“Hoe dan?!”, dat is wat ik dacht toen ik er drie weken geleden achter kwam dat driekwart van de mappen met kinderfoto’s verdwenen waren van mijn externe harde schijf… Vandaag vertel ik hoe ik dit ontdekte, wat ik geprobeerd heb om de kinderfoto’s terug te halen en waarom mij dit zo overstuur heeft gemaakt. Lees je mee?
Mamarazzi
Al ver voordat ik zelf kinderen kreeg, was ik altijd in de weer met foto’s maken. Ik sleepte mijn camera mee tijdens dagjes weg, tijdens het stappen met vriendinnen en nam hem mee naar verjaardagen. Mijn ‘archief‘ is al meerdere keren erg handig geweest vanwege een bijzondere verjaardag, een uitvaart en een bruiloft waarbij we een heleboel beeldmateriaal gebruikt hebben dat door mij is vastgelegd. En zo schaar ik me tegenwoordig vol trots onder de mamarazzi’s , want ik hang dagelijks met mijn camera of smartphone boven de neus van mijn kinders om ze vast te leggen. Vijf jaar geleden kocht ik een externe harde schijf, zodat ik al die waardevolle foto’s veilig weg kon zetten. Dat dit echter niet zo’n zekere zaak was, daar kwam ik enkele weken geleden op een pijnlijke manier achter…
Zeg maar dag tegen de kinderfoto’s…
Een paar dagen voordat Niene jarig was, koppelde ik de externe harde schijf weer aan mijn computer. Ik wilde graag een ‘jaaroverzicht’ maken met de foto’s die ik maandelijks op het mijlpaalkleed maakte. Enkele weken daarvoor had ik dit nog gedaan omdat ik bezig was met het fotoalbum van Suus haar tweede levensjaar. Er was weer zo’n fijne aanbieding bij Albelli waarbij alle extra pagina’s gratis waren. Met zo’n grote fotovoorraad was dat voor mij heel aantrekkelijk en voordelig! Ik had dus ook met eigen ogen gezien dat al die mappen met kinderfoto’s gewoon op de schijf stonden, niks aan het handje. Deze keer was er dus wel iets ernstig mis, want toen ik zocht naar de mappen met foto’s van Niene, was meer dan de helft nergens te bekennen. Verward zocht ik door diverse mappen, typte de namen van de mappen in de zoekbalk en liet Erik meekijken. Zeg maar dag tegen de kinderfoto’s… Ze waren verdwenen!
Buikpijn
Echt, ik kan je niet vertellen wat er door me heen ging. Ik probeerde niet in paniek te raken, maar ik had er buikpijn van en het huilen stond me nader dan het lachen. Erik opperde om een automatiseringsbedrijf te bellen en dat deed ik dan ook gelijk. Diezelfde middag bracht ik de schijf er naartoe, hopende op een technisch wonder. De medewerker vroeg of ik iets had verwijderd, maar ik neem aan dat we allemaal snappen dat ik geen mappen met kinderfoto’s van mijn externe harde schijf verwijder. In de tussentijd vertelde ik erover op Instagram Stories en kreeg allerlei hoopgevende verhalen binnen van mensen die de bestanden terugkregen. Duimen dus!
Foto’s kun je nooit meer overdoen
Alle hoop ten spijt, want het is niet gelukt om de bestanden weer terug te halen. Sorry for my French, maar wat een vette kutzooi is dat! Ik heb echt heel veel geluk gehad dat ik nét het fotoalbum voor Suus had besteld, waardoor ik die foto’s in ieder geval nog op papier heb. Maar digitaal heb ik van Suus alleen haar eerste 3 weken en vanaf oktober 2018. Van haar ben ik dus 2 jaar en 3 maanden aan foto’s kwijt. Van Niene heb ik haar eerste 3 maanden en mis ik een half jaar aan foto’s. Ruim 2 jaar en een half jaar aan foto’s van mijn prachtige kindjes die zooooo snel groot zijn geworden en waarvan ik ieder momentje wilde vastleggen. Iedere blik, ieder trekje en ieder dingetje wat ik wilde onthouden omdat de tijd te snel voorbij gaat en ik me later wilde verwonderen over hoe schattig ze waren, welke ondeugende blik ze konden hebben of wat voor fijne eerste vakantie we samen hebben gehad. Ik ben zoooo blij dat ik de foto’s van de geboorte van beide wél heb, maar heb mijn ogen uit mijn kop gejankt om het verlies van de rest. Ik heb het de afgelopen dagen meermaals gezegd, maar mijn huis mag bij wijze van spreke tot de grond toe afbranden met álle spullen erin, als ik mijn foto’s maar heb. Foto’s kun je nooit meer overdoen, krijg je nooit meer terug en dus ben ik behoorlijk van slag.
Maak een back-up!
Waar problemen zijn, zijn ook oplossingen. Inmiddels heb ik een nieuw ICT-mannetje die wederom en met andere software een poging gaat doen om alles terug te halen. Echt, ik kan niet in woorden omschrijven hoe hard ik hoop dat die beste man wonderen kan verrichten. Verder heb ik gelijk 2 externe harde schijven gekocht en back-ups gemaakt van álles wat ik nu heb. Ook is er een cloud voor me geopend waardoor alles ook nog eens ergens in de lucht zweeft. En natuurlijk heb ik mijn Instagram gescreenshot en mijn familie en vriendinnen gevraagd om me toe te sturen wat er nog in hun telefoon staat. Heb je je foto’s alleen op je laptop of telefoon staan of op slechts één externe drager? Please, neem één ding van me aan: maak een back-up! Ik deed dit pas ná alle ellende, hopelijk blijft jou dit bespaard…
Hoe het verhaal van de verdwenen kinderfoto’s afliep…? Dat lees je hier!
Is jouw wel eens zoiets overkomen met het verliezen van kinderfoto’s of andere belangrijke bestanden? Ik lees graag meer over jouw ervaring in de comments of op Facebook of Instagram!
Ahh nee, wat verdrietig…!! Ik snap je, echt niet leuk dit :(
Ik hoop voor je dat het nog goed komt!
Ohhhhhhhh dat is zoooo erg!! Ik had ook (bijna) alle foto’s van mijn kinderen op de externe hardeschijf. Bevalling van de jongste 2 en alle andere dierbare foto’s van de afgelopen 3 jaar. Mijn zoontje had hem per ongeluk laten vallen. Toen ik hem op de laptop aansloot gaf hij een tikkend geluid en kon ik niks openen. Naar een computerman gebracht, maar kon ook niks doen. Hij was intern teveel beschadigd. Nu is hij hij bij een ander bedrijf en die hebben de bestanden gered!!!!!! toevallig een paar dagen geleden de bevestiging gehad dat alles gered is :))) (kost wel wat… maar wat je zegt. alles qua materiaal mag afbranden, maar NIET de foto’s….)