Bye tropenjaren, hello nieuwe fase! De fase van alle kinderen op school is hier aangebroken en in deze blog schrijf ik hoe ik dat tot nu toe ervaar… Lees je mee?
Aftellen…
Met buikpijn en tranen brandend achter m’n ogen zwaaide ik haar vier jaar geleden uit. Ik weet nog goed hoe mega ik er tegenop zag dat Suus zou starten op de basisschool. Had misschien ook wel een beetje met de hormonale situatie te maken, want amper drie maanden ervoor was Linn geboren dus er gierde van alles door mijn lijf. En op dat moment hield een pandemie onze samenleving in zijn greep, wat betekende dat ik Suus bij het hek mocht meegeven aan de juf. Niet bepaald hoe ik het ooit voor me had gezien… Ik moest echt even slikken en het duurde een tijdje voordat ik gewend was aan een schoolgaand kind. We spoelen even door naar anderhalf jaar later, toen Niene aan de beurt was. Stiekem keek ik daar al een poosje naar uit, want Niene was écht toe aan school en het leven zou een stuk makkelijker worden met maar één kind thuis op de schooldagen. Dat was het ook hoor, voor zeker een jaar, maar wat ze zeggen over de derde vond ik heel erg waar: ze gaan zó snel! Linn was, en ik overdrijf niet, vlak na haar derde verjaardag echt al heel erg wijs en toe aan meer uitdaging. Die ik haar heus wel probeerde te bieden, maar een half jaar vóórdat ze zou starten op school, kon ik de maanden wel wegkijken. Het was aftellen, we waren er allemaal aan toe en heel eerlijk? Mijn verwachtingen over het leven ná de tropenjaren waren inmiddels ook behoorlijk opgeschroefd. Inmiddels zijn we een tijdje op weg en in deze blog vertel ik hoe ik deze fase ervaar: alle kinderen op school!
Alles kwam eruit
Eind mei, een dag na haar vierde verjaardag, was het dan zover: Linn mocht voor het eerst naar de basisschool! Niet helemaal voor het eerst, want in de weken ervoor had ze vijf dagdelen mogen wennen. Dat vond ze zelf niet zo leuk, want dat betekende dat ik haar eerder ophaalde en zij wilde direct de hele dag blijven. Zoals ik al zei: we waren er allemaal aan toe en Linn nog het meest! Dat heeft er ook aan bijgedragen dat de overgang van nog één kind thuis naar alle kinderen op school enorm soepel ging. Ik zat niet thuis met buikpijn of zorgen om mijn jongste: ze voelde zich vanaf dag één als een vis in het water in de klas. Ik kan me helemaal indenken dat dat voor andere kindjes en ouders totaal anders kan zijn, maar dit speelde bij ons gelukkig niet. Daardoor belandde ik helemaal in de ‘inhaalmodus’: ineens had ik voor mijn gevoel zeeën van tijd en die wilde ik optimaal benutten. Ik liep behoorlijk hard van stapel en na twee weken stortte ik een soort van in: alle vermoeidheid van de afgelopen maanden kwam eruit. Niet alleen door die zogenaamde tropenjaren, maar ook door de stressvolle situatie waarin wij ons al een hele poos begeven. Hier ga ik op dit moment niet verder op in, maar te zijner tijd zal ik daar iets meer over vertellen. Omdat Linn eind mei begon, had ze 8 weken school tot de start van de zomervakantie. Ik besloot mezelf de kans te geven om een beetje tot rust te komen en ná de zomervakantie op zoek te gaan naar een balans die goed werkt.
Op zoek naar balans
We stevenen inmiddels af op de herfstvakantie en tot nu toe bevalt de fase van alle kinderen op school heel goed. Wel ben ik voor mezelf nog een beetje aan het uitzoeken wat werkt. Welke balans tussen werk en privé het meest efficiënt is zodat er meer rust ontstaat. Inmiddels is ook het drukste kwartaal in influencer-land begonnen, dan is het vooral hollen en weinig stilstaan. We zijn in deze periode twee weekenden achtereen op perstrip geweest naar Europarcs Zuiderzee en naar LEGO House in Denemarken, dus vorige week stond echt in het teken van het huishouden rechttrekken. Ik merk vooral dat mijn project ‘leefstijl verandergoals’ het meest lijdt aan het gebrek aan balans. Iets waar ik de komende tijd verandering in wil brengen. Een ding staat vast: ik krijg veel meer gedaan als de kinderen op school zitten en kan er daardoor met ‘echt’ zijn als ze uit school komen. En ik kom toe aan huishoudelijke klusjes die al een hele tijd niet op mijn to do list voorbij kwamen! Kortom: ik ben alleen maar blij dat we in de fase van alle kinderen op school beland zijn, nu nog even zorgen dat het allemaal op rolletjes loopt en dan is het wat mij betreft alleen maar een feestje!
Alle kinderen op school: hoe ervaar jij deze fase? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Geef een reactie