Kan iemand me even knijpen? Vandaag ben ik 35 weken zwanger en dus staat er weer een nieuwe zwangerschapsupdate klaar. Deze week had ik controle bij de verloskundige in het ziekenhuis, kregen we de datum voor de geplande keizersnede en vind ik de laatste loodjes best zwaar… Lees maar mee!
Verloskundige
Vorige week las je het al: ik zit midden in m’n zwangerschapsverlof! Het is alweer 4 weken geleden, bij 30 weken, dat ik op controle ben geweest bij de gynaecoloog. Vanwege het coronavirus willen ze de hoeveelheid afspraken beperken tot noodzakelijk. En dus ging ik nu, bijna 35 weken zwanger, weer in mijn eentje naar het ziekenhuis voor een afspraak bij de verloskundige. Buiten de ‘normale’ kwaaltjes om, is er weinig bijzonders te melden. Mijn bloeddruk is superlaag, de buik voelt soepel, er is genoeg vruchtwater en het hartje van de baby klonk top! Helemaal goedgekeurd dus en daarom heb ik pas over 3 weken weer een nieuwe afspraak staan. Ik ben dan iets verder dan 37 weken. Ik kreeg nog wat herhalingsrecepten mee voor de maag- en ijzertabletten, dus maakte op de terugweg een tussenstop bij de apotheek. Natuurlijk mag ik in de tussentijd aan de bel trekken als er iets is, sterker nog: dat móét. Maar zoals gezegd, het loopt verder allemaal prima en de dingen die nu spelen zijn heel normaal op het einde van de zwangerschap.
“Heb je al een datum?”
De meest gestelde vraag van de afgelopen weken is toch wel: “heb je al een datum?“. Nou, sinds afgelopen controle kan ik deze vraag dus met “ja” beantwoorden, maar meer dan dat deel ik er ook niet over. Ja, wij weten nu hoogstwaarschijnlijk de geboortedatum van onze derde dochter, maar het kan nog altijd anders lopen. Daarnaast vind ik het niet meer dan normaal dat die datum voor onszelf blijft. Er mag toch nog wel iets een verrassing blijven? Het is wel reuze handig, want we kunnen nu oppas regelen en andere praktische dingetjes. Maar alsnog blijft er een kleine kans dat het spontaan begint, dus ook ik stort me binnenkort gewoon op het klaarzetten van een vluchttas voor mij en de baby én logeertassen voor de dames. Vervolgens hebben we nog de experts die precies weten wanneer een geplande keizersnede plaatsvindt, waar ik ook niet echt vrolijk van word. Laat het los, laat het gaan: wij melden het wel als de baby er is. En ik denk dat ik niets vreemds zeg als ik aangeef dat ik op zo’n dag vooral behoefte heb aan mezelf en steun van mijn lief, in plaats van honderd berichtjes met “succes“, “zet ‘m op!” en “is ze er al?“. Hoe lief ze misschien ook bedoelt zullen zijn, de dag wordt al spannend genoeg en willen wij samen beleven.
De laatste loodjes…
Het aftellen wordt in ieder geval wel een stuk makkelijker want één ding is zeker: als ze zich niet eerder meldt, wordt het sowieso niet later dan die datum. Dat gaf me afgelopen week een heleboel rust en dat is meer dan welkom na zo’n drukke periode. Al schakelde ik ook direct weer over naar de praktische Karin, want ik heb inmiddels weer een nieuwe to-do list gemaakt. Afgelopen week deelde ik al welke leuke dingen ik allemaal wil doen nu mijn verlof begonnen is. Zo bakten Suus en ik een prinsessentaart (die best heel lekker was!), ging ik naar de Prénatal om de laatste babyboodschappen te doen én kon ik de verleiding niet weerstaan om nog twee schattige setjes voor de baby te kopen. Ik werd ontzettend in het zonnetje gezet met bloemen van Erik, één van mijn vriendinnen, een verwenpakketje van de pedicure en een kaartje van een andere vriendin. Hoe lief! Mijn verlof is dus écht begonnen maar met alleen rustig aan doen komen we er niet. Ik probeer toch wat blogdingen op te pakken en er zijn ook dingen in huis die ik wil doen, zoals opruimen en schoonmaken. Toch merk ik steeds vaker dat het fysiek niet meer zo makkelijk gaat en ben ik regelmatig buiten adem of moet ik even zitten omdat ik duizelig word. De laatste loodjes wegen het zwaarst en die zijn overduidelijk begonnen! Vandaag ben ik 35 weken zwanger en we hebben begin deze week te horen gekregen dat na de meivakantie de kinderopvang weer open gaat. Vanaf 37 weken kunnen de kinderen dus weer terecht en dat voelt aan de ene kant gek, maar aan de andere kant hebben ze die afleiding ook enorm gemist. Ik vind het dus alleen maar goed nieuws en ga nog even dubbelop genieten van die kindloze dagen tijdens mijn verlof!
Hoe ontving jij het nieuws dat scholen, BSO en kinderopvang weer open gaan? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!
Ik kan me echt heejeeel goed voorstellen dat je niet op iedereen zit te wachten.. Bij Nova liep ik anderhalve week over tijd en bleven mensen ook maar vragen of het er al was. Je zou toch denken dat je dat wel met de wereld deelt als het zover is?! Uiteindelijk zou ik ingeleid worden, want niet nodig was aangezien alles na het breken van de vliezen vanzelf ging. Maar alleen mijn ouders en een goede vriendin waren op de hoogte dat we die dag naar het ziekenhuis gingen. Mijn ouders pasten op Pippa, dus die zaten uiteindelijk wel heel erg in spanning maar gelukkig duurde het niet zo lang ;)
Heel veel succes met de laatste weken!
Kirsten Mamagisch onlangs geplaatst…Rente op je spaargeld? Zo doe je dat met koopzegels!