Als je baby last heeft met poepen

Obstipatieklachten: also known as verstopt zitten of lastig kunnen poepen. Dit is een veelvoorkomend verschijnsel bij jonge baby’s. Alhoewel het meestal vanzelf overgaat, is het een hele vervelende klacht waar je kleintje superveel last van heeft. Vandaag deel ik onze ervaring en wat we geprobeerd hebben om het te verhelpen.

Flesvoeding

De eerste dagen na de geboorte van Suus probeerde ik de borstvoeding op gang te krijgen. Ik was ingeleid en omdat ik niet meer dan 3 centimeter ontsluiting kreeg, was een keizersnede de enige uitweg. Mijn hormonen waren niet zo snel, want op dag 2 was er nog geen druppeltje melk. Ook het kolven had geen resultaat: na 4 dagen gebakken lucht kolven, was ik er wel klaar mee. We stapten over op flesvoeding. Dit ging meteen super en we hadden meer rust. Maar na een week begon Suus enorm veel te spugen en besloten we Johannesbroodpitmeel toe te voegen aan de flessen. Dit maakt de voeding wat dikker, zodat het beter in het maagje blijft. Het had meteen effect: Suus spuugde veel minder! Tot dan toe was de ontlasting nog goed op gang. Suus had ongeveer 2 poepluiers per dag.

Schreeuwen en krijsen van pijn

Omdat Johannesbroodpitmeel ook verkrijgbaar is in een kant en klare voeding, stapten we over op A.R. We hebben het losse spulletje ongeveer een week toegevoegd voordat we overstapten. In die hele week had Suus al 6 dagen achter elkaar geen poepluier. De eerste dagen had ze daar geen last van, maar na 4 dagen begon ze heel huilerig te worden. Ik kocht een flesje buikjesolie van Cinababy om te proberen. Hiermee masseerde ik haar buik, door rondjes te draaien om haar navel met de klok mee. Dit zou de stoelgang stimuleren en dat deed het ook. Maar de ontlasting was zó hard, dat het Suus ontzettend veel pijn deed om er vanaf te komen. En dus ging het gepaard met een krijsende, van de pijn huilende baby. Dat ging me echt door merg en been. Als het dan eenmaal gelukt was, was ze helemaal uitgeput en wilde ze alleen maar knuffelen en getroost worden door ons. Omdat het zo hard was, voegde ik 10cc extra water toe per fles. Hopelijk zou dit de ontlasting wat zachter maken.

Gedoe met de huisarts

We probeerden extra vocht, ontspannende badjes, warme moltons op het buikje, veel troost en knuffels. Maar helaas, dit had allemaal niet het gewenste effect. Ondertussen was het steeds 3 dagen ongemak en krampjes, daarna een drama gevolgd door een poepluier met hele harde keutels en daarna weer pijn en ongemak. Suus zat nog steeds verstopt, maar je kunt natuurlijk niet door blijven drinken als er beneden niets uitkomt. Op een gegeven moment dachten we dat de ontlasting weer zachter werd, maar dit bleek overloopdiarree te zijn. Toen ze op een gegeven moment ook bloed bij de ontlasting had, was de maat voor mij vol. Dit geintje duurde nu al 2,5 week. Ik belde de dokter en kon direct terecht voor een afspraak. Met hoge verwachtingen ging ik erheen, maar de dokter vond dat ik het nog maar even aan moest zien. Ik zei dat ik al van alles had geprobeerd en dat het niet verbeterde, dus ik vroeg om lactulose. Maar dit kreeg ik volgens de dokter niet, dat was nog niet nodig. Toen gaf ik aan dat ik het zelf wel zou kopen, aangezien het gewoon vrij verkrijgbaar is. Ineens kon de dokter bellen met de kinderarts en lag er een recept klaar bij de apotheek.

Starten met lactulose

Lactulose is een middel dat in de dikke darm vocht aantrekt. Hierdoor blijft de ontlasting zachter en doordat het volume van de ontlasting toeneemt, worden de darmen geprikkeld om harder te werken. Bij Suus had het wel effect, ze kwam snel van de harde stukken ontlasting af. Maar het sloeg al snel om naar de andere kant: ze kreeg er diarree van. En als we stopten met lactulose, zat ze binnen 2 dagen weer helemaal verstopt. In overleg met de kinderarts mochten we de dosering in één keer geven, maar we merkten dat dit het ook niet was. Suus was weer terug bij af en wij zaten met de handen in het haar. We vonden het gewoon zó zielig voor haar, we wilden dat het gauw over zou zijn met de pijnlijke poep! Na lang zoeken waren er twee oplossingen die weer rust in de keet hebben gebracht.

