Wauw, ik heb deze blog al een dikke week in concept staan en ben blij dat ik mijn Super Goede Nieuws ein-de-lijk met jullie mag delen! Nee, ik ben niet zwanger, heb geen winnend lot gekocht en ook geen reis naar de Malediven gewonnen. Dit nieuws is wel minstens zo fantastisch!

‘Wat is er allemaal aan de hand?‘ hoor ik je denken… Na mijn, letterlijk en figuurlijk, zware zwangerschap en daarop volgende bevalling, dacht ik al snel dat ik de wereld weer aankon. Ik was weer helemaal het vrouwtje en blij dat ik weer snel de oude zou zijn. Helaas kwam ik er na mijn verlof achter dat ik mijn staande werk als apothekersassistente voorlopig niet kon volhouden. Dus kwam ik in de Ziektewet terecht en zat ik al na twee weken werken, thuis. Omdat dit een nieuwe baan was, werd ik in proeftijd ontslagen (waar ik alle begrip voor had, no hard feelings). Maar balen deed ik als een stekker. Ik schreef er destijds een persoonlijke blog over: Als werken na je verlof niet gaat.

Ik ging als een malle aan de slag met oefeningen en wandelde veel om mijn conditie te verbeteren. Helaas ging het herstel veel minder snel dan ik wilde: ik ging steeds twee stappen vooruit en weer anderhalve stap achteruit. Dat ik om de haverklap een virus oppikte, hielp ook niet echt mee. Soms was ik net anderhalve week opgeknapt en dan had ik weer een flinke griep te pakken. De moed zakte me daardoor behoorlijk in de schoenen. Maar ik richtte mijn blik op vooruit en hield gewoon vol. Dit hield in dat ik mijn oefeningen van de fysio deed, de MamaFit bezocht en probeerde zoveel mogelijk mijn huishoudelijke werkzaamheden uit te smeren over de hele week.

Van een fitte meid voor de zwangerschap, ging ik naar een oud wijf. En hoewel het nu beter gaat, voel ik me nog wel eens een oud wijf. Door de bekkeninstabiliteit kan ik voorlopig niet lang staan. Vanochtend nog moest ik even wachten in de winkel. Ik heb tien minuten stilgestaan en voelde alweer pijn opkomen in mijn onderrug en bil. Gelukkig gaat zitten en lopen wel goed. Maar doordat ik merkte dat mijn lichaam wel heel lang nodig heeft om te herstellen en ik het thuiszitten méér dan spuugzat was, ging ik op zoek naar mogelijkheden.

Mogelijkheden om weer aan het werk te gaan. Mijn diploma’s zijn nou niet bepaald gericht op een breed scala aan functies. Ik ben afgestudeerd als diëtist en als apothekersassistente. Heel beperkt dus! Als diëtist is het super moeilijk om aan een baan te komen, daarom heb ik me laten omscholen. Maar als apothekersassistente voer je je functie voor een groot gedeelte staand uit. En dat zit er nu dus niet in. Gelukkig heb ik wel veel werkervaring en mede door een vroegere bijbaan in de ouderenzorg kan ik zeggen dat mijn cv goed gevuld is met ervaring in vele takken van de zorg.

Daarom was ik ontzettend blij dat ik op gesprek mocht komen voor een functie als medisch secretaresse! Het gesprek verliep heel goed, maar ik durfde me nog niet rijk te rekenen. Toen ik anderhalve week geleden een telefoontje kreeg van een teamleider van de afdeling waar ik had gesolliciteerd, rekende ik er dus totaal niet op dat zij mij het volgende ging vertellen:

Ik ben AANGENOMEN!!

Ik heb een baan, I’ve got The Job, niet langer werkloos, joehoeeeee! Ik ben ontzettend blij!

Inmiddels is het allemaal rond: per 1 maart ga ik door het leven als Working Mom!

Dat wilde ik even met jullie delen :D :D :D