend hoe je lichaam je voor de gek kan houden. De maand erop voelde ik precies hetzelfde, dus ik besloot mezelf een halt toe te roepen en er niet weer in te trappen. Er was vast niets aan de hand…

Zwangerschapstest

Het is 21 september 2019 als ik ‘s ochtends op het toilet zit. Klaar om een zwangerschapstest te doen! Ik heb er weinig verwachtingen van deze keer. Vorige maand heeft mijn lichaam me namelijk flink voor de gek gehouden en wist ik 99% zeker dat ik zwanger was. Alle symptomen waren daar, maar ik werd toch ongesteld. Was ik er misschien teveel mee bezig? Ik besloot een poging te doen om er wat minder mee bezig te zijn. ‘Gelukkig’ hadden we afgelopen maand veel drukte en daardoor zijn de weken voorbij gevlogen zonder dat ik er erg in had. Ronde 5 is een feit en de fabrikanten van zwangerschapstesten zullen wel blij met me zijn geweest, want ik heb weer allerlei diverse merken in huis gehaald die de vorige keer nog niet werden meegenomen in de Grote Zwangerschapstesten Test. Once a blogger, always a blogger. Daar zit ik dus en ik besluit de test voor vandaag uit te voeren. Deze beloofd al vanaf 5 dagen voor je ‘NOD’ (verwachte menstruatie) duidelijkheid te geven. Aangezien mijn cyclus varieert van 28 tot 32 dagen (met een uitschieter naar 36), weet ik niet precies wanneer dit is en houd ik een gemiddelde van 32 dagen aan. Ik moet hierbij opmerken dat de meest regelmatige fase tot nu toe is. Bij mijn twee eerste zwangerschappen moest ik het doen met cycli van 42 dagen en langer. Hup, staafje in de urine en wachten maar. Ondertussen kijk ik wat op mijn telefoon.

Ik zie het toch wel goed?

Na 2 minuten check ik het afleesstrookje. Niets te zien. Nog een minuut later kijk ik nog eens. Wacht eens, volgens mij zie ik een streepje. Het is heel dun en je moet flink turen, ik zie het toch wel goed? Snel loop ik van het toilet naar onze slaapkamer. Ik klik mijn nachtlampje aan en kijk nog eens. Twijfel… Bij het raam kijk ik weer en in het daglicht is het iets duidelijker. Wanneer ik er een ongebruikte test bij leg, zie ik daadwerkelijk een streepje op degene die ik zojuist in mijn plas dipte. Zal het dan toch? Aangezien het in mijn kast wel een groothandel lijkt, besluit ik nog een test uit te voeren. Mijn keuze valt op die van Action, de early variant. Gelukkig heb ik het potje plas nog niet weggegooid, dus testen maar! Binnen een minuut verschijnt er een dun, maar iets beter zichtbaar streepje. Goh jee, dat zou leuk zijn! Ik vertel het Erik en we zijn voorzichtig blij. Even afwachten wat er de komende dagen gebeurt en natuurlijk al die andere testen doen die ik heb liggen… De rest is geschiedenis!

Vond jij het moment van een positieve test ook zo bijzonder? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!