Naar de osteopaat met mijn baby

Al snel hoorde ik van een kennis dat zij met haar baby bij de osteopaat was geweest. Dit is een alternatieve geneeswijze die alleen met de handen wordt uitgevoerd. Er komen dus geen apparaten bij kijken. In mijn familie zijn ook een aantal mensen wel eens bij de osteopaat geweest, dus ik besloot naar dezelfde toe te gaan als zij. Al snel werd duidelijk dat de navelbreuk waarmee Suus geboren is, een van de oorzaken was van de klachten. Een navelbreuk is een onderhuidse uitstulping van buikvlies door een zwakke plek in de buikwand. Door hard persen puilt de zwelling naar buiten en kan er ook wat darmweefsel mee komen. Hierdoor was de darmfunctie verstoord en de oplossing was super simpel: we plakten een consumptiemuntje met sporttape op Suus’s buik. Zo bleef het weefsel beter op zijn plek, kon het niet zo makkelijk naar buiten uitpuilen. Het muntje zat er nog geen halve dag op of daar was de eerste gewone poepluier. Perfectemento! Ik ben nadien nog één keer teruggeweest, maar het ging super met Suus! Een heel ander kind, super ontspannen en vrolijk. Dat muntje heeft ze ruim 3 maanden op haar buik gehad. We merkten dat de navelbreuk steeds kleiner werd. Momenteel is er nog een heel klein bultje te zien, maar het wordt steeds kleiner doordat ze haar buikspieren steeds meer gebruikt tijdens het bewegen.

Probiotica tegen obstipatie bij baby’s

Ik begon daarnaast naar meer informatie te zoeken en dit bracht me bij probiotica. Probiotica zijn levende bacteriën waarvan wordt beweerd dat ze een gunstig effect hebben op de darmflora en je gezondheid. Hier is echter onvoldoende wetenschappelijk bewijs voor. Ik gebruik zelf al bijna 2 jaar dagelijks probiotica, omdat ik regelmatig antibiotica slik. Antibiotica kan de balans in de darmflora verstoren en probiotica kan die balans herstellen. Daardoor heb ik minder last van vervelende bijwerkingen. Nu ik die informatie opzocht, herinnerde ik mij dat ik tijdens de bevalling óók antibiotica kreeg via het infuus. Mogelijk heeft Suus hier ook wat van meegekregen. Misschien was de opbouw van haar darmflora hierdoor verstoord en had ze daarom deze klachten.  Ik besloot de gok te wagen en vanaf het moment dat ik de probiotica aan Suus gaf (gewoon een poedertje door de fles roeren), ging het met grote stappen vooruit. In combinatie met het muntje was ze binnen een week een heel ander kind! Helemaal relaxt, vrolijk, met iedere dag een normale poepluier! Wat een uitkomst.

Ik ben dus ontzettend blij dat ik deze informatie gelezen heb, naar de osteopaat ben gestapt en dat het ons zo geholpen heeft. De klachten zijn nu weg, het muntje hoeft ze niet meer op haar buik en inmiddels heb ik de probiotica weer afgebouwd. Ook zonder alle hulpmiddelen gaat het goed! Later heb ik tijdens een controle bij de kinderarts aangegeven dat we hiermee waren gestart en zij vond dat prima. Ze vond het idee van een muntje zelfs heel bijzonder, daar had ze nog nooit aan gedacht of van gehoord. Baat het niet, dan schaadt het niet ging hier zeker wel op. Met een blije baby als resultaat.

Wat is jullie ervaring?

Heb je ook meegemaakt dat je kindje last had van verstopping? Wat heb je gedaan om het te verhelpen of te verlichten? Heb je al eens gehoord van probiotica? Ik vind het leuk om reacties te lezen. Je kunt ze achterlaten in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!

Dit verhaal is helemaal op basis van persoonlijke ervaringen! Heeft jouw kindje klachten? Raadpleeg dan het consultatiebureau, de huisarts of een andere zorgverlener.